Η κατασκευή ενός «σκανδάλου»

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ φέρνουν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στη δυσχερή θέση να απαντήσει σε 4 ερωτήματα
1. Γνώριζε, ναι ή όχι, και από πότε ότι υπάρχουν στη δικογραφία 4 εκθέσεις όχι μόνο του Σώματος Ορκωτών Εκτιμητών, αλλά και διεθνούς οίκου, που τεκμηριώνουν ότι δεν υπάρχει ζημία του Δημοσίου από τις περίφημες ιερές ανταλλαγές;
2. Με βάση ποια... στοιχεία θεωρεί η κυβέρνηση ότι οι Ελληνες ορκωτοί εκτιμητές δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους και ζητεί τώρα νέες πραγματογνωμοσύνες; Δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτό θα φέρει θύελλα στο Δημόσιο, αφού οποιοσδήποτε πολίτης θα μπορεί πλέον να αμφισβητεί τις εκθέσεις των ορκωτών εκτιμητών;
3. Εάν πιστεύει ότι είναι σωστές οι εκτιμήσεις, γιατί έχει προχωρήσει σε δεύτερη Εξεταστική και τώρα σε Προανακριτική Επιτροπή;
4. Εάν πάλι πιστεύει ότι δεν είναι σωστές και θέλει να δώσει την υπόθεση σε άλλους πραγματογνώμονες, οι οποίοι, κατά δήλωση του προέδρου της Προανακριτικής, κ. Τσιρώνη, θα χρειαστούν τουλάχιστον δύο χρόνια για να ολοκληρώσουν τη διαδικασία αυτή, τότε γιατί κάνει αυτή την Προανακριτική Επιτροπή τώρα;



ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΙΣ. Σχετίζονται με την κομματική σκοπιμότητα που υπηρετεί ο χειρισμός της υπόθεσης από το ΠΑΣΟΚ. Βρισκόμαστε μπροστά σε μία προειλημμένη απόφαση και σε μια πολιτική απάτη, η οποία στήθηκε με πρωτοβουλία εκδοτικών συμφερόντων, σε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, αλλά και με την ανοχή της κυβέρνησης της Ν.Δ., η οποία σύρθηκε πίσω από ένα «σκάνδαλο», διασύροντας ανθρώπους, μια ολόκληρη παράταξη και τον τέως πρωθυπουργό. Η Προανακριτική, η οποία ερευνά τη ζημία του Δημοσίου, χωρίς να υπάρχει τέτοια ζημία, και με δεδομένο ότι στην υπόθεση του Βατοπαιδίου δεν υπήρξε «μαύρο» πολιτικό χρήμα, υπηρετεί απλώς τον πολιτικό σχεδιασμό μιας κυβέρνησης, η οποία επιδίδεται σε κυνήγι μαγισσών για λόγους αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από το μείζον θέμα της οικονομίας.