Είμαστε παντού, και θα ξεκλειδώσουμε κάθε πόρτα, με στόχο μόνο την ενημέρωσή σας. Δε θα διστάσουμε μπροστά σε τίποτα και σε κανέναν. Για επικοινωνία στείλτε μας στο: paspartoy.blogspot@gmail.com
Παρασκευή, Μαρτίου 04, 2011
Μια φωτογραφία ντροπή από τη χθεσινή συγκέντρωση Ελλήνων στο Σύνταγμα, για να τιμήσουν τους 2 νεκρούς ήρωες αστυνομικούς
Δεν είναι ντροπή η φωτογραφία.Απλώς, δεν θα έπρεπε να έχει γίνει το περιστατικό, για να βγει η φωτογραφία. Και εξηγώ, παίρνοντας τα πράγματα με τη σειρά. Πρώτα πρώτα ήμουν παρών στη συγκέντρωση με την ιδιότητα του απλού σκεπτόμενου "ακόμα" πολίτη. Όμως, η συγκέντρωση, είχε έναν και μόνο έναν χαρακτήρα. Σιωπηρή διαμαρτυρία στο κοινοβούλιο για τους αδικοχαμένους αστυνομικούς. Καμιά συνδικαλιστική ιδιότητα δεν είχε χθες θέση εκεί και καμιά πολιτική ή κομματική ιδιότητα χωρούσε τις στιγμές των δακρύων. Και ξαφνικά.....άρχισαν τα συνθήματα κατά των συνδικαλιστών, κατά των πολιτικών κ.λ.π. και φυσικά πολλά συνθήματα ικανά "εκείνη την ώρα" να ανάψουν άγριες φωτιές στη κοινωνία. Αν σας φαίνομαι ως φίλα προσκείμενος στους συνδικαλιστές και περισσότερο στους πολιτικούς, πλανάσθε πλάνην οικτράν! Το αντίθετο. Αλλά χθες φίλοι μου, η νύχτα, ήταν αφιερωμένη στον βουβό πόνο και σε περισσυλογή. Οπότε, δεν υπήρχε λόγος να τεθούν σε αντιπαράθεση οι μεν έναντι των δε, ειδικά όταν δεν υπήρχαν μέτρα περιφρούρησης των συγκεντρωμένων και ξέρουμε όλοι πόσο "τρωτό" είναι αυτό το σημείο. Ας είναι ΑΘΑΝΑΤΟΙ οι αδικοχαμένοι και ας είμαστε περισσότερο προσεκτικοί.
Δεν είναι ντροπή η φωτογραφία.Απλώς, δεν θα έπρεπε να έχει γίνει το περιστατικό, για να βγει η φωτογραφία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εξηγώ, παίρνοντας τα πράγματα με τη σειρά.
Πρώτα πρώτα ήμουν παρών στη συγκέντρωση με την ιδιότητα του απλού σκεπτόμενου "ακόμα" πολίτη.
Όμως, η συγκέντρωση, είχε έναν και μόνο έναν χαρακτήρα.
Σιωπηρή διαμαρτυρία στο κοινοβούλιο για τους αδικοχαμένους αστυνομικούς.
Καμιά συνδικαλιστική ιδιότητα δεν είχε χθες θέση εκεί και καμιά πολιτική ή κομματική ιδιότητα χωρούσε τις στιγμές των δακρύων.
Και ξαφνικά.....άρχισαν τα συνθήματα κατά των συνδικαλιστών, κατά των πολιτικών κ.λ.π. και φυσικά πολλά συνθήματα ικανά "εκείνη την ώρα" να ανάψουν άγριες φωτιές στη κοινωνία.
Αν σας φαίνομαι ως φίλα προσκείμενος στους συνδικαλιστές και περισσότερο στους πολιτικούς, πλανάσθε πλάνην οικτράν! Το αντίθετο.
Αλλά χθες φίλοι μου, η νύχτα, ήταν αφιερωμένη στον βουβό πόνο και σε περισσυλογή.
Οπότε, δεν υπήρχε λόγος να τεθούν σε αντιπαράθεση οι μεν έναντι των δε, ειδικά όταν δεν υπήρχαν μέτρα περιφρούρησης των συγκεντρωμένων και ξέρουμε όλοι πόσο "τρωτό" είναι αυτό το σημείο.
Ας είναι ΑΘΑΝΑΤΟΙ οι αδικοχαμένοι και ας είμαστε περισσότερο προσεκτικοί.