Το παραμύθι ότι κινδυνεύει ο τουρισμός.

Δεν θα αναλύσουμε εδώ γιατί καταλήξαμε ως χώρα να περιμένουμε να ζήσουμε από τους τουρίστες και δεν αξιωθήκαμε ποτέ ή δεν αφεθήκαμε ελεύθεροι από το κρατικοδίαιτο σύστημα να παράγουμε κάτι ως λαός. Θα εξετάσουμε μόνο την προπαγάνδα που εκτοξεύει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ότι «κινδυνεύει ο τουρισμός», η δήθεν βαριά μας «βιομηχανία».

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ,  μας καλεί όλους να μην ανασάνουμε καν για να μην κινδυνεύσει ο τουρισμός. Όλες οι άλλες κοινωνικές ομάδας θα πρέπει να σιωπήσουν για....

να διασωθεί μια μόνο κοινωνική ομάδα, αυτή που ασχολείται με τον τουρισμό. Απεργίες και τέτοια «αντικοινωνικά» πράγματα πρέπει να παταχτούν για το κοινό καλό.

Φυσικά και θα πρέπει να προσεχθεί και να βοηθηθεί ο τουρισμός, κανείς δεν αντιλέγει. Και μάλιστα εδώ που καταλήξαμε, μόνο αυτό έχουμε ουσιαστικά να πουλήσουμε στους ξένους.

Όμως ερωτάται: Και τι κάνει ο ίδιος ο τουρισμός για τον τουρισμό;; Δηλαδή τι κάνουν οι επιχειρηματίες που ασχολούνται με τον τουρισμό για τον τουρισμό;;

Θα σας πούμε εμείς. Ακόμα και μέσα σ’ αυτή την κρίση, από την οποία κανείς δεν ξέρει πως θα γλιτώσουμε, αντί να ρίξουν τις τιμές των τουριστικών προϊόντων τους (διαμονή, φαγητό κ.λ.π.), πιο κάτω ακόμα και από την Τουρκία ώστε να γίνουν ανταγωνιστικοί και να τραβήξουν εδώ τους ξένους, αντιθέτως κρατούν τις τιμές ψηλά και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις τις αυξάνουν κιόλας, ώστε από λιγότερη πελατεία να διατηρήσουν το ίδιο τουλάχιστον εισοδηματικό επίπεδο. Αντίθετα, θα έπρεπε να δουλέψουν με πολύ λίγα κέρδη φέτος και στην ανάγκη ακόμα και με ζημιά, για να μπορέσουν να ανταγωνιστούν την Τουρκία και άλλες φθηνότερες τουριστικά χώρες και να κρατήσουν εδώ τον τουρισμό.

Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Σε πολλές περιπτώσεις οι προσφερόμενες υπηρεσίες και εγκαταστάσεις είναι σαφώς υποδεέστερες από άλλους φθηνότερους τουριστικούς προορισμούς.

Έπειτα απορεί η Τρόϊκα, πως είναι δυνατόν μετά από τόσο σκληρά μέτρα να καλπάζει ο πληθωρισμός.

Μα το έχουμε πει πολλές φορές. Ο Έλληνας επιχειρηματίας δεν έχει αναδειχθεί μέσα από συνθήκες ανταγωνισμού. Απεναντίας διακατέχεται από την ιδεολογία «της αρπαχτής», χωρίς να νοιάζεται για το αύριο. Δεν έχει μάθει να δημιουργεί με υπομονή και μέσα από συνεχή ανταγωνισμό να προσπαθήσει να επιβιώσει και να κερδίσει. Ακολουθώντας την νοοτροπία της κρατικοδίαιτης άρχουσας τάξης, θεωρεί ότι η κοινωνία είναι υποχρεωμένη να τον ζήσει. Έλα όμως που ο τουρίστας είναι ξένος και δεν καταλαβαίνει από τέτοια.

Λοιπόν το επαναλαμβάνουμε για μια ακόμα φορά για να το αντιληφθούν και οι τροϊκανοί, οι οποίοι απορούν και εξίστανται. Ακόμα και ένα ΕΥΡΩ να γίνει το ημερομίσθιο του εργαζόμενου, ο Έλληνας επιχειρηματίας θα αυξήσει, αντί να μειώσει τις τιμές, γιατί θα θεωρήσει ότι τώρα ήρθε η ευκαιρία του να τα αρπάξει.

Ο πληθωρισμός στην Ελλάδα είναι, κατά ένα μεγάλο μέρος του και θέμα επιχειρηματικής νοοτροπίας.

Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. 

Ο τουρισμός λοιπόν κινδυνεύει από τους ίδιους τους ασχολούμενους με τον τουρισμό και όχι από την υπόλοιπη κοινωνία που καλείται, να μην αναπνεύσει κάν για να μην διασαλευτεί ο τουρισμός.

http://hassapis-peter.blogspot.com/2010/07/blog-post_415.html