Αλλαγή του μίγματος

TΕΛΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΙ να είναι πολύ περίεργοι χαρακτήρες στη χώρα μας. Επί μήνες τώρα ο Αντώνης Σαμαράς προσπαθεί να πείσει το φίλο του Γιώργο να αλλάξει μίγμα οικονομικής πολιτικής, καθώς τα μέτρα της κυβέρνησης θα οδηγούσαν μαθηματικά σε αδιέξοδο. Οπερ και εγένετο. Στην παρούσα όμως φάση...
μόνον αδιέξοδα δεν θα έπρεπε να βρίσκει μπροστά της η χώρα. Τόσους μήνες τώρα η κυβέρνηση επιμένει ότι γνωρίζει τι οφείλει να πράξει για την ευημερία του τόπου και των Ελλήνων. Οι σώφρονες, πάντως, ακόμη κι από το δικό της χώρο, προσπαθούν καιρό τώρα να συνετίσουν το οικονομικό επιτελείο, υποδεικνύοντας ότι ο δρόμος που έχει πάρει οδηγεί προς την ύφεση και τη μηδενική ανάπτυξη.


ΛΟΙΠΟΝ, ΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ; Να υπάρξει η έκθεση που τοποθετεί πλέον την Ελλάδα στην 83^η θέση ανταγωνιστικότητας παγκοσμίως, κάτω από χώρες της «Μαύρης Ηπείρου», όπως η Μποτσουάνα και η Ρουάντα; Κι εν πάση περιπτώσει, η Μποτσουάνα είναι γνωστή λόγω των σαφάρι και συρρέουν εκεί αρκετοί λάτρεις των αγρίων ζώων, η Ρουάντα όμως πώς κατόρθωσε μετά την εμφύλια διαμάχη το 1997 και το ένα εκατομμύριο νεκρούς να φθάσει σε υψηλότερο σκαλί από την Ελλάδα στον τομέα της ανταγωνιστικότητας; Ισως θα πρέπει όλοι να κοιταχθούμε και να μιλήσουμε ξεκάθαρα. Η αλαζονική αντιμετώπιση καταστάσεων από τις εκάστοτε κυβερνήσεις θα πρέπει να σταματήσει. Κυρίως τώρα, όταν οι περιστάσεις επιτάσσουν ομοθυμία και συναίνεση.


Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να αντιληφθεί και να παραδεχθεί ότι η πολιτική της δεν έχει αποδώσει. Στις αμέσως επόμενες ημέρες θα πρέπει να αλλάξει το μίγμα της οικονομικής πολιτικής, να δώσει ώθηση στην επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη, με νόμους που ξεκάθαρα θα διευκολύνουν ξένα κεφάλαια κι εγχώρια να πέσουν στην αγορά.
"E.T."