Δευτέρα, Οκτωβρίου 11, 2010

Κόλπα Τούρκων για πλημμυρίδα μεταναστών στην Ελλάδα

Τουρκικά κόλπα μέσω της Μεικτής Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής Τουρκίας - ΕΕ, με πρωταγωνίστρια την πρόεδρο της εν λόγω Επιτροπής, γαλλίδα ευρωβουλευτή Χέλεν Φλοτρ. Η Επιτροπή Τουρκίας - ΕΕ έχει αποφασίσει την εκπόνηση εισηγήσεων (recommendations) επί διαφόρων θεμάτων που αφορούν τις ενταξιακές σχέσεις Τουρκίας - ΕΕ.
Το ζήτημα που καίει την Ελλάδα, αλλά και άλλες χώρες, όπως η Βουλγαρία και η Γερμανία είναι η παράνομη μετανάστευση και ειδικότερα η Συμφωνία Επανεισδοχής.

Τουρκικές θέσεις
από την πίσω πόρτα
Μέσω της Μεικτή Επιτροπής Τουρκίας - ΕΕ γίνεται προσπάθεια για προώθηση τουρκικών θέσεων από την πίσω πόρτα και δημιουργία...
θετικού κλίματος για να επηρεαστεί η ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και εν συνεχεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οι εισηγήσεις -δεν πρόκειται για εκθέσεις- έχουν τη δική τους πολιτική σημασία. Οι δύο από τις τέσσερις προγραμματισμένες εισηγήσεις έχουν τεθεί ενώπιον της Μεικτής Διακοινοβουλευτικής
Επιτροπής Τουρκίας - ΕΕ. Η μία αφορά θέματα μετανάστευσης και βίζας και η δεύτερη ζητήματα ξενοφοβίας και ρατσισμού. Η δεύτερη παρουσιάζει σοβαρό πρόβλημα, διότι υπάρχει ισχυρή και κάθετη διαφωνία μεταξύ της ευρωπαίας εισηγήτριας και του τούρκου εισηγητή, ο οποίος ζητά την κατάργηση της κοινοτικής οδηγίας κατά της γενοκτονίας, που παραπέμπει σε αυτήν των Αρμενίων.


Η παγωμένη «επανεισδοχή»
Το προσχέδιο της εισήγησης για τη μετανάστευση και για τα θέματα κατάργησης της βίζας και της επανεισδοχής έχει φιλοτουρκικό χρώμα και από μεγάλη μερίδα ευρωβουλευτών, μεταξύ των οποίων οι Κύπριοι, Ελλαδίτες, Γερμανοί και άλλοι, θεωρείται εντελώς απαράδεκτο. Ειδικώς επί του θέματος της επανεισδοχής γίνονται στο προσχέδιο αναφορές για διάλογο από μέρους της Τουρκίας και της ΕΕ για τα θέματα της μετανάστευσης, με παροχή από την ΕΕ οικονομικής και τεχνικής βοήθειας προς την Άγκυρα προκειμένου να ανταποκριθεί στα ζητήματα ασύλου και μετανάστευσης.
Το θέμα της επανεισδοχής είναι παγωμένο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο από τον περασμένο Ιούνιο, διότι Γερμανία, Ελλάδα, Κύπρος, Βουλγαρία και Αυστρία είχαν διαφωνήσει με την πρόταση που είχε φέρει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατόπιν διαβουλεύσεων με την Τουρκία για το ζήτημα της Συμφωνίας Επανεισδοχής (Readmission Agreement). Δηλαδή, όταν ξένοι παράνομοι μετανάστες εισέρχονται στην ΕΕ μέσω Τουρκίας, η χώρα αυτή να τους δέχεται πίσω έπειτα από τη σύλληψή τους. H τουρκική πρόταση, την οποία στην ουσία αποδέχθηκε η Επιτροπή, προτείνει να δοθούν χρήματα και τεχνική βοήθεια στην Τουρκία αμέσως, αλλά η χώρα αυτή να αρχίσει να εφαρμόζει τη Συμφωνία Επανεισδοχής μόνο όταν εγκριθεί από τη Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση. Η έγκριση υπολογίζεται να γίνει σε 3 χρόνια! Η Τουρκία δηλαδή, γι' αυτό το χρονικό διάστημα, θα παίρνει από την ΕΕ χωρίς να δίνει.


