Η δημιουργία πολέμων είναι η μεγαλύτερη βιομηχανία στις ΗΠΑ

Του William Rivers (China National News) / μετ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Δύο ζωτικής σημασίας ειδήσεις χάθηκαν πρόσφατα, μέσα σε μια χιονοθύελλα από ιστορίες για την γυροσκοπική χρηματιστηριακή αγορά και τον σεισμό στην Ανατολική Ακτή.

Η πρώτη ήρθε από τον υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ Λέον Πανέτα, (Leon Panetta) ο οποίος ανακοίνωσε ότι επετεύχθη μια συμφωνία που θα κρατήσει τις αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ πέρα ​​από την συχνά – προβαλλόμενη προθεσμία της 31ης Δεκεμβρίου, σε αντίθεση με τις υποσχέσεις του Ομπάμα. Λίγο μετά,

ένας εκπρόσωπος του Ιρακινού πρωθυπουργού Νούρι Αλ-Μαλίκι ήρθε και είπε για περιμένετε, περιμένετε ένα λεπτό, τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση δεν έχει συμφωνηθεί ακόμη, και οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη.

Το πιάσατε; Συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις, κάτι που κατά πάσα πιθανότητα σημαίνει ότι, κάποια στιγμή πριν από τις 31 Δεκεμβρίου, μια συμφωνία θα πρέπει να επιτευχθεί μεταξύ του Αλ-Μαλίκι και των ΗΠΑ για να κρατήσουν οι αμερικανικές δυνάμεις εκεί που έχουν βρεθεί για τις τελευταίες τρεις χιλιάδες ημέρες. Στην πραγματικότητα, ο Πανέτα άφησε να εννοηθεί ότι το Πεντάγωνο έχει ήδη σχέδια για να κάνει ακριβώς αυτό. Ο Πανέτα φρόντισε να χαράξει μια διαχωριστική γραμμή μεταξύ των «μάχιμων δυνάμεων», που ισχυρίζεται ότι θα αποσυρθούν, και των «δυνάμεων εκπαίδευσης», που φαίνεται ότι θα παραμείνουν στο ορατό μέλλον. Αυτό θα έρθει ως μια μεγάλη ‘άνεση’ για τα στρατεύματα που δεν θα γυρίσουν πίσω, καθώς οι ηγέτες των ανταρτών έχουν καταστήσει σαφές ότι κάθε Αμερικανός στο ιρακινό έδαφος μετά τη λήξη της προθεσμίας απόσυρσης, θα ζει συνεχώς με ένα στόχο στην πλάτη του....

Λίγες ημέρες μετά την ανακοίνωση αυτή ήρθε μια είδηση από το Ηνωμένο Βασίλειο από την Daily Telegraph, που είναι επίσης συγκλονιστική:

Η Αμερική και το Αφγανιστάν είναι κοντά στην υπογραφή μίας στρατηγικής συμφωνίας που θα επιτρέψει σε χιλιάδες Αμερικάνους στρατιώτες να παραμείνουν στη χώρα μέχρι τουλάχιστον το 2024.

Η συμφωνία θα επιτρέπει όχι μόνον τους στρατιωτικούς εκπαιδευτές να μείνουν για τη δημιουργία του αφγανικού στρατού και της αστυνομίας, αλλά και αμερικανικές ειδικές δυνάμεις και αεροπορικές δυνάμεις να παραμείνουν.

Αξιωματούχοι τόσο του Αφγανιστάν όσο και Αμερικανοί δήλωσαν ότι ήλπιζαν να υπογράψουν το σύμφωνο πριν από τη διάσκεψη της Βόννης για το Αφγανιστάν τον Δεκέμβριο, ανέφερε η Telegraph. Ο Μπαράκ Ομπάμα και ο Χαμίντ Καρζάι συμφώνησαν την περασμένη εβδομάδα να κλιμακώσουν τις διαπραγματεύσεις και οι σύμβουλοι εθνικής ασφαλείας τους θα συναντηθούν στην Ουάσιγκτον τον Σεπτέμβριο, πρόσθεσε το άρθρο.

2024.

Περισσότερα από δώδεκα χρόνια από τώρα.

Επτά εκλογές για το Κογκρέσο και τρεις προεδρικές εκλογές από τώρα.

Θα είμαι 52 ετών, πριν εξετασθεί το ενδεχόμενο να αποσυρθούν οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις από το Αφγανιστάν, σύμφωνα με τα στοιχεία αυτού του «στρατηγικού συμφώνου».

Ο Πόλεμος των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν άρχισε στις 7 Οκτωβρίου του 2001, περισσότερα από δέκα χρόνια πριν. Ο Πόλεμος των ΗΠΑ στο Ιράκ άρχισε στις 20 Μαρτίου 2003, σχεδόν εννέα χρόνια πριν. Συν το εξάμηνο που έχουμε εμπλακεί στην Λιβυκή σύγκρουση, και έχoυμε τις Ηνωμένες Πολιτείες να είναι σε πόλεμο για συνολικά δεκαεννέα χρόνια ... και τώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, η προθεσμία απόσυρσης το Ιράκ έχει γίνει ελαστική, και το χρονοδιάγραμμα απόσυρσης από το Αφγανιστάν πρόκειται απομακρύνεται τόσο πολύ από τον ορίζοντα ώστε να καταντήσει άνευ νοήματος.

Πίσω, όταν ο Τζορτζ Μπους ήταν στην εξουσία, πολλοί άνθρωποι είχαν επίγνωση του πόσο πλούσια έγινε η οικογένειά του, οι φίλοι του και οι σύμμαχοί του από αυτές τις συγκρούσεις. Η Halliburton του Ντικ Τσένι, η KBR, η συνδεδεμένη με τον Μπους Carlyle Group, η Blackwater / Xe και πολλές άλλες έφερναν σωρό τα χρήματα χάρη σε ένα σκληρό απλό οικονομικό αλγόριθμο: κάθε μέρα από αυτούς τους πολέμους, κάθε μερίδα που θα φαγωθεί, κάθε στολή που θα φορεθεί, κάθε σφαίρα που θα φύγει, κάθε βόμβα που θα πέσει, κάθε πύραυλος που θα σηκωθεί, κάθε ελικόπτερο που θα καταρριφθεί, και κάθε πλαστική σακούλα που θα γεμίσει με ένα πτώμα μεταφράζεται άμεσα σε ακραία κέρδη για κάποιον.

Ο Μπους έχει φύγει τώρα, αλλά ο αλγόριθμος παραμένει αδίστακτα στη θέση του. Εταιρείες με πολεμικό προσανατολισμό όπως η DynCorp, η Washington Group International, η Aegis Defense Services, η URS Corporation, η BAE Systems, η Renco, η CACI, η Bechtel, η General Dynamics, η General Electric, και η Τιτάν, μαζί με τους γίγαντες του πετρελαίου, όπως η ExxonMobil και η Chevron, έχουν ωφεληθεί με εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια από αυτές τις συγκρούσεις, και είναι έτοιμες να συνεχίσουν να το πράττουν και στο μέλλον.

Για σκεφτείτε το.

Δεκαεννέα συνολικά χρόνια πολέμου, που ανέρχονται σε περίπου επτά χιλιάδες συνεχείς ημέρες αισχροκέρδειας από το αίμα, τα κόκαλα και τη σάρκα των στρατιωτών και των αμάχων.

Έχουμε ακούσει πολλά σχετικά με την ιδέα ότι ορισμένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είναι “too big to fail” (‘πολύ μεγάλα για να αποτύχουν’) και έτσι έχουν διασωθεί από την οικονομική ζώνη της καταστροφής που οι ίδιοι βοήθησαν να δημιουργηθεί, με ελάχιστη ή καμία τιμωρία για τους δράστες στον απόηχο. Ενώ δεν μπορεί να υπάρξει καμία αμφιβολία ότι οι ενέργειες αυτών των ουσιαστικά εγκληματικών επιχειρήσεων έχουν κάνει μεγάλη και μόνιμη ζημιά στην αμερικανική οικονομία, ελάχιστη προειδοποίηση έχει δοθεί για τις αφάνταστες δαπάνες που έχουν δοθεί σε μια δεκαετία σε μεγάλο βαθμό από τους ατελέσφορους πολέμους και το βάναυσο κόστος που επιβάλλεται στον αμερικανικό λαό - ειδικότερα οι στρατιώτες και οι πολίτες οι οποίοι έχουν φέρει το κύριο βάρος της μάχης - που σημαίνει αισχρό κέρδος για τους επίλεκτους λίγους που ούτε εσείς ούτε εγώ θα συναντήσουμε ποτέ.

Η αισχροκέρδεια από τον πόλεμο δεν είναι κάτι καινούργιο. Ο Ρωμαίος ο οποίος εφηύρε το gladius (ρωμαϊκό ξίφος), έφτιαξε το όπλο που χάραξε μια μόνιμη αυτοκρατορία, και πιθανότατα πέθανε σαν ένας πολύ πλούσιος άνθρωπος. Εδώ στην Αμερική του 21ου αιώνα, όμως, η αυτοκρατορία καταρρέει όχι λόγω έλλειψης των ικανοτήτων μας στον πόλεμο, αλλά επειδή η δημιουργία πολέμων φαίνεται να είναι η μόνη υγιής βιομηχανία που έμεινε στην οικονομία μας. Καταρρέουμε όχι, μολονότι υπάρχει πόλεμος, αλλά εξαιτίας του. Τρώμε τις σάρκες μας και αν οι ισχυροί πίσω από τον Ομπάμα και τον Πανέτα τα καταφέρουν, θα συνεχίσουμε να το πράττουμε για τα επόμενα χρόνια.

Ο πόλεμος στην Αμερική φαίνεται ότι είναι ‘too big to fail’.

Έτσι, θα δημιουργήσουμε τη κοινή μας (κακή) μοίρα.