Ο Νικολόπουλος στο olympia.gr

> Όχι στις απολίτικες συμπεριφορές και τα στρογγυλέματα. Χρειαζόμαστε Ιδεολογικούς Μαχητές.
> Όπως με το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια, έτσι και με το Ερζερούμ: Ότι αντιτίθεται στην εθνική κυριαρχία, δεν θα τηρηθεί…
>Υπό έλεγχο ΚΑΙ η δανειακή σύμβαση εκτός από το μνημόνιο.

Εσείς δεν μασάτε τα λόγια σας, οπότε ρωτούμε ευθέως: Συμφωνείτε με την πρόσφατη παρατήρηση του συνεργάτη του Προέδρου της Ν.Δ. Φαήλου Κρανιδιώτη ότι «η ΝΔ χρειάζεται ιδεολογικούς μαχητές και όχι ντιντήδες»; Το ρωτώ επειδή ήδη έχετε πει επ’ αυτού ότι η αντιπολίτευση δεν μπορεί παρά να ασκείται με λόγο γεμάτο «γωνίες». Άρα, υπάρχουν «ντιντήδες» στη Ν.Δ. που διατυπώνουν ανούσιο, αμβλύ αντιπολιτευτικό λόγο;
Θα σας δώσω κι εγώ μια ευθεία απάντηση.
Δεν με εκφράζουν οι οξείς προσδιορισμοί για την πολιτική επάρκεια ή ανεπάρκεια του καθενός, η οποία σε τελική ανάλυση κρίνεται από την ιστορία και τον λαό. Ωστόσο, διαχρονικά και μιλώντας γενικά για το πολιτικό προσωπικό, ουδέποτε ήμουν εκ των οπαδών της «ορθής πολιτικής συμπεριφοράς», δηλαδή της… συμπλεγματικής αφωνίας, για να μην… χαλάμε καρδιές ή για να είμαστε μονίμως αρεστοί, ασχέτως αν είμαστε χρήσιμοι ή όχι για την πατρίδα. Οι απολίτικες συμπεριφορές και τα «στρογγυλέματα» με ενοχλούν και πολλές φορές με τρομοκρατούν περισσότερο από την ενδεχόμενη αμβλεία αντιπολιτευτική κριτική. Εγώ περί αυτού τοποθετήθηκα. Αυτή την ανάγκη επισημαίνω. Προσέξτε, μιλώ για ανάγκη ουσιαστικής αντιπολιτευτικής δράσης και δεν υπαινίσσομαι ότι δεν υπάρχει σήμερα στη Ν.Δ ή ότι το κόμμα κινδυνεύει από αντιπολιτευτική χαλαρότητα.  Νομίζω είμαι ξεκάθαρος.

Υπάρχουν «ντιντήδες» στη Ν.Δ;

Δεν τους βλέπω. Δεν τους ξέρω. Εγώ όμως είμαι «από μέσα». Αυτοί που στέκονται «απ’ έξω», ο λαός δηλαδή, μας βλέπει και μας κρίνει όλους. Μας ψηφίζει ή μας καταψηφίζει. Γενικά μιλώντας, η πολιτική πρέπει να έχει ιδεολογικούς μαχητές. Και πολύ περισσότερο η Ν.Δ. σε αυτή την ιστορική συγκυρία της σκληρής δοκιμασίας των Ελλήνων. Δεν λέω όμως πως δεν τους έχει. Αντίθετα, υποστηρίζω πως τους διαθέτει. Ο ανώριμος και ο δειλός σιωπά, κατά τις δημόσιες εμφανίσεις του. Και δραστηριοποιείται στο σκοτάδι της απόκρυψης, με την συνέργεια των ομότροπων συνεργατών του, για να προωθήσει και να επιβάλει τους φθηνούς ή και τους καταλυτικούς σχεδιασμούς του. Τέτοιοι… ντιντήδες δεν υπάρχουν στη Ν.Δ.
Το γενικεύσατε πολύ το πράγμα…
Βρίσκετε; Επιτρέψτε μου να το εξειδικεύσω μιλώντας για το πώς οφείλει να είναι μια αντιπολίτευση απέναντι στη λαίλαπα της Κυβέρνησης Παπανδρέου κατά τη γνώμη μου. Το κυβερνών κόμμα έχει επιβάλλει μία «ηθελημένη πλάνη» που στοχεύει στην καταξίωση της αφωνίας στην πολιτική και σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας. Δεν επιτρέπει στο λογισμό του και στο λόγο του να προσεγγίσουν τις παρυφές του γηπέδου της πολιτικής, γιατί θα εξωθούσε τα πράγματα στα άκρα. Παριστάνει ότι ενδιαφέρεται για τον πολίτη, αλλά η πολιτική του για ποιον ενδιαφέρεται; Και εδώ είναι που παίζεται ο ρόλος της Νέας Δημοκρατίας με πραγματικούς ιδεολογικούς μαχητές. Η πολιτική, δεν έχει κύριο στόχο και αποκλειστικό μέλημα την εξυπηρέτηση του πολίτη; Την ανάπτυξη του, την μόρφωση του, την προστασία του και την ένταξή του στο κοινωνικό σώμα; Για παράδειγμα, συνέχεια στο Olympia.gr