Σημεία αιχμής
Στο ζήτημα αυτό υπάρχουν άλλα δύο σημεία αιχμής:
1. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εισηγήθηκε στο Συμβούλιο οι παράνομοι μετανάστες που εισέρχονται στην ΕΕ μέσω Τουρκίας και συλλαμβάνονται, έπειτα από πάροδο πέντε ετών να αποκλείονται από τη Συμφωνία Επανεισδοχής.
2. Υπάρχει πρόβλημα στον καθορισμό του όρου παραμεθόριος περιοχή. Στην περίπτωση της Τουρκίας με την ΕΕ η Άγκυρα δεν αποδέχθηκε το περιεχόμενο της ορολογίας που η ΕΕ έδωσε σε άλλες περιπτώσεις, όταν υπέγραψε ανάλογες συμφωνίες. Ενώ δηλαδή σε ανάλογες περιπτώσεις, όταν συλλαμβάνεται στην παραμεθόριο περιοχή ενός κράτους ένας παράνομος μετανάστης, μπορεί να επιστραφεί με βάση τη Συμφωνία Επανεισδοχής στη χώρα από την οποία παρανόμως προήλθε, στην περίπτωση της Τουρκίας κάτι τέτοιο, δηλαδή η σύλληψη στην παραμεθόριο, δεν θα συνιστά αμάχητο τεκμήριο επανεισδοχής. Ο μετανάστης θα έχει το ίδιο καθεστώς με εκείνον που συλλαμβάνεται στην Ομόνοια, οπότε θα πρέπει να γίνει έρευνα και άλλες διατυπώσεις για να εξακριβωθεί η χώρα από την οποία παρανόμως εισήλθε π.χ. στην Ελλάδα.


Σκληρή η Άγκυρα
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ισχυρίστηκε προς το Συμβούλιο ότι αυτή ήταν η καλύτερη διαπραγμάτευση την οποία μπορούσε να κάνει με την Άγκυρα. Για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει η Τουρκία να αλλάξει πολιτική. Να καταστεί πιο συνεργάσιμη και ευέλικτη. Υπό αυτές τις συνθήκες, η Ελλάδα σχετίζει το ζήτημα της Συμφωνίας Επανεισδοχής με εκείνο της ελευθεροποίησης της βίζας για τους τούρκους πολίτες. Η ελληνική πολιτική θέση έχει ως ακολούθως: Για να προχωρήσει το θέμα της κατάργησης της βίζας, η Τουρκία θα πρέπει να καταστεί πιο διαλλακτική και να αρχίσει μια νέα διαπραγμάτευση με την Επιτροπή στο θέμα της Συμφωνίας Επανεισδοχής. Πέραν τούτου, υπάρχει ακόμη ένα πρόβλημα: Η Τουρκία αρνείται να υπογράψει οποιαδήποτε Συμφωνία Επανεισδοχής ή άλλη με την Κυπριακή Δημοκρατία, την οποία αρνείται να αναγνωρίσει.


Τα τουρκικά κεφάλαια
Το τρίτο σημείο αιχμής αφορά στην πρόταση η οποία γίνεται μέσω της «εισήγησης» για τα θέματα της μετανάστευσης και της βίζας για το άνοιγμα τουρκικών ενταξιακών κεφαλαίων, δηλαδή του 23 για τη δικαιοσύνη και τα θεμελιώδη δικαιώματα και του 24 για τη δικαιοσύνη, την ελευθερία και την ασφάλεια. Τα ζητήματα αυτά είναι καθαρά πολιτικού χαρακτήρα και τα κεφάλαια αυτά, όπως και άλλα, παραμένουν παγωμένα επειδή η τουρκική στάση και η συμπεριφορά στα εν λόγω, όπως και σε άλλα θέματα, θεωρείται απαράδεκτη.
"Το ΠΑΡΟΝ"

1 σχόλιο:

  1. Τίνα vs Παμπούκη για Αστακό…

    «Wild Thing» αποδεικνύεται η «πράσινη» Τίνα σχετικά με τη γιγαντιαία αραβική επένδυση για την εγκατάσταση μονάδας υγροποιημένου (LPG) αερίου στον Αστακό. Η κα Μπιρμπίλη, επιμένει πως η συγκεκριμένη επένδυση αντιβαίνει σε στοιχειώδη περιβαλλοντικά στάνταρ και προβάλλει το απλό ερώτημα: γιατί αφού η μονάδα θα προμηθεύει με αέριο τη γειτονική Ιταλία, η ιταλική κυβέρνηση απαγόρευσε την εγκατάσταση επί ιταλικού εδάφους αυξάνοντας έτσι σημαντικά το κόστος ; Το ερώτημα ακούγεται λογικό αν και η πλευρά του υπουργού Χάρη Παμπούκη προβάλλει σοβαρά αντεπιχειρήματα.
    Η επένδυση του Αστακού, πάντως, προκαλεί έντονη παρασκηνιακή αντιπαράθεση, που προσλαμβάνει ακόμα και χαρακτήρα προσωπικών αιχμών και επιθέσεων. Φερ’ ειπείν, κάποιοι περιβαντολλόγοι, φίλοι της υπουργού, θυμίζουν τις φιλικές σχέσεις του Παμπούκη με επιχειρηματίες που εμπλέκονται στο έργο.
    Την ίδια στιγμή πολλές φωνές έντονης ανησυχίας ακούγονται ακόμα και από πανεπιστημιακά χείλη για κίνδυνο να καταστεί η περιοχή του Αστακού αποθήκη πυρηνικών αποβλήτων. Είναι υπερβολικές οι ανησυχίες; Ίσως ναι, ίσως όχι. Το θέμα της άρνησης πάντως των Ιταλών για την συγκεκριμένη επένδυση βάζει σε πολλούς δεύτερες και τρίτες σκέψεις! Άλλωστε η εμπιστοσύνη των πολιτών στις αγαθές προθέσεις πολιτικών και επιχειρηματιών έχει προ πολλού εκλείψει….

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών