Στις
αρχές του προηγούμενου αιώνα δύο φωτεινοί αστέρες ανέτειλαν στο
στερέωμα του Ελληνισμού. Ο ένας, ο Περικλής Γιαννόπουλος, ένα φλογερό
πνεύμα χωρίς όρια έφυγε στα 1910 γεμάτος αηδία για τους γραικύλους. Ο
άλλος, έπεσε νεκρός από τις σφαίρες των δημοκρατικών δέκα χρόνια
αργότερα. Από τον μεγάλο αυτόν λοιπόν, νεκρό του Ελληνισμού και τα
παρακάτω λόγια:για πατρίδα θα έχουν τη γη και, επειδή θα είναι πολύ κουρασμένοι, δηλαδή θα είναι πολύ φιλόσοφοι, δεν θα μαλώνουν αναμεταξύ τους… Επειδή δεν θα κατασκευάζουν ζάχαρη, δεν θα έχουν ανάγκη ούτε τα κόκαλα των αποθαμένων τους για να την ασπρίζουν. Αρκετή και...
συνέχεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών