Στο μεγάλο θέατρο της.. Βουλής

Τι κάθομαι και θυμάμαι τώρα ….
Πριν από δύο μήνες, όταν στη Βουλή συζητούσαν το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, ο Δ. Κουσελάς δήλωνε ότι δεν θα το ψηφίσει, καθώς αντιτίθεται στην ….πολιτική του συνείδηση !

Ο Μεσσήνιος πολιτικός ήταν  μάλιστα ο πιο επίμονος από όλους τους κυβερνητικούς βουλευτές που εξέφραζαν τη δυσφορία τους, γι’ αυτό και είχαν πέσει πάνω του διάφοροι κυβερνητικοί παράγοντες για να τον ….«συναιτίσουν».

Ο Δ. Κουσελάς, όμως, δήλωνε ανένδοτος και προέβλεπε ότι σύντομα θα βρισκόταν δίπλα στη Σοφία Σακοράφα, αφού θα τον διέγραφαν. Τελικά, παρά τα όσα έλεγε, ψήφισε το ασφαλιστικό και την περασμένη εβδομάδα ….. επιβραβεύτηκε με... μια θέση υφυπουργού Οικονομικών, όπου θα εργάζεται για την εφαρμογή του μνημονίου.

Αυτά είναι τα καλά της ….ελαστικής πολιτικής συνείδησης και του …ταλέντου της υποκριτικής.

Γιατί η …επανάσταση του Δ. Κουσελά ήταν μια καλοστημένη θεατρική παράσταση. Υποτίθεται ότι ήταν απ’ αυτούς που πάσχιζαν να βελτιώσουν το νέο ασφαλιστικό. Στην πραγματικότητα ήταν «στημένος» από την κυβέρνηση να παίξει αυτό τον ρόλο και να επιμένει  ειδικά  ….σε κάτι.

Έλεγε τότε στην ομιλία του ο Κουσελάς : «Ζήτησα προσωπικά και εγώ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ συνάδελφοι, από τη στιγμή που δεν είναι δυνατόν να υπάρξει αυτό το πράγμα (σ.σ. μεταβατικό διάστημα 10 ετών για τις μητέρες με ανήλικα παιδιά), να υπάρξουν ορισμένα πλασματικά, επιπλέον, χρόνια για τις μητέρες με ανήλικα παιδιά για κάθε ένα παιδί. Να δίνουν τη δυνατότητα ανάλογα με τα παιδιά που έχουν να κλιμακωθούν αυτά τα πλασματικά χρόνια και να κάνουμε, αν θέλετε, πιο υποφερτό αυτό το μεγάλο πρόβλημα, αυτήν την απότομη, την επώδυνη αλλαγή των δεκαπέντε ετών μέσα στα επόμενα τρία χρόνια».

Με την διαφορά ότι αυτό που ζήταγε ο Δ. Κουσελάς ΚΑΙ οι ΑΛΛΟΙ βουλευτές ήταν ήδη ψηφισμένο σε άλλο νομοσχέδιο ( στο νόμο Λοβέρδου-Παπακωνσταντίνου για το ασφαλιστικό) πριν μια εβδομάδα και αφορούσε την επέκταση και για τις εργαζόμενες στο δημόσιο του νόμου Πετραλιά.

Παίζοντας τον ρόλο του επαναστάτη για το ασφαλιστικό ο Δ. Κουσελάς έδινε το δικαίωμα στον υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου να παρουσιάσει ως νέο μέτρο υπέρ των εργαζόμενων αυτό που …ήδη υπήρχε! ( Γ. Παπακωνσταντίνου από τα πρακτικά της Βουλής: «Σήμερα κάνουμε και άλλη μία κίνηση. Ανταποκρινόμενοι και στα αιτήματα  που έχουν κατατεθεί κατά τη διάρκεια της συζήτησης, δίνουμε τη δυνατότητα –θα το καταθέσω αμέσως μετά ως προσθήκη-αναδιατύπωση στο σχέδιο νόμου– να αναγνωριστεί πλασματικός χρόνος για κάθε παιδί, ο οποίος ανέρχεται…..)

Συγχρόνως έπαιρναν  το σύνθημα τα παπαγαλάκια να «τιτιβίζουν» όλη την ημέρα και να παρουσιάζουν την ψήφιση (…για δεύτερη φορά της ίδιας ρύθμισης ! ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ !!! ) σαν νέα γενναία παραχώρηση της κυβέρνησης προς τις εργαζόμενες στο Δημόσιο.

Με απλά λόγια ο Δ. Κουσελάς παίζοντας τον ρόλο του επαναστάτη στα  έδρανα της βουλής που ζητούσε να  γίνει αυτό που μόλις πριν μερικές μέρες είχε και ο ΙΔΙΟΣ ψηφίσει, (ψηφίζοντας το άρθρο 10 του νομοσχέδιου Λοβέρδου-Παπακωνσταντίνου!), προτίμησε να τον χαρακτηρίσει κάποιος μωρό και κουφόνους (ότι δηλαδή δεν ήξερε τι ψήφιζε), προκειμένου να βοηθήσει τη κυβέρνηση να στήσει την προπαγάνδα της.

Από την υποκριτική του δεινότητα θα  εξαρτιόταν και η υπουργοποίηση του. Καθώς φαίνεται εκ του αποτελέσματος έπαιξε πολύ καλά τον ρόλο του. 

πολιτης