1919 – Η εκστρατεία των Ελλήνων κατά του μπολσεβικισμού στην Κριμαία

σ.σ.ΠΑΣΠΑΡΤΟΥ: Η απόφαση Βενιζέλου στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να κινούνταν στη σωστή βάση, ωστόσο η ιστορία τον καταγράφει ως τον άνθρωπο, που στην πιο κρίσιμη συγκυρία, της παντοδυναμίας του Ελληνισμού, κατόρθωσε να.. καταγράψει και τη μεγαλύτερη ήττα της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδας

“ΚΙ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ

ΠΟΛΕΜΟΥΣΕ ΓΙΑ ΙΔΑΝΙΚΑ - ΓΙΑ ΙΔΑΝΙΚΑ

ΚΙ ΕΙΧΑΝ ΠΝΙΞΕΙ ΤΟΥΣ ΚΟΚΚΙΝΟΥΣ ΣΤΟ ΑΙΜΑ,

ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ”

Από τις αρχές Ιανουαρίου του 1919 κι έπειτα, πολύ μακριά από τα πάτρια εδάφη, ξεκινάει η πρώτη υπερπόντια μάχη των Ελλήνων κατά των μπολσεβίκων της Ρωσίας, μια μάχη αιματηρή και ιδιαίτερα σκληρή, που κόστισε τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό, όσο και σε στρατηγική ισχύ, με την έννοια ότι τα νέα γεωπολιτικά δεδομένα που προέκυψαν μετά την έκβαση της ζημίωσαν ανεπανόρθωτα την Ελλάδα και τον Eλληνισμό. Ας μη ξεχνάμε ότι την εποχή εκείνη η Ελλάδα επιδίωκε απεγνωσμένα τις εξόδους εκείνες προς άλλα κράτη που θα την καθιστούσαν ισχυρή δύναμη, εξόδους που ήταν διατεθειμένη να αποκτήσει με τα όπλα, παρά με την πολιτική.
Ο Eλληνισμός λοιπόν....
αντιμετώπισε γενναία έναν εχθρό σε έναν πόλεμο, που όπως μας δίδαξε λίγο αργότερα η ίδια η Ιστορία, αποδείχτηκε πολύ προφητικός για το μέλλον της χώρας. Εάν εξετάσουμε το ιστορικό πλαίσιο θα δούμε ότι η οποιαδήποτε παραγκώνιση στοιχείων που συνθέτουν το γενικότερο πολιτιστικό, οικονομικό και κοινωνικό καμβά της τότε εποχής αποτελεί μέγα σφάλμα. Κι αυτό γιατί η Ιστορία δεν μπορεί να έχει διδακτικό νόημα και ουσία αν εξετάζεται υπό το πρίσμα μιας αφηρημένης αφήγησης, αποκομμένης από την πραγματικότητα.
Ξεκινώντας λοιπόν, ήδη από τον Οκτώβριο του 1917 η άλλοτε τσαρική Ρωσία παραδίδεται σχεδόν αμαχητί στους μπολσεβίκους και η ίδρυση του πρώτου κομμουνιστικού κράτους υπό την ηγεσία του Λένιν είναι γεγονός. Το πάλαι ποτέ ισχυρό τσαρικό καθεστώς, το οποίο αντιπροσώπευε τη σταθερότητα και την ανάπτυξη, αντικαθίσταται πλέον από το σφυροδρέπανο που πρεσβεύει ακόμα και στα μάτια πολλών μετανιωμένων υποστηρικτών του το πιο στυγνό και τυραννικό καθεστώς που γνώρισε ποτέ η Ρωσία. Όμως το αντικομμουνιστικό μέτωπο δεν έχει κοπάσει και πολλά ένοπλα σώματα δίνουν ακόμα τη μάχη σε πολλά μέτωπα, εντός κι εκτός Ρωσίας, με σκοπό να αποτρέψουν την πλήρη κυριαρχία των μπολσεβίκων. Άλλωστε οι διαθέσεις του νέου καθεστώτος απέναντι στους αντιφρονούντες έγιναν γνωστές με περίσσιο κυνισμό, καθώς εκατομμύρια ψυχές αφέθηκαν να πεθάνουν από την πείνα ή από τις απάνθρωπες συνθήκες σκλαβιάς ή εργασίας στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Στην Ουκρανία η κυριαρχία των μπολσεβίκων δεν είχε οριστικοποιηθεί ακόμα λόγω της γενναίας άμυνας του γηγενούς πληθυσμού, που, υπό την ηγεσία έμπειρων και ικανών πολέμαρχων, δημιουργούσε προβλήματα στις κόκκινες στρατιές του Λένιν. Όσες πόλεις καταλαμβάνονται από τους μπολσεβίκους θάβονται στα ερείπια, ενώ οι τοπικοί πληθυσμοί διώκονται, βασανίζονται και θανατώνονται.
Δύο χρόνια μετά, δηλαδή το 1919 και κατόπιν προτροπής των Γάλλων....
συνέχεια

1919 – Η εκστρατεία των Ελλήνων κατά του μπολσεβικισμού στην Κριμαία