Αυτά που θα σας πω, θα τα πω απλά και με λίγα λόγια.
Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχαν οι ελεύθεροι και οι δούλοι.
Οι δούλοι δεν ήταν σκλάβοι όπως στην αρχαία Ρώμη ή την Περσία, αλλά ήταν οι μισθωτοί εργαζόμενοι. Οι ελεύθεροι ήταν οι ελεύθεροι επαγγελματίες που είχαν μικρές μεσαίες ή
μεγάλες επιχειρήσεις.
Το όνειρο όλων ήταν να γίνει ελεύθερος πολίτης δηλαδή ελεύθερος
επαγγελματίας ή επιχειρηματίας.
Η διαφορά ελεύθερων επαγγελματιών και δούλων ήταν, ότι οι ελεύθεροι
επαγγελματίες , οι έμποροι κτλ έβγαζαν χρήματα ανάλογα με τις ικανότητες
και την ευρηματικότητά τους.
Οι δούλοι έπαιρναν ένα συγκεκριμένο μισθό με καμία ελπίδα αλλαγής χωρίς
να μπορούν να έχουν καμία πρωτοβουλία.
Όνειρο των δούλων ήταν να γίνουν ελεύθεροι. Ήταν ελεύθεροι στο πνεύμα
και περίμεναν την ευκαιρία να γίνουν ελεύθεροι επαγγελματίες.
Οι δούλοι, που....
απλά ήθελαν να εργάζονται χωρίς ευθύνες, δεν εθεωρούντο αξιόπιστοι και δεν γινότανε δεκτοί στην οπλιτική φάλαγγα. Αυτή η αίσθηση ελευθερίας με την οποία ήταν εμποτισμένοι οι Έλληνες και τους έδινε την αίσθηση της δυνατότητας του ότι ελέγχουν την ζωή τους, τους έδινε διαρκώς την ελπίδα της βελτίωσης της καθημερινότητάς τους και αυτό τους έκανε τους μεγαλύτερους εξερευνητές και μαχητές όλων των εποχών.
απλά ήθελαν να εργάζονται χωρίς ευθύνες, δεν εθεωρούντο αξιόπιστοι και δεν γινότανε δεκτοί στην οπλιτική φάλαγγα. Αυτή η αίσθηση ελευθερίας με την οποία ήταν εμποτισμένοι οι Έλληνες και τους έδινε την αίσθηση της δυνατότητας του ότι ελέγχουν την ζωή τους, τους έδινε διαρκώς την ελπίδα της βελτίωσης της καθημερινότητάς τους και αυτό τους έκανε τους μεγαλύτερους εξερευνητές και μαχητές όλων των εποχών.
ΣΗΜΕΡΑ
έχουμε τους Έλληνες που θέλουν να επιχειρούν, από τον μικροϋδραυλικό
μέχρι τον μεγαλοβιομήχανο, από τον ψαρά μέχρι τον μεγαλοεφοπλιστή,
θέλουν την ελευθερία και την ευκαιρία να ελέγχουν την προσωπική τους
οικονομία.
Η κατάρα, η συνταγή αν θέλετε, της νέας τάξης , που λέγεται σοσιαλισμός
ή κομμουνισμός ή αριστερά, θέλει να μην υπάρχουν οι ελεύθεροι
επιχειρηματίες και επαγγελματίες, ούτε μικροί, ούτε μεσαίοι, ούτε
μεγάλοι.
Θέλει να υπάρχουν μόνο οι δούλοι, οι λεγόμενοι σήμερα εργαζόμενοι, που
θα παίρνουν μόνο το μισθό που θα τους δίνει η νέα τάξη, χωρίς ελπίδα και
έλεγχο των εσόδων τους.
Τους δίνει τη δυνατότητα να παρακαλούν, νομίζοντας ότι αγωνίζονται
με...διαδηλώσεις, για να πάρουν ένα κομμάτι ψωμί παραπάνω. Και όταν τους
δίνει ένα ξεροκόματο, τους το παίρνει πίσω με τις αυξήσεις των τιμών ή
με τα χαράτσια.
Στις εκλογές που έρχονται αποφασίζουμε τι θέλουμε να είμαστε.
Ελεύθεροι Έλληνες, με ελπίδα να ελέγχουμε την οικονομία μας, ή δούλοι
της αριστεράς και της νέας τάξης των πραγμάτων που θα ζητιανεύουμε να
μας αυξήσουν το μισθό.
Αν δεν σας άρεσαν αυτά που διαβάσατε, φροντίστε να το ξεπεράσετε, γιατί αυτή είναι η αλήθεια.
ΕΛ-ΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ - ΟΧΙ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑ ΤΗΣ NEΑΣ ΤΑΞΗΣ
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικά με τη θέση των δούλων στην αρχαία Ελλάδα, χαρακτηριστική είναι η θέση του Αριστοφάνη σε μια από τις κωμωδίες του, όπου σατιρίζει το γεγονός ότι οι δούλοι περνούν καλύτερα (εννοώντας πιο ξένοιαστα) από τους ελέυθερους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι διαψεύδονται οι επικριτές των αρχαίων προγόνων μας σχετικά με την ύπαρξη της δουλείας (όπως την εννοούν) στον Ελληνικό κόσμο.