«η δουλειά μας, είχε πει ο μεγαλοεπενδυτής (κερδοσκόπος ή τοκογλύφος αν προτιμάτε), είναι να βγάζουμε λεφτά, όχι να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί στους Ελληνες πολίτες. Δεν υπάρχει εξ άλλου νόμος που να απαγορεύει να εκμεταλλευτείς τον μαλάκα».
Ο συλλογισμός του επενδυτή είναι εξοργιστικός, αλλά και ωφέλιμος για εμάς, αρκεί να τον επεκτείνουμε: Κανένας νόμος δεν... εμποδίζει τον «μαλάκα» από το να καταγγείλει το χρέος του ως επαχθές, να πάψει να το πληρώνει και να δηλώσει πως δεν το αναγνωρίζει. Η μη αναγνώριση του χρέους—όχι απλώς η αναδιάρθρωσή του και η μεταφορά του στο μέλλον—είναι η απάντηση που θα μπορούσε να δώσει ο ελληνικός λαός και μια κυβέρνηση που πραγματικά εργάζεται για το συμφέρον του, προκειμένου να ξεφύγει από τη θανάσιμη μέγγενη στην οποία μπήκε εξ αιτίας του «μαλάκα» τον οποίο έχει κατά νου ο Αμιτ Σαρκάρ–και όσοι διαβάζετε αυτές τις γραμμές, υποθέτω…
Η μη αναγνώριση του χρέους είναι μια νόμιμη δίκαιη και υπέρ του εργαζόμενου λαού πολιτική επιλογή την οποία δεν διανοείται να εξετάσει η ελληνική κυβέρνηση. Αντίθετα κάθε τρεις και λίγο ο πρωθυπουργός Γιώργος Α. Παπανδρέου (ΓΑΠ) και ο υπουργός οικονομίας Γιώργος Παπακωνσταντίνου αισθάνονται την ανάγκη να καθησυχάσουν τους πιστωτές- τοκογλύφους ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να πληρώνει και πως θα συνεχίσουν να πολλαπλασιάζουν τα χρήματά τους. Μάλλον ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του έχουν λησμονήσει πως εκλέχθηκαν από τον ελληνικό λαό και δεν τοποθετήθηκαν στη θέση ούτε από το ΔΝΤ ούτε από την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα. Τους δόθηκε η εξουσία για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και όχι των πιστωτών- τοκογλύφων…
Φαίνεται ωστόσο ότι οι κυβερνώντες μας έχουν διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων… Ετσι λοιπόν, παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα την εκλεγμένη (με τη βοήθεια και των συνθημάτων «λεφτά υπάρχουν» και «αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού») ελληνική κυβέρνηση να ακολουθεί κατά γράμμα τις εντολές των πιστωτών- τοκογλύφων και να στραγγίζει τους εργαζόμενους και την ελληνική οικονομία. Το χρήμα από τις περικοπές και από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, προορίζεται για την εξασφάλιση νέων δανείων τα οποία θα διατεθούν για να ξεπληρωθούν οι τόκοι των παλαιότερων. Τα μέτρα που αποφασίζονται από τους πιστωτές (ΔΝΤ και Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα) και επιβάλλονται στον ελληνικό λαό από την κυβέρνηση που εξέλεξε, έχουν μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση του χρέους και μόνο. Οι αριθμοί περιγράφουν επαρκώς την πραγματικότητα: Το σημερινό χρέος της χώρας υπολογίζεται στα 300 δισεκατομμύρια ευρώ. Στο τέλος της τριετούς αιματηρής λιτότητας το χρέος δε θα μειωθεί. Θα έχει ανέβει πάνω από 400 δις. Αν σε αυτούς τους αριθμούς συνυπολογίσουμε και τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ που η Ελλάδα έχει καταβάλλει για τόκους δανείων την τελευταία δεκαετία αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι Ελληνες εργαζόμενοι αντιμετωπίζονται ήδη ως σύγχρονοι δουλοπάροικοι με καθήκον να δουλεύουν χωρίς ασφαλιστικά και άλλα εργασιακά δικαιώματα μέχρι να πεθάνουν μόνο και μόνο για να εξυπηρετείται το χρέος, το οποίο παρ όλα αυτά θα πολλαπλασιάζεται!
Για να αντιμετωπίσουν οι Ελληνες εργαζόμενοι τη μέγγενη του χρέους που συνθλίβει την ζωή τους και το μέλλον των παιδιών τους, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να αναδείξουν μια ηγεσία (από τα σπλάχνα τους) που θα μπορέσει να αποκρούσει την λεηλασία των… αγορών (του Αμιτ Σαρκάρ και των λοιπών συναδέλφων του στην τοκογλυφία) μιλώντας τη γλώσσα που χρησιμοποιούν και καταλαβαίνουν: Fuck off!!!
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών