Το casus belli και το κάζο του Υπουργείου Εξωτερικών

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου

Στην Ελλάδα (και στην Κύπρο) υπάρχουν αρκετοί πολιτικοί, διπλωμάτες και δημοσιογράφοι οι οποίοι αυτό που ελπίζουν το παρουσιάζουν ως γεγονός. Τα πανηγυρικά δημοσιεύματα για τη δήθεν άρση του casus belli από την Τουρκία παρουσίασαν το επιθυμητό και όχι την πραγματικότητα με έναν τρόπο δουλικό.
Είναι χαρακτηριστικό αλλά και καταθλιπτικό την ίδια στιγμή ότι ακόμα και στις ανώτερες βαθμίδες του υπουργείου Εξωτερικών παρατηρήθηκαν τάσεις πανηγυρισμού, επειδή «βλέπουν» τα πάντα μέσα από τον φακό ενός δημοσιοσχετισμού που χαρακτηρίζει την παρούσα κυβέρνηση. Θεώρησαν προφανώς ότι είναι επιβράβευση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής η άρση της...
«αιτίας πολέμου» εάν η Ελλάδα επεκτείνει τα ελληνικά χωρικά ύδατα έως τα 12 ναυτικά μίλια, που δικαιούται άλλωστε.
«Είναι κυριαρχικό δικαίωμα (της Ελλάδας) που προβλέπεται ρητά από το Δίκαιο της Θάλασσας και συνιστά μέρος του ευρωπαϊκού κεκτημένου» δήλωσε πολύ σωστά ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Γρηγόρης Δελαβέ­κου­ρας, ο οποίος έλαβε εντολή να προχωρήσει σε σκληρή δήλωση προφανώς λόγω των πολιτικών λαθών που παρατηρήθηκαν στη διάρκεια του αγώνα μπάσκετ μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας.
Ουδείς σώφρων άνθρωπος επιθυμεί τη μόνιμη κρίση με την Αγκυρα, πόσω μάλλον τον πόλεμο. Ας μη γελιόμαστε... Θα αποτελέσει καταστροφή και για τις δύο χώρες, περισσότερο για τη δική μας, η οποία εισήλθε σε περίοδο μεγάλης δυσκολίας. Από την άλλη πλευρά δεν πρέπει να εθελοτυφλούμε και αυτό αφορά τη σημερινή κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Οι Τούρκοι ηγέτες δεν σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο και δεν απλοποιούν αυτά που θεωρούν εθνικά θέματα, όπως πράττει ο Ελληνας πρωθυπουργός και η ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών ειδικά σε ό,τι αφορά τα θέματα του Αιγαίου.
Σύμφωνα με τα απόρρητα αμερικανικά έγγραφα ακόμα και ο εγκάθετος των Αμερικανών Δημήτριος Ιωαννίδης, που με τη σύμφωνη γνώμη του Κίσιγκερ κατέστρεψε την Κύπρο, αρνούνταν να παραδώσει οτιδήποτε στο Αιγαίο. Και αναφέρομαι σε έναν άνθρωπο που ελεγχόταν από το αμερικανικό σύστημα.
Οι σημερινοί ηγέτες της Τουρκίας δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους προηγούμενους. Η μόνη διαφορά είναι ότι ο κ. Ερντογάν και η παρέα του παρουσιάζονται με «αγγελικό πρόσωπο», αλλά έχουν τους ίδιους στόχους εναντίον της Ελλάδας.
Πηγή
το διαβάσαμε εδώ