Μια επιστολή που δεν δημοσιεύτηκε ποτέ, προς τον αμερικανόδουλο Παπαχελά

Αγαπητοί φίλοι,
προ ημερών απέστειλα στην Καθημερινή με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο το σχόλιο που ακολουθεί εις απάντηση άρθρου του σκοτεινών (υπερατλαντικών) διασυνδέσεων πρώην οπαδού του σοσιαλιστή Ανδρέα Γ. Παπανδρέου και νυν μεγαλοφωνώτατου κήρυκα του σοσιαλνεοφιλελευθερισμού τύπου ΓΑΠ, Ντόρας, Κουβέλη και λοιπών «προοδευτικών» εκπροσώπων της μαφίας των διεθνών μεγαλοφαράφηδων. Στο άρθρο του αυτό ο μετά μανίας αγωνισθείς υπέρ επικρατήσεως των «προοδευτικών» υποψηφίων μεγαλοδημοσιογράφος εξαίρει την προσωπικότητα του κ. Καμίνη, επισημαίνει την....
καλλιέργειά του και μας υπενθυμίζει ότι εξελέγη ως ανεξάρτητος! Επιπλέον, αντιπαραβάλλει τον εκλεγέντα με το ψηφοδέλτιο του νέου δημάρχου, αρχιτέκτονα Τομπάζη, με τη γνωστή τηλεοπτική περσόνα που «κόσμησε» το ψηφοδέλτιο του απερχομένου δημοτικού άρχοντα, τον διαβόητο κ. Ψινάκη. Παρακαλώ όπως δημοσιεύσετε αυτούσιο το κείμενό μου, μια και από την πάλαι ποτε «συντηρητική» Καθημερινή απορρίφθηκε.
Συγγνώμη, αλλά πόσο μυαλό πρέπει να έχει κανείς για να συμφωνήσει με την αυτονόητη απόφανση του συναναγνώστη Γιάννη, ότι αμφότεροι οι φερέλπιδες νεοεκλεγέντες άρχοντες πρωτευούσης και συμπρωτευούσης αναδείχθηκαν στο αξίωμά τους αφού πρώτα εξασφάλισαν την στήριξη του παντοδύναμου Κυβερνοπασόκ με ό, τι σημαίνει αυτό!
Κατά τα άλλα, η παπαχελαδική αναγωγή της αντιβολής Τομπάζη-Ψινάκη σε περιωπή απαραγνώριστού συμβολισμού της ισαιώνιας πάλης φωτός και σκότους, πολιτισμού και υπανάπτυξης μόνο παραπλανητική μπορεί να είναι! Σίγουρα μεταξύ των δύο ουδεμία σύγκριση μπορεί να γίνει. Αλλά η επικέντρωση σε επιμέρους πρόσωπα συσκοτίζει την ουσία: Ότι δηλ. είναι εξωφρενικό ο κομματικός χώρος που μέχρι χθες είχε στις τάξεις της ελληνικής κυβέρνησης τη σύζυγο Τόλη Βοσκόπουλου (η οποία ουδόλως υπερτερεί σε καλλιέργεια και πνευματικότητα του ταλαίπωρου Ψινάκη) και μάλιστα υπό την ιδιότητα της αρμόδιας επί του πολιτισμού υφυπουργού (!), ο χώρος που κατέστησε από την δεκαετία του 80΄συνώνυμο την άσκηση της πολιτικής με το λαϊκισμό, την αισχρή συναλλαγή, τις ανομολόγητες δεσμεύσεις, την αχρείωση των συνειδήσεων, τον ευτελισμό της παιδείας, τη στρέβλωση λέξεων και εννοιών, την κολακεία των ουτιδανών και την περιφρόνηση των αρίστων, την επαίσχυντη ψευδολογία (το “λεφτά υπάρχουν” έχει μακρά προϊστορία!), λοιπόν, είναι απλώς αδιανόητο και εξοργιστικό αυτός ο χώρος να παριστάνει τον παρθενογεννημένο φορέα ανανέωσης και πολιτισμού προωθώντας υποψηφιότητες, όπως αυτή του οινοποιού κ. Μπουτάρη, πρώην μέλους της Δράσης του Στ. Μάνου, και του «συμπαθούς» κ. Καμίνη, νομικού – συνεργού στην πλεκτάνη εις βάρος της κοινωνίας μας που λέγεται λαθρομετανάστευση!
Δεν πειράζει… Αργά ή γρήγορα το ρυπαρό αυτό καθεστώς θα καταρρεύσει· το αγωνιώδες ερώτημα για όλους εμάς, όμως, που αρνηθήκαμε να εξαντλήσουμε το νόημα της πρόσφατης εκλογής στην ψευδοσυμβολική αντιβολή Τομπάζη/Ψηνάκη, είναι πώς θα μαζέψουμε “τα χιλιάδες κομμμάτια μας”, τα δικά μας και της πατρίδας , για να παραφράσουμε τον Σεφέρη (ο οποίος, υποθέτω, δεν θα λείπει από το προσκεφάλι καλλιεργημένων, όπως ο κ. Καμίνης, η ο δημοσιογραφικός του υποστηρικτής κ. Παπαχελάς).
Μετά τιμής
ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