Κυρίαρχος
μύθος της καταστροφικής –όπως απεδείχθη- μεταπολιτεύσεως, είναι πως η
21η Απριλίου ήταν… αμερικανοκίνητη. Αφήνουμε στην άκρη το γεγονός ότι
αμερικανοκίνητοι απεδείχθησαν οι ίδιοι στην πορεία και πάμε πίσω στο
1967.
Στην χώρα
είχε χαθεί ο έλεγχος και επικρατούσαν ακυβερνησία, αβεβαιότητα και
αναρχία, εξαιτίας των γεγονότων της αποστασίας του 1965 και της δράσεως
των λεγομένων «Λαμπράκηδων», που ήσαν τα ερυθρά «Τάγματα Εφόδου» της
εποχής και τρομοκρατούσαν την κοινωνία, με απώτερο σκοπό την
κομμουνιστική επανάσταση για την κατάληψη της εξουσίας.
Εν όψει
αυτής της καταστάσεως, ο Θρόνος, οι πολιτικοί της δεξιάς και του κέντρου
και οι Αμερικανοί, καλόβλεπαν μία μικράς διαρκείας «εκτροπή», που θα
αποκαθιστούσε την ομαλότητα και μετά από εύλογο χρονικό διάστημα (ενός
χρόνου, το πολύ) θα αποκαθιστούσε την λεγομένην «δημοκρατία» (που μόνο
δημοκρατία δεν ήτο…) και θα επανέφερε τα πράγματα στην προ του 1965
κατάσταση. Έτσι, εδημιουργήθη η λεγομένη «χούντα των στρατηγών», η οποία
θα επενέβαινε προ των εκλογών του Μαΐου 1967, με τας ευλογίας του
εγχωρίου κατεστημένου και του ξένου παράγοντος. Ωστόσο, τους επρόλαβαν
οι συνταγματάρχαι και τους αιφνιδίασαν όλους!
Παρά,
λοιπόν, τα περί του αντιθέτου διαδιδόμενα, οι Αμερικανοί...