Η ανάγκη της επαναστάσεως και η φύση αυτής

Είμαι σίγουρος ότι άμα γίνει μια δημοσκόπηση μεταξύ των Ελλήνων πολιτών που να ρωτά αν αυτοί είναι ικανοποιημένοι από την ζωή που διαβούν θα έβγαζε ένα αποτέλεσμα που προφανώς ξέρουν οι κυβερνώντες, αλλά δεν τολμούν καν να το ψελλίσουν. Κανείς πέραν της ελίτ στην Εκάλη δεν είναι ικανοποιημένος με αυτό που ζει. Γίνονται βέβαια δημοσκοπήσεις σχετικά με το τι θεωρεί πιο σημαντικό ο καθένας, ως πρόβλημα, αλλά ακόμα και αυτό έχει έναν απώτερο σκοπό. Ο σκοπός είναι ο ίδιος με τις ειδήσεις που αναφέρουν τάχιστα πόσο "πονά" η αγορά από τις απεργίες των φορτηγατζήδων, για να δώσουμε ένα παράδειγμα. Στις δημοσκοπήσεις, λοιπόν,
κάποιο πρόβλημα εμφανίζεται ως πρωτεύον και κάποιο ως δευτερεύον. Χωρίζεται η Ελληνική κοινωνία σε νέους, γέρους, αριστερούς, δεξιούς και για την κάθε κατηγορία φτιάχνεται ένας ξεχωριστός πίνακας με την προτεραιότητα των προβλημάτων της. Ο σκοπός πίσω από αυτά τα νούμερα είναι η διάσπαση και η ανάλωση τηλεοπτικού χρόνου σε δακρύβρεχτες αναλύσεις, όπου όλοι "καταλαβαίνουν" τον λαό. Ο σκοπός είναι η υποβάθμιση των ίδιων αυτών των προβλημάτων με την εμφάνιση τους ως μεμονωμένα και ξεχωριστά, ενώ στην ουσία υπάρχει ένας κοινός παράγοντας, το πολιτικό σύστημα, στον οποίο όλα αυτά αθροίζονται και εμφανίζουν ένα στατιστικό ποσοστό της τάξεως του 95 και παραπάνω τοις εκατό. Η διαίρεση και η διάσπαση αυτού του ποσοστού ουσιαστικά χρυσώνει το χάπι των κυβερνώντων, λειαίνει την εικόνα μιας κοινωνίας σε κατάσταση προχωρημένης σήψης και, το σημαντικότερο, αποπροσανατολίζει από το πραγματικό πρόβλημα. Στρέφει κοινωνικές ομάδες την μία εναντίον της άλλης με την βοήθεια, φυσικά, πρακτόρων και "παπαγάλων". Ο σύγχρονος Έλληνας δέχεται αλλεπάλληλες ριπές παραπληροφορίας, αβοήθητος μέσα στα ίδια του τα προβλήματα και τις έγνοιες, προβλήματα που δεν τα δημιούργησε μόνος του, αλλά του τα "φόρτωσε" το ίδιο το σύστημα που τον παραπληροφορεί. Και το καρπούζι και το μαχαίρι έχουν, δηλαδή, οι κυβερνώντες μας καθώς μπορούν και πολιτική να ασκούν και να επηρεάζουν την κοινή γνώμη ώστε να αποδεχτεί την πολιτική του αυτή, ως την μόνη δυνατή. Ένας φαύλος κύκλος που δείχνει να μην μπορεί να σπάσει, παρά μόνο με μία Επανάσταση, έτσι όπως αυτή πρέπει πάντα να τελείται. Μια αλλαγή στάσης δηλαδή σε όλα τα επίπεδα.

Πνευματική Επανάστασις

Ένας από τους κύριους υπόλογους της κατάστασης στην οποία σήμερα βρισκόμαστε δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Λαό, αφού η σημερινή, αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, θεωρητικά τουλάχιστον, επιβλήθηκαν με τρόπο δημοκρατικό, δηλαδή με την ψήφο και την συναίνεση του Λαού. Συστηματικά στην εποχή της μεταπολίτευσης όλοι υπόσχονται ρήξη και ανατροπή, αλλά η μόνη τέτοια ρήξη που έχουμε δει, είναι καταρχάς στην πνευματική μας ζωή που βιάστηκε από τον άκρατο καταναλωτισμό και την εισβολή του υλισμού όχι μόνο μέσα στα σχολεία μας, αλλά και βιαίως με την μορφή βομβαρδισμού διαφημίσεων στην ίδια μας την ζωή. Απαιτείται λοιπόν, Πνευματική Επανάσταση. Όχι με την επιστροφή στα παλιά, αλλά με την δημιουργία ενός νέου Ελληνικού Ιδεώδους, στην Παιδεία, αλλά και γενικότερα στην ζωή μας. Ενός Ιδεώδους, σεβόμενο τον διαχρονικό Ελληνισμό και συνεχίζοντας τον. Όχι φορώντας Ευρωπαϊκά "ρούχα" που θα......

συνέχεια...

Η ανάγκη της επαναστάσεως και η φύση αυτής