του Ακτιβιστή
Δεν μπορώ να είμαι βέβαιος αλλά, όντας πολύ υποψιασμένος - για να μην πω καχύποπτος - εξ αιτίας της πολιτικής αθλιότητας που μας περιβάλλει τα τελευταία τουλάχιστον 35 χρόνια, δεν μπορώ να δεχτώ καμία είδηση πλέον χωρίς να την περάσω από τη σίτα του μυαλού μου (όποιο εν πάσει περιπτώσει διαθέτω). Μπορεί φυσικά και να είμαι αρνητικά φορτισμένος με κάποιους (μισό λαθος δικό μου, μισό λάθος δικό τους). Και το παράξενο που σίγουρα και σε κάποιους από σας θα συμβαίνει ( δεν είναι δυνατόν να είμαι μόνος μου), όταν βλέπω τα ΜΜΕ να λανσάρουν και να εκθειάζουν με πολύ καλά λόγια και κριτική κάποιο πολιτικό (πρώην, νυν ή επόμενο).....ε τότε είναι που κουμπώνομαι.
Κάτι τέτοιο μου έπεσε στην αντίληψή μου τις προηγούμενες μέρες, όταν άκουγα από ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, εφημερίδες και ιντερνετ να προαναγγέλεται η βαρυσήμαντη ομιλία του Αλέκου Παπαδόπουλου στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
Ποτέ δεν ήμουν φαν του συγκεκριμένου - αλλά και οποιουδήποτε άλλου - Παπαδόπουλου. Κι αυτό δεν σημαίνει ότι ....
μου φταίει το όνομα. Ο περί ου ο λόγος πολιτικός, και σε αντίθεση με όσα λέγονται από τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, δεν θεωρώ ότι προσέφερε έργο στον τόπο παρ' ότι διετέλεσε υπουργός σε πολλά σχήματα, με διαφορετικών αντιλήψεων κυβερνήσεις και σε timing που θα μπορούσε να επιδείξει την πολιτική του σκέψη και πολύ περισσότερο να εφαρμόσει προς όφελος των πολιτών τις ιδέες του. Πιστεύω πως δεν προσέφερε. Κι αυτό γιατί περνώντας από το υπουργείο οικονομικών δεν έκανε κάποια σπουδαία μεταρρύθμιση, ο Καποδίστριας με τον οποίο συνέδεσε το όνομά του δεν αποτελεί τον ηθικότερο και πιο επιτυχή θεσμό (η αδιαφάνεια, η διαπλοκή, η διαφθορά έχει τα υψηλότερα ποσοστά στην τοπική αυτοδιοίκηση) για να επιχαίρει για το έργο του και το πέρασμά του από το χώρο της υγείας στέφτηκε από παταγώδη αποτυχία (φακελάκια, ιδιωτικοποίηση ιατρείων, μίζες, προμήθειες κλπ) τέτοια που την εγκατέλειψε τρέχοντας μιλώντας και καταγγέλλοντας (χωρίς να έχει το θάρρος να αποκαλύψει και να κατονομάσει) τα ..πιράνχας.
Τώρα όσον αφορά την ... παρέμβασή του (μετά από μεγάλο διάστημα σιωπής .... όπως μας πληροφορούσαν τα ΜΜΕ) μου δημιούργησε ερωτηματικά ότι έγινε σε μια διοργάνωση του ΕΛΙΑΜΕΠ( Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής). Τι είναι το ΕΛΙΑΜΕΠ;
Σύμφωνα με τον Πρόεδρό του: "Το ΕΛΙΑΜΕΠ είναι ένας χώρος έρευνας και επιμόρφωσης για θέματα ευρωπαϊκής και εξωτερικής πολιτικής. Είναι επίσης ένα ανοικτό βήμα διαλόγου και προβληματισμού για έναν κόσμο που αλλάζει γύρω μας με ολοένα και γρηγορότερους ρυθμούς."
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε όμως ότι είναι ένα ίδρυμα που μάλλον εξειδικεύει και διαμορφώνει πολιτικές (όχι και τόσο άγνωστης προέλευσης) κυρίως σε θέματα που άπτονται όχι μόνο της εξωτερικής πολιτικής της χώρας αλλά και της στήριξης του έργου της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης, με επίκληση "σημαντικών" αναλυτών και παραγόντων, που δρουν άλλοτε ως Ηρακλείς και άλλοτε ως λαγοί.
Στην προκειμένη περίπτωση ο κ. Παπαδόπουλος νομίζουμε ότι συνδυάζει - με νεωτερίζουσα φρασεολογία - και τους δύο ρόλους (διαβάστε την ομιλία του: Προτείνει επιτροπή σοφών και εκλογές την άνοιξη).
Ας δούμε όμως και μερικά στοιχεία που αφορούν τη σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΛΙΑΜΕΠ. Τα πέντε από τα δεκατρία μέλη υπήρξαν (πολλάκις) συνδαιτημόνες της γνωστής λέσχης Bilderberg. Είναι ο Πρόεδρός της κ. Τσούκαλης, ο Αντιπρόεδρος κ. Βερέμης, ο Γ. Γραμματέας Αλέξης Παπαχελάς, ο κ. Βουρλούμης και ο κ. Δαυίδ (της Coca Cola).
Όπως πολύ εύκολα μπορείτε να καταλάβετε τους σκοπούς και ίσως τις επιδιώξεις του ιδρύματος. Ίσως γι' αυτούς τους λόγους κάποιοι φίλοι μπλόγγερς παράφρασαν το αρκτικόλεξο: ΕΛΙΑΜΕΠ ή μήπως Ελληνικό Ίδρυμα Αμερικανικής Εξωτερικής Πολιτικής;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών