Ξανά πόλεμος στους καπνιστές μήπως κερδηθεί καμιά μάχη...

Φρένο έβαλε σήμερα ο πρωθυπουργός στις φήμες περί “ τσιγαρόσημου” και στην πρόταση του κ. Λοβέρδου, που βλέποντας ότι δεν εφαρμόζεται ο νόμος στην πράξη προσπάθησε να έρθει σ’έναν συμβιβασμό με το ειδικό τέλος για τα καταστήματα καπνιζόντων. Βέβαια όλη αυτή η συζήτηση για το “ τσιγαρόσημο”, ασχέτως με την άδοξη κατάληξή της, απλά μας επιβεβαίωσε ότι το μέτρο της καθολικής απαγόρευσης του καπνίσματος ήταν καθαρά εισπρακτικού χαρακτήρα και διόλου δεν ενδιέφερε η υγεία των πολιτών που βλάπτεται απ’το κάπνισμα…

Μάλιστα ο πρωθυπουργός είπε....

ότι ο νόμος που ισχύει από τον Σεπτέμβρη θα εφαρμοστεί πιστά, επανακηρύσσοντας τον “ πόλεμο”με εντατικούς ελέγχους. Μόνο ο …στρατός δεν θα ελέγχει τα καταστήματα!!!!

Προσωπικά δεν καπνίζω πλέον, υπήρξα όμως καπνιστής. Μπορώ να καταλάβω και τους μεν και τους δε, αφού η διακοπή του καπνίσματος ήταν συνειδητή επιλογή μου. Σίγουρα οι Έλληνες καπνίζουν πολύ, και από μικροί ηλικία, πράγμα πολύ ανησυχητικό. Για να αντιμετωπιστεί όμως το πρόβλημα πρέπει πρώτα απ’όλα πριν αρχίζουμε να εξαπολύουμε κυρώσεις και πρόστιμα, να υπάρξει από πλευράς πολιτείας μια σοβαρή μελέτη, κι ένας διάλογος με τους αρμόδιους φορείς και επιστήμονες. Γιατί είτε μας αρέσει, είτε όχι το κάπνισμα δεν είναι επιλογή, είναι εξάρτηση. Δεν μπορούμε να τιμωρούμε κάποιον επειδή καπνίζει, και τον καταστηματάρχη της καφετέριας που πίνει τον καφέ του, σαν να υποθάλπει εγκληματία. Με αυτήν την λογική μόνο αντίσταση θα υπάρχει από τον κόσμο, ειδικά σε μια τέτοια δύσκολη περίοδο. Χρειάζεται ενημέρωση, στήριξη και κίνητρα σε όσους επιθυμούν να διακόψουν το κάπνισμα. Γιατί πιστέψτε με δεν είναι εύκολο πράγμα, αλλά αξίζει τον κόπο.

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο πρωθυπουργός ή το Υπουργείο Υγείας δεν γνωρίζουν αυτές τις παραμέτρους του ζητήματος… Συνεπώς δεν πιστεύω ότι κίνητρο για όλη αυτήν την φασαρία είναι η υγεία των πολιτών. Είναι καθαρά εισπρακτικοί οι λόγοι επιβολής του και αυτό κάνει τον νόμο τόσο αντιπαθητικό στους Έλληνες ακόμη και σ’ αυτούς που είναι υπέρ των αντικαπνιστικών νόμων.

Το πιο θλιβερό όμως απ’ όλα είναι η εικόνα ενός πρωθυπουργού που επανεξαπολύει πόλεμο για ένα δευτερεύοντος σημασίας ζήτημα, σαν να είναι αυτό που θα μας σώσει από την κατάστασή μας. Μέσα στα ερείπια της πρωθυπουργικής του θητείας με απολύτως κανένα από τα σχέδια του να μην αποδίδει, την κυβέρνησή του να καταρρέει, οι μέχρι πρότινος πολιτικοί φίλοι του να παίρνουν αποστάσεις από τις επιλογές του, η προσπάθεια να σωθεί η κυβερνητική αξιοπρέπεια από την απόδοση αυτού του αντικαπνιστικού νόμου είναι θλιβερή και χαρακτηριστική του πόσο κοντά στον πάτο έχουμε φτάσει…

αἰέν ἀριστεύειν