Το ιρλανδικό μάθημα

OΦΕΙΛΟΥΝ ΟΛΟΙ ΠΛΕΟΝ, ακόμη κι όσοι τρέφονται μόνο με «μεγαλουργήματα» της νεοελληνικής τηλεοπτικής και πολιτικής κουλτούρας, να παρακολουθούν τι γίνεται λίγο μακρύτερα από τα ελληνικά σύνορα. Για να έχουμε κάποιες ελπίδες να προοδεύσουμε... Οταν, μάλιστα, κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν προβλήματα παρόμοια με τα δικά μας. Το μάθημα είναι καλό για όλους: πολιτικούς και απλούς πολίτες. Να μάθουν όλοι πώς σοβαρές κυβερνήσεις μεθοδεύουν και υποστηρίζουν την περηφάνια τους και την εθνική τους κυριαρχία. Η Ιρλανδία, διότι περί αυτής πρόκειται, αποφάσισε να προχωρήσει σε μειώσεις δαπανών κατά....
15 δισεκατομμύρια ευρώ τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Το πρόγραμμα προσαρμογής της είναι το μισό από το δικό μας. Τι προβλέπει, όμως, το πρόγραμμα αυτό; Λοιπόν, περικοπή δημοσίων δαπανών κατά τα δύο τρίτα και μόλις το ένα τρίτο θα είναι νέοι φόροι...

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ τι έκανε; Μα, ακριβώς το αντίθετο. Ακριβώς το αντίστροφο. Κράτησε σταθερή τη φορολογία των επιχειρήσεων και αύξησε τη φορολογία των εισοδημάτων των χαμηλόμισθων, των χαμηλοσυνταξιούχων και της μεσαίας τάξης που στενάζει.

ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥΣ, λοιπόν, οι Ιρλανδοί υπολογίζουν ότι θα έχουν δραστική μείωση της ανεργίας και ταυτόχρονη αύξηση της ανάπτυξής τους. Και το καλύτερο ξέρετε ποιο είναι; Οτι από την Ιρλανδία φαίνεται να έχει πάρει το μάθημά του και το ίδιο το ΔΝΤ, καθώς οι τεχνοκράτες του διαπιστώνουν ότι υπάρχει πράγματι «ένα άλλο μίγμα οικονομικής πολιτικής». Μία άλλη μέθοδος που ίσως να μας έβγαζε μια ώρα αρχύτερα από τη στενωπό. Το μάθημα ελπίζουμε να το πάρουν όλοι. Η κυβέρνηση, που μέχρι πρότινος συνέχιζε να λέει ότι δεν πρόκειται να ληφθούν νέα μέτρα, και ο κόσμος -όσοι έχουν απομείνει-, που πιστεύει τους ανθρώπους της κυβέρνησης, που εμμένουν να μη λένε τα πράγματα με το όνομά τους