“Bεβαίως, η απελευθέρωση, όλοι παραδεχόμαστε ότι είναι μια επερχόμενη πραγματικότητα. Εμείς, το επισημάναμε εγκαίρως. Και όταν αρχίσαμε σε λεπτομερέστερα ζητήματα να αναπτύσσουμε μια τέτοια νομοθετική, αλλά και πολιτική πρωτοβουλία -έχω εδώ τα Πρακτικά της Βουλής, από τη σχετική συζήτηση στις 21/2/2006- ο τότε αρμόδιος του Κόμματος σας και σήμερα Γενικός Γραμματέας, ο κ. Τσόλκας, μιλούσε για τον αφανισμό του κλάδου και έλεγε ότι... χαρίζουμε στις μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες, άνευ όρων, το μεταφορικό έργο. Τώρα τα πράγματα όμως αλλάζουν και θα πρέπει να δώσει λόγο ενώπιον αυτού του κλάδου, ο οποίος ανησυχεί για το αύριο και του ίδιου, αλλά και των παιδιών του.
Εσείς εδώ στρεβλώνετε την έννοια της απελευθέρωσης. Και τη στρεβλώνετε με πολύ άσχημο τρόπο. Διότι στη μία πτυχή της, οι ίδιοι οι μεταφορείς έχουν αποδεχθεί αυτή την πραγματικότητα και δεν αντιδρούν στο θέμα των τιμών για παράδειγμα. Στο θέμα του αριθμού, όμως υπάρχει ένας παραλογισμός από την πλευρά σας: 14.000 νομαρχιακά φορτηγά, 1250 βυτιοφόρα δημόσιας χρήσης, 17.000 φορτηγά δημόσιας χρήσης εθνικών μεταφορών, 1000 διεθνών μεταφορών, 33.250 άδειες. Και την ίδια ώρα παράλληλα να λειτουργούν 1.600.000 περίπου Ι.Χ. φορτηγά, Εκατόν δέκα χιλιάδες ελληνικές οικογένειες ζουν από τις μεταφορές. Και μας λέτε ότι οι μεταφορές είναι κλειστό επάγγελμα. Λέτε ότι οι 35.000 αυτοί, το εκατομμύριο αυτό, είναι καρτέλ. Και δεν είναι καρτέλ οι τέσσερεις, πέντε μεγάλοι που θέλουν να μπουν με εξευτελιστικές τιμές και να αγοράσουν τα φορτηγά και να υποτάξουν την εμπορική αγορά, που σήμερα δεν το καταλαβαίνει, το δικό τους τιμοκατάλογο, ακριβαίνοντας ακόμα περισσότερο τη μεταφορά, η οποία όπως είπε εύστοχα ο συνάδελφος, κ. Τζίμας, είναι σε χαμηλότερα επίπεδα συγκριτικά με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Ας κάνουμε μία συγκριτική μελέτη να δούμε χώρες που προέβησαν στην απελευθέρωση τι αντιστοίχηση έχουν. Οι μεταφορείς λένε εύλογα ότι 7% του ΑΕΠ προέρχεται από τη δουλειά τους. Έχουν δίκιο. Υπάρχει μελέτη, κύριε Υπουργέ, που σε 1 εκατομμύριο ευρώ παραγόμενο για το εθνικό ΑΕΠ η Ελλάδα αντιστοιχεί σε 5.547 φορτηγά, η Γερμανία μόλις 1.031, η Ολλανδία 1.777, η Γαλλία 2.800 και η Ιταλία 2.800.
Τι απελευθερώνετε τέλος πάντων; Θέλετε να πάρετε την ύλη που τροφοδοτεί αυτές τις οικογένειες, τις μεσαίες και φτωχές οικογένειες, από τους 5.547 και να τις δώσετε στους πέντε ή έξι φίλους της Κυβέρνησης; Αυτό θέλετε; Υπάρχει μελέτη στην οποία σας παραπέμπω, φρέσκια του 2010, του Οικονομικού Πανεπιστημίου Πειραιά, εκτός εάν αμφισβητείτε και αυτήν την επιστημονική τεκμηρίωση του ισχυρισμού μας.
Προσπαθήσατε να κρυφθείτε πίσω από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και μιλήσατε για Κοινοτική Οδηγία. Με συγχωρείτε, αλλά είναι 100% κυβερνητική επιλογή, η οποία υπαγορεύθηκε στο Μνημόνιο, για να μπορείτε τώρα να το επικαλείσθε και να φαίνεσθε ότι δήθεν σύρεστε σε αυτήν την πολιτική.
Η μοναδική Κοινοτική Οδηγία που έκανε αναφορά στα κλειστά επαγγέλματα ήταν αυτή του Μπόλκενσταιν το 2004 και ρητά εξαιρεί τις μεταφορές. Αυτό που εφαρμόζουμε, είναι το γενικότερο θεσμικό πλαίσιο και βεβαίως είναι μαχητό το θεσμικό πλαίσιο. Τρεις φορές βρέθηκα εγώ με τους συναδέλφους μου στο Συμβούλιο Υπουργών Μεταφορών και υπερασπίστηκα σθεναρά τις ελληνικές θέσεις και την ελληνική επαγγελματική κοινωνική ομάδα. Όχι ότι δεν πρέπει να κάνει τις προσαρμογές, όχι ότι δεν πρέπει να κάνει τον εκσυγχρονισμό, αλλά δεν πρέπει να οδηγηθεί στον οικονομικό θάνατο. Και αυτό οφείλατε να κάνετε και εσείς. Δεν δώσατε τη μάχη στην Ευρώπη, για να μπορείτε τώρα να την επικαλείσθε.
Κύριε Υπουργέ, στο Συμβούλιο Υπουργών βρέθηκα τρεις φορές αντιμέτωπος με τους συναδέλφους μου της Ευρώπης. Εκεί, όπως είπε και ο συνάδελφος κ. Λέγκας, διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει μία κυρίαρχη αντίληψη για το πώς θα εφαρμοσθεί η απελευθέρωση, υπάρχει το μοντέλο της βορείου Ευρώπης που εφήρμοσε η Ιρλανδία, η πλήρης απελευθέρωση, την οποία πλήρωσε. Συνέπειες στην οδική ασφάλεια, στο κυκλοφοριακό, στο περιβάλλον, απαξίωση του επαγγέλματος, προσωρινή πτώση των τιμών, είσοδος στη συνέχεια των καρτέλ, εξαγορά σε εξευτελιστική τιμή των φορτηγών και των αδειών τους και εγκαθίδρυση μίας κατάστασης, η οποία στο τέλος ήταν σε βάρος του εμπορίου, του λαού, των επαγγελμάτων αυτού του είδους τα οποία αντιστοιχούν στα φτωχά και μεσαία εισοδήματα. Με απλά λόγια, συνειδητά επιλέξατε ένα φιλελεύθερο και αντικοινωνικό μοντέλο. Και το επέλεξε ποιος; Μία, κατά τα άλλα, σοσιαλιστική Κυβέρνηση.
Κύριε Υπουργέ, την ίδια ώρα εγώ στο Συμβούλιο Υπουργών διαπίστωσα, όσες φορές έδωσα τη μάχη, ότι υπάρχει και το άλλο μοντέλο, το γερμανικό και το ιταλικό μοντέλο της ελεγχόμενης απελευθέρωσης, το οποίο προβλέπει αναλογιστική μελέτη για τον όγκο του μεταφερόμενου φορτίου και τον αντίστοιχο αριθμό φορτηγών που δεν θα επιτρέψουν να δημιουργηθεί ολιγοπώλιο, αλλά δεν θα συγκεντρώσουν και τον πλούτο στους λίγους. Προστατεύει τους επαγγελματίες, το περιβάλλον και τον ανταγωνισμό. Εν πάση περιπτώσει, η προσαρμογή που δίνει είναι πολλών ετών. Δέκα χρόνια έκανε η Γερμανία να προσαρμοσθεί. Μοντέλο κοινωνικά φιλελεύθερο, το οποίο συνειδητά επιλέγει η Νέα Δημοκρατία και το υπερασπίζει δημόσια.
Ποιες είναι οι καταστροφικές πασοκικές πρωτοτυπίες στο σχέδιο που φέρνετε; Πρώτα απ’ όλα, παραπλανάτε τον ελληνικό λαό, διότι τον παραπλανήσατε με το πρώτο σχέδιο νόμου, το οποίο ενδεχομένως να πιστεύατε και να μη μπορέσατε να επιβάλλετε. Δηλώστε την αδυναμία σας. Αιφνιδιάσατε μέσα στο καλοκαίρι, χωρίς να κάνετε ουσιαστικό διάλογο και τώρα εκβιάζετε τον κλάδο με μία διαρκή επίταξη. Δεν υπάρχει προηγούμενο στα χρονικά. Τορπιλίζετε συνεχώς την κοινωνική συνοχή, προσπαθώντας να στρέψετε τον έναν επαγγελματικό κλάδο έναντι του άλλου. Βάζετε σε αδιέξοδο 110.000 οικογένειες.
Χορηγείτε άδειες σε κατοίκους τρίτων χωρών και αυτό είναι ευρωπαϊκή πρωτοτυπία. Δεν έχετε κάνει την παραμικρή μελέτη και δεν έχετε διαβάσει και το υλικό που σας αφήσαμε στα συρτάρια σας. Εμείς τέτοια αναλογιστική μελέτη παραγγέλναμε από το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο κάθε χρόνο από το 2005 μέχρι το 2009 που σας παραδώσαμε το Υπουργείο.
Καταργείτε τους μεμονωμένους μεταφορείς. Η πανευρωπαϊκή πατέντα που έχετε εφεύρει, ξέρετε από ποιον είχε εφευρεθεί πριν από εσάς; Από το ν.1060/1971, από τη χούντα, κύριε Υπουργέ, και δεν μπόρεσε να αντέξει ούτε σε δύο χρόνια εφαρμογής. Αναγκάστηκε και η ίδια η χούντα να το πάρει πίσω, διότι αντελήφθη στην πράξη ότι η «στρεβλή» απελευθέρωση που τότε επεδίωξε κατέστρεφε τον κλάδο.
Δεν προσφέρετε αντισταθμιστικά οφέλη σε όλους αυτούς τους ανθρώπους. Εξισώνετε τις κατηγορίες όλων των οδηγών. Δεν υπάρχει καμία κοινωνική μέριμνα για τους μεμονωμένους που βγαίνουν στη σύνταξη και περίμεναν τα έσοδα από την πώληση του φορτηγού τους. Χάνουν αυτό το υποτυπώδες εφάπαξ που θα έπαιρναν. Πολλοί μεταφορείς, μάλιστα, που είναι ακόμη δανεισμένοι ή έχουν πάρει με λίζινγκ το φορτηγό θα γίνουν εργάτες στην ίδια τους την επιχείρηση για 600 ευρώ, θα βρεθούν στον δρόμο.
Βέβαια, μην επικαλείσθε τον αναπτυξιακό νόμο. Έχετε αυτήν τη στιγμή τρεις χιλιάδες περαιωμένες επιχειρήσεις, έτοιμες να δουλέψουν, να πουλήσουν, να κάνουν εξαγωγές, να προσλάβουν κόσμο και δεν έχετε δώσει ως Κυβέρνηση δραχμή σε καμία. Έχετε υπαγάγει στον παλαιότερο και υπό κατάργηση αναπτυξιακό νόμο αυτό σας τον ισχυρισμό, δεν αναφέρετε τίποτε στο καινούργιο. Μην εμπαίζετε τον κόσμο. Εδώ δεν πληρώνετε έτοιμες επενδύσεις και θα δώσετε ψωμί σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, με των οποίων τη ζωή αυτήν τη στιγμή παίζετε;
Η πολιτική αυτή δεν αποτελεί απελευθέρωση. Διευκολύνει τη δημιουργία ολιγοπωλίων. Καθιστάτε τους μικρομεσαίους ελεύθερους επαγγελματίες, τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής αγοράς και της ελληνικής κοινωνίας, υπαλλήλους των μεγάλων και λίγων συμφερόντων. Αυτό κάνετε. Δεν σέβεστε ούτε το 7% του ΑΕΠ που σας φέρνουν αυτοί οι άνθρωποι που είναι όλη την ημέρα στο τιμόνι. Στρεβλώνετε με αντικοινωνικό τρόπο τον ανταγωνισμό και δημιουργείτε ένα καινούργιου τύπου ολιγοπώλιο στην Ελλάδα. Παίζετε με το ψωμί των ανθρώπων. Είστε σε πλήρη δυσαρμονία ακόμη και με την ίδια σας την πολιτική και εκλογική βάση, γιατί ουσιαστικά καταστρέφετε 110.000 οικογένειες και κλείνετε το επάγγελμα μόνο σε δέκα οίκους. Και αυτή η πολιτική θέλετε να εγκριθεί. Έ, ο κόσμος που βρίσκεται απέξω, αλλά και οι ίδιοι οι επαγγελματίες της αγοράς, οι έμποροι που σήμερα μπορεί να φωνάζουν διαφορετικά, όταν θα συνειδητοποιήσουν στην πράξη τι πάτε να εγκαθιδρύσετε, είναι βέβαιο ότι θα αποκηρύξουν και εσάς και την πολιτική σας.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Κουράκης): Το λόγο έχει ο Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Ρέππας.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ (Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Η ομιλία του κ. Στυλιανίδη, αγαπητού κατά τα άλλα, μου έδωσε την ευκαιρία να υπενθυμίσω στο Σώμα ότι ως Υπουργός στο Υπουργείο τότε Μεταφορών και Επικοινωνιών είχε αναλάβει την ευθύνη να απαντήσει στην αιτιολογημένη γνώμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς το ελληνικό κράτος και έδωσε απάντηση με τους ισχυρισμούς και την επιχειρηματολογία που μόλις τώρα ανέπτυξε. Ποια ήταν η συνέχεια; Η Ευρωπαϊκή Ένωση απήντησε, προσφεύγοντας εναντίον της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Αυτή είναι η πολιτική την οποία προτείνει η Νέα Δημοκρατία. Η Ελλάδα να βρίσκεται μονίμως εκτεθειμένη, εκτός κοινοτικού πλαισίου. Αυτή είναι η πολιτική την οποία προτείνει μία, κατά τα άλλα, φιλοκοινοτική παράταξη.
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο για ένα λεπτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Κουράκης): Το λόγο έχει ο κ. Στυλιανίδης, για ένα λεπτό.
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Η Δικαιοσύνη είναι ισοδύναμος θεσμός στην Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν είναι ένα μόνο το ζήτημα ή τα ζητήματα τα οποία πολεμούν τα κράτη-μέλη να αντιμετωπίσουν μέσω της Δικαιοσύνης. Εμείς δώσαμε τη μάχη, όπως παραδέχθηκε και ο ίδιος ο Υπουργός, σε πολιτικό επίπεδο με επιτυχία και δεν πολεμήσαμε την απελευθέρωση. Τη στρεβλή απελευθέρωση πολεμήσαμε που σκοτώνει 110.000 ελληνικές οικογένειες, που στήριξαν την εθνική οικονομία με κόπο επί χρόνια. Εάν, λοιπόν, η Κυβέρνηση αποφάσιζε να δώσει τη μάχη και σε πολιτικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο ευρωπαϊκής Δικαιοσύνης, η κατάσταση θα ήταν διαφορετική και δεν θα μας έδινε το δικαίωμα σήμερα να μιλούμε, χρησιμοποιώντας τα λόγια του ίδιου του Πρωθυπουργού για «Κυβέρνηση περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας».
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών