Άσκοπος διάλογος στο Σκοπιανό

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων

 

Τι γυρεύει η αλεπού που λέγεται Μάθιου Νίμετζ στο βαλκανικό παζάρι Αθηνών-Σκοπίων; Ο διαμεσολαβητής του ΟΗΕ επανέρχεται και καλεί τις δύο πλευρές σε διάλογο άνευ λόγου και αιτίας. Προσωπικά θα συνιστούσα στους αρμοδίους της Εξωτερικής μας Πολιτικής να αποφύγουν κάθε δέσμευση και κάθε συζήτηση εις βάθος...Θα ήμουν ευτυχής αν μπορούσαμε τελείως να αποφύγουμε τον νέο γύρο συζητήσεων. Το πρόβλημα με την ελληνική πλευρά στους διμερείς διαλόγους είναι ότι πάντα κάνουμε μία μικρή υποχώρηση χάριν του διαλόγου, ενώ η άλλη πλευρά δεν κάνει την παραμικρή παραχώρηση. Και όταν ξαναρχίζει ο επόμενος γύρος η συζήτηση ξεκινά από το σημείο της τελευταίας ελληνικής υποχωρήσεως.

Ο κ. Νίμετζ αμείβεται από τον ΟΗΕ για να κάνει τη δουλειά του, αλλά δεν είναι αντικειμενικός. Επί έτη προήδρευε του Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη..... Συμφιλίωση στη Ν. Α. Ευρώπη, το οποίο μεταξύ άλλων επιχείρησε -και επιμένει ακόμη- να διαδώσει στα ελληνικά σχολεία μία φιλοτουρκική και φιλοσκοπιανή τετράτομη Ιστορία των Βαλκανίων. Ο ίδιος είναι που έριξε την ιδέα της ελληνικής υποχωρήσεως ως προς τη χρήση του ονόματος Μακεδονία. Κατά τον κ. Νίμετζ η χώρα μας πρέπει να το πάρει απόφαση ότι με μία λύση τύπου Άνω Μακεδονία κ.λπ θα υποχρεωθούμε να καταργήσουμε το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, να μετονομάσουμε το αεροδρόμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και γενικά να προβούμε σε οδυνηρές παραχωρήσεις προς τους σφετεριστές του πολιτισμού μας. Μπορεί μεν ο Γ Παπανδρέου να υπέκυψε στις απόψεις αυτές καταργώντας το Υπουργείο Μακεδονίας -Θράκης, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είμαστε δέσμιοι των λαθών του. Και η σημερινή ηγεσία του ΥΠΕΞ , αλλά και αυτή που θα προκύψει από τις επικείμενες εκλογές, πρέπει να προσανατολίσουν τις διπλωματικές μας προσπάθειες προς κατευθύνσεις ρεαλιστικότερες, πρακτικότερες και εθνικώς αξιοπρεπέστερες.

Και σε τελευταία ανάλυση τί προσδοκούμε να βγει από την ταλαιπωρία του νέου διαλόγου; Απολύτως τίποτε! Η σκοπιανή κυβέρνηση Γκρούεφσκι απολαμβάνει την Πύρρειο νίκη της στο Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου της Χάγης, η οποία ουδέν ουσιαστικό κέρδος τής απέφερε. Οι περί τον εθνικιστή Γκρούεφσκι ηδονίζονται να ανεγείρουν αγάλματα του Αλεξάνδρου, να διδάσκουν κάθε τι το ανθελληνικό στα σχολεία τους και να προπαγανδίζουν περί ανυπάρκτων μειονοτήτων στη χώρα μας. Αν είχαμε δει έστω και κάποια σημάδια καλών και υποχωρητικών διαθέσεων από πλευράς ΠΓΔΜ θα έλεγα ότι έστω και για τα μάτια του κόσμου ας πάμε να πιούμε ένα καφεδάκι με τον Νίμετζ και τους Σκοπιανούς αντιπροσώπους. Αλά εδώ το κακό παράγινε. Εκεί που μας χρωστάγανε θα μας πάρουν και το βόδι.

Όχι μόνο η διαδικασία του διαλόγου βλάπτει τη χώρα μας, αλλά και η βάση στην οποία γίνεται. Κάναμε μία τακτική υποχώρηση και αρχίσαμε –κακώς- να συζητούμε για σύνθετη ονομασία. Αποθρασύναμε τους Σκοπιανούς, άρα απέτυχε ο ελιγμός. Η μόνη λύση είναι να επαναδιαπραγματευθούμε από θέση ισχύος τονίζοντας ότι δεν δεχόμαστε καμία χρήση του όρου Μακεδονία , ούτε σύνθετη ούτε παράγωγη στο τελικό όνομα του κρατιδίου.

Προ ημερών σε αγώνα χάντμπολ μεταξύ Κοσσόβου και Σκοπίων οι Αλβανοί Κοσσοβάροι είχαν αναρτήσει ένα ειρωνικό πανό για τους Σκοπιανούς: «Ο Θεός μας έκανε Βούλγαρους, ο Τίτο μας έκανε Μακεδόνες»! Αυτή είναι η αλήθεια. Το τεχνητό κατασκεύασμα του κομμουνιστή Τίτο που απεκλήθη «μακεδονικό έθνος» δεν έχει μέλλον. Η πολυπληθής αλβανική κοινότητα θέλει να ενωθεί με το Κόσσοβο και πολλοί από την σλαβική κοινότητα δηλώνουν πάλι Βούλγαροι. Γιατί να υποχωρούμε μπροστά σε ένα κράτος, το οποίο ετοιμάζεται να διαλυθεί;

πηγή: Κυριακάτικη Δημοκρατία, 4/3/2012