από τον καθηγητή και ιστορικό Αριστείδη Πανώτη
Σε περιόδους κρίσεων των σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας για διοικητικά κυρίως ζητήματα ή για την επιπλέον εξάντληση της εκκλησιαστικής περιουσίας, προκειμένου να καμφθεί η αντίσταση του κλήρου στις αντικανονικές μεθοδεύσεις του κράτους, η πλέον θρασεία και σκληρή απειλή του Καίσαρα είναι η διακοπή του παρεχόμενου στους εκκλησιαστικούς «επιδόματος» ή και του μισθού! Ένας παλαιός θυμόσοφος αρχιερέας έλεγε προς γνώση και συμμόρφωση των νεοτέρων, « Αν δώσεις μια οδοντογλυφίδα, σε ένα Νεοέλληνα, ιδίως απ’ αυτούς που ξεκινά το επίθετό του με το «παπά», τότε στα δόντια του θα ανακαλύψεις ψίχουλα από τα «πρόσφορα» που έφαγε και μεγάλωσε η οικογένειά του», δηλαδή,