Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Στις 23 και 24 Αυγούστου, τιμήθηκε δεόντως στην Κόνιτσα, η μνήμη του ισαποστόλου, Εθναποστόλου και Ιερομάρτυρα, Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, πολιούχου της ακριτικής και ηρωικής πόλεως της Ηπείρου. Το βράδυ της 23ης Αυγούστου ημέρα Τρίτη, παραμονή της εορτής, στον ιερό Ναό του Αγίου Κοσμά, τελέσθηκε Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Μητροπολίτου Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεωργίου. Συλλειτούργησαν επίσης, οι Μητροπολίτες, Ξάνθης και Περιθωρίου κ. Παντελεήμων, Καστορίας κ. Σεραφείμ, πρώην Αυλώνος κ. Χριστόδουλος και ο Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. Ανδρέας...
Μετά την τέλεση της θείας λειτουργίας πραγματοποιήθηκε λιτάνευση της Εικόνας και του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στην πόλη της Κόνιτσας, την οποία ακολούθησα ευλαβικά μαζί με περισσότερους από δυο χιλιάδες πιστούς και δυστυχώς μεταξύ αυτών δεν ήταν κανένας από τους πέντε βουλευτές του νομού Ιωαννίνων, που έλαμψαν δια της απουσίας τους.Ο οικοδεσπότης Μητροπολίτης κ. Ανδρέας, στον πύρινο λόγο του προς το χριστεπώνυμο πλήρωμα, αναφέρθηκε στα Εθνικά θέματα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «πολλοί είναι εκείνοι που προσπαθούν να μου κλείσουν το στόμα, αλλά μόνον ο θάνατος θα μου κλείσει το στόμα και δεν θα μιλώ για τα Εθνικά θέματα».
Την επομένη το πρωί, 24η Αυγούστου ημέρα Τετάρτη τελέσθηκε Όρθρος και Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από τους προαναφερθέντες ιεράρχες καθώς και με τη συμμετοχή του Μητροπολίτου Παροναξίας κ. Καλλίνικου στην μνήμη του Αγίου. Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας άπαντες μετέβησαν στην Ιερά Μονή Παναγίας Μολυβδοσκεπάστου, δεκαεπτά χιλιόμετρα βορειοδυτικά από την πόλη της Κόνιτσας και εγγύς της συνοριακής γραμμής με την Βόρειο Ήπειρο, όπου τελέσθηκε τρισάγιο στον τάφο του Μακαριστού Μητροπολίτου Κονίτσης Σεβαστιανού, μεγάλου Ιεράρχη και αγωνιστή του βορειοηπειρωτικού απελευθερωτικού αγώνα και προκατόχου του σημερινού Μητροπολίτου Ανδρέα.
Ο Πατροκοσμάς ο Αιτωλός (1714-1779) υπήρξε μεγάλη μορφή της Εκκλησίας και του Γένους των Ελλήνων, σε πολύ δύσκολους και σκοτεινούς καιρούς για την πατρίδα μας, όπου στην Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα όλα «τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά». Όμως εκείνος με το ισχνό και μικροκαμωμένο κορμί, που μέσα του φώλιαζε ψυχή η οποία ξεχείλιζε από πίστη προς το Θεό και αγάπη προς τη σκλαβωμένη πατρίδα, άρχισε τον δύσκολο αγώνα του περιοδεύοντας όλη την Ελλάδα σε μια προσπάθεια αναγέννησης της ελπίδας της λευτεριάς από τον Τούρκικο ζυγό και της αναθέρμανσης της πίστεως των Ελλήνων στον Ένα και Μοναδικό Τριαδικό Θεό. Αυτός ο Μέγας διδάσκαλος του Γένους των Ελλήνων κράτησε άσβεστη την σπίθα της ελευθερίας στις ψυχές των Ελλήνων και φούντωσε την μεγάλη πυρκαγιά του ξεσηκωμού του Γένους με τους πύρινους λόγους του.
Η τεράστια αποδοχή των λόγων του από τους σκλαβωμένους Έλληνες δημιούργησε πολλούς εχθρούς που τον μισούσαν και ήθελαν το θάνατό του με μεγαλύτερους εχθρούς του τους Εβραίους. Χαρακτηριστική η επιστολή προς τον αδελφό του Χρύσανθο, στις 2 Μαρτίου 1779 όπου αναφέρει: «Δέκα χιλιάδες χριστιανοί με αγαπώσι και ένας με μισεί. Χίλιοι Τούρκοι με αγαπώσι και ένας όχι τόσον. Χιλιάδες Εβραίοι θέλουν τον θάνατόν μου και ένας όχι». Έτσι στις 24 Αυγούστου 1779 ημέρα Σάββατο συλλαμβάνεται και εκτελείται δια απαγχονισμού.
Ο σπόρος όμως των λόγων του όλα αυτά τα χρόνια φώλιασε στις καρδιές των Ελλήνων και μετά από λίγα χρόνια η φλόγα του απελευθερωτικού αγώνα λαμπάδιασε και άστραψε το φως της ελευθερίας.
Η Εκκλησία έχει προσφέρει πολλά μέχρι σήμερα στους Εθνικούς αγώνες της πατρίδος μας και συνδέθηκε πολύ με τους αγώνες του λαού μας δίνοντας πολλές φορές την ίδια την ζωή κληρικών της για την ελευθερία της Ελλάδος. Κληρικοί που θυσίασαν τη ζωή τους για την πίστη τους στο Θεό και το χρέος τους στην πατρίδα. Απτά παραδείγματα, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος Ε΄, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός, ο Επίσκοπος Σαλώνων Ησαίας, ο Γρηγόριος Δικαίος (Παπαφλέσσας), ο Αθανάσιος Διάκος, ο καλόγηρος Σαμουήλ, οι Μητροπολίτες Σμύρνης Άγιος Χρυσόστομος, Κυδωνίων Γρηγόριος, Μοσχονησίων Αμβρόσιος και πολλοί άλλοι.
Σήμερα η πατρίδα μας βρίσκεται εκ νέου υπό νέας μορφής κατοχή. Της κατοχής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και των διεθνών αγορών.
Στις μέρες μας δυστυχώς τις τύχες της χώρας διαχειρίζεται μια ανίκανη και επικίνδυνη Κυβέρνηση που συνειδητά παρέδωσε το κράτος στις δαγκάνες των διεθνών κερδοσκόπων και τοκογλύφων. Μιας κυβέρνησης που εξαθλιώνει κάθε μέρα με τις αποφάσεις της όλο και περισσότερο το λαό της, που απεμπολεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα και παραιτείται οποιασδήποτε ασυλίας πηγάζει από διεθνείς συνθήκες και συμβάσεις.
Σ΄αυτές τις δύσκολες στιγμές για το Έθνος και την πατρίδα μας, ο λαός μας θα περίμενε από την Ιερά Σύνοδο της εκκλησίας της Ελλάδος να ορθώσει το ανάστημά της και να ξεσηκώσει τους Έλληνες από του βήματος των εκκλησιών κατά αυτής της καθεστηκυίας τάξεως των μικρόψυχων και μικρόμυαλων πολιτικών ταγών που καθημερινά ξεπουλούν την πατρίδα και τον λαό της. Να εκμεταλλευτεί την άνευ προσκλήσεως αθρόα προσέλευση του κόσμου στις εκκλησίες και να τους ξεσηκώσει γιατί η πατρίδα κινδυνεύει. Και αυτό γιατί δεν πρέπει η αγανάκτηση του λαού από την εξαθλίωση να μετατραπεί σε οργή και να ακολουθήσει η απελπισία. Διότι την απελπισία ακολουθούν ακραίες καταστάσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε αλληλοσπαραγμό του λαού μας.
Οι Ιεράρχες μας, όμως δυστυχώς κηρύττουν τις διδαχές του Πατροκοσμά του Αιτωλού αλλά επί της ουσίας δεν πιστεύουν απολύτως τίποτε και εφησυχάζουν μέσα στην ευδαιμονία της κοσμικότητάς τους και των προνομίων τους.
Παρόλα αυτά, όλοι αυτοί πρέπει να γνωρίζουν πως ο Πατροκοσμάς περιόδευε όλη την Ελλάδα, ρακένδυτος, με μόνο περιουσιακό στοιχείο το ράσο του, το σκαμνάκι του όπου ανέβαινε για να τον βλέπουν και τον Σταυρό του Κυρίου που έστηνε όπου δίδασκε τον λόγο του Θεού και αναζωπύρωνε την ελπίδα της Ελευθερίας της πατρίδος.
Ας αναλογισθούν οι Ιεράρχες μας λοιπόν, τις δύσκολες ώρες που περνά ο λαός μας και ας λάβουν λίγη από τη φλόγα του Πατροκοσμά ή έστω του Σεβαστιανού και ας ξεσηκώσουν τον λαό μας κατά των σχεδίων της επερχόμενης παγκοσμιοποίησης και της νέας τάξεως πραγμάτων με την εγκαθίδρυση της παγκόσμιας κυβέρνησης-δικτατορίας που θα οδηγήσει τον πλανήτη στο απόλυτο σκοτάδι. Ας αφουγκρασθούν και ας συνταχθούν με το πατριωτικό φρόνημα των φωτεινών εξαιρέσεων της εκκλησίας μας όπως είναι οι Ιεράρχες, Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. Ανδρέας, Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος και Πειραιώς κ. Σεραφείμ. Ας ηχήσει μέσα στην ψυχή τους το πατριωτικό εγερτήριο: «Ω παιδιά μου, ορφανά μου, σκορπισμένα εδώ και εκεί διωγμένα υβρισμένα απ΄τα Έθνη πανοκεί! Ξυπνήστε τέκνα κι ήλθεν η ώρα. Ξυπνήστε όλα τρέξατε τώρα κι ήλθεν ο Δείπνος ο Μυστικός!»
Παναγιώτης Αποστόλου
Οικονομολόγος
egerssi@otenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών