Μονόδρομος η αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου

Tα μηνύματα που έρχονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση ενόψει της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής της 25ης Μαρτίου δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά για την Ελλάδα. Η κυβερνητική προπαγάνδα έχει αναγάγει σε θρίλερ την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων, επειδή ο κ. Παπανδρέου, όντας διαπραγματευτικά αδύναμος, έχει βάλει τον πήχη των ελληνικών διεκδικήσεων σχεδόν στο μηδέν.
Στην πραγματικότητα, το μέλλον της...
ελληνικής οικονομίας βρίσκεται στα χέρια της Γερμανίας και ο Ελληνας πρωθυπουργός, μετά το φιάσκο του Βερολίνου, περιμένει με σταυρωμένα τα χέρια την επίτευξη ενός θετικού αποτελέσματος από άλλους που μπορούν να διαπραγματευθούν με την κ. Μέρκελ.
Σε κάθε περίπτωση η εφαρμογή της πολιτικής του Μνημονίου, η οποία έχει αποδειχθεί καταδικαστική για τη χώρα και τους πολίτες, δυσχεραίνει τους χειρισμούς και δεν επιτρέπει στην κυβέρνηση να δοθούν λύσεις για έξοδο από την κρίση. Και μπορεί η επιμήκυνση της αποπληρωμής να θεωρείται δεδομένη, διότι η χώρα μας τη δικαιούται για λόγους ίσης μεταχείρισης, όμως οι πιθανότητες για την επίτευξη μιάς συμφωνίας, η οποία θα άλλαζε ριζικά τα δεδομένα προς το καλύτερο, είναι από ελάχιστες έως ανύπαρκτες. Ακόμη κι αν υιοθετείτο το ιδανικό σενάριο, αυτό δεν θα ήταν αρκετό για την Ελλάδα όπου η διαχείριση του χρέους είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα
Στο μέτρο αυτό, τα σενάρια ανασχηματισμού με αλλαγή προσώπων στο οικονομικό επιτελείο ή και πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, τα οποία επεξεργάζεται ο κ. Παπανδρέου, προκειμένου να ανακαθορίσει την πολιτική ατζέντα μετά τη Σύνοδο Κορυφής και ανάλογα με το αποτέλεσμά της, είναι σαφές ότι θα αποτελούν απλώς ομολογία αποτυχίας και προσπάθεια επικοινωνιακής αντιστροφής του αρνητικού κλίματος χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο.
Είναι πλέον φανερό ότι η μόνη λύση για την ανάκαμψη της οικονομίας και την έξοδο από την κρίση είναι η βελτίωση των όρων του Μνημονίου προς το συμφέρον της χώρας. Εχει γίνει πλέον από όλους αντιληπτό ότι μονόδρομος δεν είναι το Μνημόνιο, αλλά η αναδιαπραγμάτευση των όρων του προς όφελος της ελληνικής οικονομίας, αλλά και της κοινωνίας που δεν αντέχει άλλο
"E.T."