Το πρόβλημα του Τύπου

H κρίση στον Τύπο αποτελεί ένα πρόβλημα το οποίο μαστίζει τη χώρα από τις προηγούμενες δεκαετίες, ωστόσο είναι σαφές ότι το τελευταίο διάστημα επιδεινώνεται, λόγω και της οικονομικής κρίσης, η οποία συντελεί στη δημιουργία αρνητικών συνθηκών για τη λειτουργία του και επισπεύδει τις εξελίξεις.

ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, όμως, το πρόβλημα του Τύπου δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά περισσότερο θεσμικό, πολιτικό. Ουσιαστικά,
το ελληνικό κράτος ποτέ δεν άσκησε συγκεκριμένη πολιτική για το θέμα του Τύπου. Οι παρεμβάσεις του ήταν πάντα στην προσπάθεια ελέγχου και καταστολής. Η σημερινή κυβέρνηση, μάλιστα, ουδέποτε ασχολήθηκε σοβαρά με αυτό, όπως παραδέχθηκε, άλλωστε, και ο πρωθυπουργός στη συνομιλία που είχε με τους πολιτικούς συντάκτες. Το αποτέλεσμα ήταν να ξεφύγει το πρόβλημα από κάθε έλεγχο.

ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ, ο Τύπος δεν συνιστά από μόνος του εξουσία, αλλά αποτελεί κύτταρο της Δημοκρατίας. Στην Ελλάδα, οι εκδότες και οι δημοσιογράφοι λογίζονται ως μέρος της εξουσίας, ενώ θεωρείται, όχι τυχαία, ότι η πλειονότητα των δημοσιογράφων και των άλλων εργαζομένων στο χώρο του Τύπου δεν είναι μεγαλοδημοσιογράφοι με τεράστιες αμοιβές, αλλά απλοί μεροκαματιάρηδες που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα με την οικονομική δυσπραγία, όπως και οι περισσότεροι Ελληνες εργαζόμενοι.

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ δεν παίρνει πρωτοβουλίες για την ουσιαστική στήριξη και ενίσχυση του Τύπου, διευκολύνοντας τη διαιώνιση του προβλήματος γιατί απλώς το βολεύει. Οι επιχειρήσεις του Τύπου αντιμετωπίζονται άνισα σε σχέση με τις υπόλοιπες επιχειρήσεις αφού δεν υπάρχει καμία μέριμνα, όπως για άλλους κλάδους της οικονομίας, στην περίπτωση που κλείσει μία εφημερίδα και μείνουν άνεργοι εκατοντάδες εργαζόμενοι.

ΕΥΘΥΝΗ, βεβαίως, για τη σημερινή κατάσταση δεν έχει μόνο το κράτος. Εχει και ο ίδιος ο Τύπος που έμαθε, σε ένα βαθμό, να είναι κρατικοδίαιτος και να έχει την πολυτέλεια να εκδίδει τα περισσότερα έντυπα σε όλη την Ευρώπη χωρίς οι κυκλοφορίες να δικαιολογούν κάτι τέτοιο. Και συνήθως ο σκοπός της έκδοσης δεν εξυπηρετεί την ελευθεροτυπία αλλά άλλα συμφέροντα.

Ο ΚΟΜΠΟΣ έφτασε στο χτένι. Είναι ανάγκη όλοι, κράτος, επιχειρηματίες, εργαζόμενοι στο χώρο του Τύπου, να δούμε το πρόβλημα σοβαρά. Γιατί, αν ο Τύπος εκλείψει, τότε η δημοκρατία μας θα τραυματιστεί.
"E.T."