Οι αυτοδιοικητικές εκλογές ουδέποτε αποσυνδέθηκαν εντελώς από τις τάσεις που επικρατούν στην κεντρική πολιτική σκηνή. Δεν έχει τόσο σημασία ποιος ή ποιοι ευθύνονται γι’ αυτό, αλλά στην ουσία καμιά εκλογική διαδικασία, πουθενά στον κόσμο δεν μπορεί να αποπολιτικοποιηθεί, να αποσυνδεθεί από τα κόμματα που συνθέτουν το πολιτικό σκηνικό.
Η ιδιαιτερότητα όμως των εκλογών της προσεχούς Κυριακής έγκειται στο γεγονός ότι για πρώτη φορά όλα τα κόμματα προσέδωσαν χαρακτήρα αμιγώς πολιτικό και συνέδεσαν το αποτέλεσμα με θετική ή αρνητική ψήφο στην ασκούμενη κυβερνητική πολιτική. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι και η ίδια η
κυβέρνηση, δια στόματος του πρωθυπουργού, όχι μόνο δεν προσπάθησε να αποφορτίσει το βαρύ κλίμα που συνοδεύει την πολιτική του Μνημονίου, αλλά με ωμό τρόπο έθεσε θέμα πολιτικής σταθερότητας στην περίπτωση κατά την οποία οι εκλεκτοί της καταψηφιστούν. Τα εκβιαστικά χαρακτηριστικά του διλλήματος αρχικώς... «σόκαραν», αμέσως μετά «παραξένεψαν» και πολύ σύντομα συνέθεσαν τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία κλίματος αγανάκτησης από την πλευρά των πολιτών.
Εύλογα οι ψηφοφόροι αναρωτιούνται για το νόημα της παρέμβασης του πρωθυπουργού την ώρα που οι πάντες γνωρίζουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό την ομηρία των «συμβάσεων» που υπέγραψε η κυβέρνηση με την τρόικα και το ΔΝΤ, υπό το φόβητρο των «αγορών», υπό τη σπάθη των δανειστών και υπό τις απειλές» μερικών Ευρωπαίων εταίρων που ετοιμάζονται να δημιουργήσουν
μηχανισμό τιμωρίας για τις «άτακτες» χώρες. Σε αυτό το τελευταίο μάλιστα, υπερθεμάτισε πρόσφατα και η ελληνική κυβέρνηση. Ξαφνικά το ερώτημα περί Μνημονίου μετετράπη σε απόφαση για το μέλλον της χώρας.
Εκείνο που εξακολουθούν όμως να αγνοούν πολλοί από τους θέτοντες διλήμματα είναι ότι το μέλλον κάθε χώρας καθορίζεται τελικά από το λαό της. Όση προπαγάνδα...... όσες καλυμμένες ή μη κατευθύνσεις κι αν δοθούν, σε όσες δόσεις παραπλάνησης κι αν επιδοθούν ή ακόμη και αν με περισσό θάρρος εκθέσουν τη «δική» τους, πάντοτε, αλήθεια, ο τελευταίος λόγος ανήκει στο λαό και μάλιστα ανεξαρτήτως συστήματος διακυβέρνησης και πολιτεύματος. Κριτήριο επιλογής του λαού, κάθε φορά που εκ των πραγμάτων τίθενται διλλήματα που αφορούν στην ύπαρξη και στο μέλλον της ίδιας του της χώρας, είναι η ανεξαρτησία της. Είναι η κατοχύρωση της δυνατότητας του λαού να καθορίσει ο ίδιος τις τύχες της πατρίδας του. Γιατί τελικά, έστω και με συνθήκες υποθήκευσης, αυτός είναι η φωνή της και σε αυτόν ανήκει.
Η ιδιαιτερότητα όμως των εκλογών της προσεχούς Κυριακής έγκειται στο γεγονός ότι για πρώτη φορά όλα τα κόμματα προσέδωσαν χαρακτήρα αμιγώς πολιτικό και συνέδεσαν το αποτέλεσμα με θετική ή αρνητική ψήφο στην ασκούμενη κυβερνητική πολιτική. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι και η ίδια η
κυβέρνηση, δια στόματος του πρωθυπουργού, όχι μόνο δεν προσπάθησε να αποφορτίσει το βαρύ κλίμα που συνοδεύει την πολιτική του Μνημονίου, αλλά με ωμό τρόπο έθεσε θέμα πολιτικής σταθερότητας στην περίπτωση κατά την οποία οι εκλεκτοί της καταψηφιστούν. Τα εκβιαστικά χαρακτηριστικά του διλλήματος αρχικώς... «σόκαραν», αμέσως μετά «παραξένεψαν» και πολύ σύντομα συνέθεσαν τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία κλίματος αγανάκτησης από την πλευρά των πολιτών.
Εύλογα οι ψηφοφόροι αναρωτιούνται για το νόημα της παρέμβασης του πρωθυπουργού την ώρα που οι πάντες γνωρίζουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό την ομηρία των «συμβάσεων» που υπέγραψε η κυβέρνηση με την τρόικα και το ΔΝΤ, υπό το φόβητρο των «αγορών», υπό τη σπάθη των δανειστών και υπό τις απειλές» μερικών Ευρωπαίων εταίρων που ετοιμάζονται να δημιουργήσουν
μηχανισμό τιμωρίας για τις «άτακτες» χώρες. Σε αυτό το τελευταίο μάλιστα, υπερθεμάτισε πρόσφατα και η ελληνική κυβέρνηση. Ξαφνικά το ερώτημα περί Μνημονίου μετετράπη σε απόφαση για το μέλλον της χώρας.
Εκείνο που εξακολουθούν όμως να αγνοούν πολλοί από τους θέτοντες διλήμματα είναι ότι το μέλλον κάθε χώρας καθορίζεται τελικά από το λαό της. Όση προπαγάνδα...... όσες καλυμμένες ή μη κατευθύνσεις κι αν δοθούν, σε όσες δόσεις παραπλάνησης κι αν επιδοθούν ή ακόμη και αν με περισσό θάρρος εκθέσουν τη «δική» τους, πάντοτε, αλήθεια, ο τελευταίος λόγος ανήκει στο λαό και μάλιστα ανεξαρτήτως συστήματος διακυβέρνησης και πολιτεύματος. Κριτήριο επιλογής του λαού, κάθε φορά που εκ των πραγμάτων τίθενται διλλήματα που αφορούν στην ύπαρξη και στο μέλλον της ίδιας του της χώρας, είναι η ανεξαρτησία της. Είναι η κατοχύρωση της δυνατότητας του λαού να καθορίσει ο ίδιος τις τύχες της πατρίδας του. Γιατί τελικά, έστω και με συνθήκες υποθήκευσης, αυτός είναι η φωνή της και σε αυτόν ανήκει.
(Επίκαιρα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών