Όχι στη ζούγκλα

H ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ εξαιρετικά δύσκολη. Ολοι το αντιλαμβανόμαστε. Λίγοι είναι αυτοί που ζουν ακόμη στο σύννεφο... αλλά κι αυτοί θα ξυπνήσουν. Διαμαρτυρόμαστε, κατακρίνουμε επιλογές, χρησιμοποιούμε όμως την πένα μας (ποιητική αδεία, καθώς όλοι πλέον γράφουν σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές) για να στηλιτεύσουμε πολιτικές. Ολα αυτά στο πλαίσιο μιας δημοκρατικά συντεταγμένης Πολιτείας. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι συνήθειες της Νεολιθικής εποχής και αυτής του Χαλκού στην περιοχή μας έχουν πλέον ξεπερασθεί. Διότι για να θυμηθούμε το νόμο της ζούγκλας στον ελλαδικό χώρο, ίσως πρέπει να επιστρέψουμε στην Πλειστόκαινο εποχή.


ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ ΜΑΣ αν τελικά.... επικρατήσει η αναρχία στη χώρα. Η αυτοδικία επί δικαίων κι αδίκων γίνεται αντιληπτό νομίζουμε ότι δεν συνάδει με τα ελληνικά ιδεώδη.


Η ΑΠΡΟΚΛΗΤΗ ΕΠΙΘΕΣΗ εναντίον του Κωστή Χατζηδάκη, κάθε Χατζηδάκη, όπως και να λέγεται, εναντίον κάθε Ελληνα πολίτη, είναι αδιανόητη. Ουδείς βρίσκει το δίκιο του διά της βίας. Η όποια οργή δεν μπορεί να ξεσπάει επί ενός συνανθρώπου μας «γιατί έτσι μας αρέσει». Ομως αν το συμβάν δεν ήταν τυχαίο; Μακριά από εμάς οι θεωρίες συνωμοσίας, αλλά τα σενάρια υπάρχουν. Κι αν ήταν προβοκάτσια λένε;


ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΕΙ, όταν είναι φανερό ότι ήταν ουσιαστικά ο μόνος τρόπος να αποσπασθεί το ενδιαφέρον του κόσμου από τη μεγαλειώδη διαδήλωση –μία από τις μεγαλύτερες των τελευταίων ετών– και να επικεντρωθεί σε μεμονωμένο συμβάν στο οποίο όμως ενεπλάκη ένας πρώην υπουργός; Και δεν είναι μόνον αυτό. Και στο εξωτερικό η εικόνα της χώρας μας είναι αυτή της βίας, της ζούγκλας, όχι της ειρηνικής και δικαιολογημένης κατακραυγής στα οδυνηρά και κατακριτέα μέτρα της κυβέρνησης.