Για να μάθουμε τη γνώμη του φιλόσοφου του αναρχισμού Προυντόν, για μαύρους και Εβραίους...

Φυσικά μιλάμε για τον Πιέρ-Ζοζέφ Προυντόν ο οποίος είναι γνωστός αναρχικός φιλόσοφος ο οποίες είχε διατυπώσει τις ρατσιστικές του απόψεις πάνω στους Μαύρους και στους Εβραίους ... Καλό είναι οι σημερινοί αναρχικοί που το παίζουν "αντιρατσιστές " να ρίξουν μια ματιά σε έναν από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους της αναρχίας.

 

Ας μάθουμε αρχικά ποιος ήταν αυτός ο Φιλόσοφος ...

Ο Πιερ Ζοζέφ Προυντόν (Pierre Josef Prοudhon, 15 Ιανουαρίου 1809 Μπεζανσόν- 19 Ιανουαρίου 1865, Πασσύ) ήταν Γάλλος πολιτικός, μουτουαλιστής φιλόσοφος και σοσιαλιστής. Ήταν μέλος του γαλλικού κοινοβουλίου, και ήταν ο πρώτος που αυτοχαρακτηρίστηκε αναρχικός. Θεωρείται από τους σημαντικότερους αναρχικούς συγγραφείς και οργανωτές. Μετά τα γεγονότα του 1848, άρχισε να αυτοαποκαλείται φεντεραλιστής.

Ο Προυντόν ήταν τυπογράφος στο επάγγελμα, ο οποίος έμαθε μόνος του λατινικά, για να τυπώνει καλύτερα βιβλία σε αυτήν τη γλώσσα. Η γνωστότατη του φράση είναι ότι η ιδιοκτησία είναι κλεψιά, που περιέχεται στο πρώτο του μεγάλο έργο Περί ιδιοκτησίας (Qu'est-ce que la propriété? Recherche sur le principe du droit et du gouvernement), που εκδόθηκε το 1840.

Η έκδοση του βιβλίου προσέλκυσε το ενδιαφέρον των γαλλικών αρχών, αλλά και την κριτική τουΜαρξ, ο οποίος ξεκίνησε αλληλογραφία με το συγγραφέα. Οι δύο άντρες αλληλοεπηρεάστηκαν: Συναντήθηκαν στο Παρίσι κατά τη διάρκεια της εξορίας του Μαρξ. Η φιλία τους τελικά έληξε, όταν ο Μαρξ απάντησε στο "Σύστημα οικονομικών αντιθέσεων ή η φιλοσοφία της αθλιότητας" του Προυντόν με το προκλητικά τιτλοφορημένο "Η αθλιότητα της φιλοσοφίας".

H διαμάχη έγινε μία των πηγών ρήξης μεταξύ των αναρχικών και των μαρξιστικών πτερύγων της Πρώτης Διεθνούς. Κάποιοι, όπως Έντμουντ Γουίλσον, ισχυρίστηκαν ότι η επίθεση του Μαρξ στον Προυντόν οφειλόταν στην υπεράσπιση από τον τελευταίο του Καρλ Γκρυν, τον οποίο ο Μαρξ αντιπαθούσε έντονα και ο οποίος ετοίμαζε μεταφράσεις του έργου του Προυντόν.

Ο Προυντόν προτιμούσε τα εργατικά σωματεία και τους εργατικούς συνεταιρισμούς, όπως και την ατομική εργατική/αγροτική ιδιοκτησία, παρά την κοινωνικοποίηση της γης και των χώρων εργασίας. Πίστευε ότι η σοσιαλιστική επανάσταση μπορούσε να επιτευχθεί με ειρηνικό τρόπο.

Στις "Εξομολογήσεις ενός επαναστάτη" ο Προυντόν ισχυρίστηκε ότι "η αναρχία είναι τάξη" (Anarchy is Order), μια φράση που πολύ αργότερα ενέπνευσε, κατά τη γνώμη κάποιων, το αναρχικό σύμβολο του Α μέσα σε κύκλο, σήμερα ένα από τα πιο κοινά γκράφιτι στις πόλεις.

Προσπάθησε ανεπιτυχώς να δημιουργήσει μια εθνική τράπεζα, η οποία θα χρηματοδοτείτο από φόρο εισοδήματος σε καπιταλιστές και μετόχους. Παρόμοια κατά κάποιον τρόπο με μια πιστωτική ένωση, θα παρείχε άτοκα δάνεια.

Kριτικές και ρατσισμός

O Stuart Edwards, εκδότης του "Επιλεγμένα έργα του Πιερ-Ζοζέφ Προυντόν", τονίζει: "Τα ημερολόγια του Προυντόν (Carnets, εκδ. P. Haubtmann, Marcel Rivière, Paris 1960) αποκαλύπτουν ότι είχε σχεδόν παρανοϊκά αισθήματα μίσους ενάντια στους Εβραίους, κάτι κοινό στην Ευρώπη εκείνη την εποχή. Το 1847 σκέφτηκε να εκδόσει ένα άρθρο ενάντια στην εβραϊκή φυλή,την οποία έλεγε πως "μισούσε". Το σχεδιαζόμενο αυτό άρθρο θα "ζητούσε την εκδίωξη των Εβραίων από τη Γαλλία...Ο Εβραίος είναι ο εχθρός της ανθρώπινης φυλής. Αυτή η φυλή πρέπει να σταλθεί πίσω στην Ασία, ή να εξολοθρευτεί. Ο Heine, ο Weil και άλλοι είναι απλώς μυστικοί πράκτορες. Oι Rothschild, Crémieux, Marx, Fould, κακοί, χολερικοί, πικροί άνθρωποι, που μας μισούν (Carnets, vol. 2, p. 337: No VI, 178)

Ο J. Salwyn Schapiro έγραψε το 1945:

"Ο Προυντόν είχε την τάση, μοιραία αντισημιτική, να βλέπει στους Εβραίους την κύρια πηγή των δεινών του έθνους, και να τους συνδέει με άτομα και ομάδες που μισούσε. Ο αντισημιτισμός, πάντα και παντού τεστ φυλετικών διακρίσεων, με το διαχωρισμό του της ανθρωπότητας σε δημιουργικές και στείρες φυλές, οδήγησε τον Προυντόν να θεωρεί το νέγρο σαν τον κατώτερο στη φυλετική ιεραρχία. Κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου ήταν με το μέρος των Νοτίων, οι οποίοι, επέμενε, δεν είχαν τελείως λάθος που ήθελαν να διατηρήσουν τη δουλεία. Οι νέγροι, σύμφωνα με τον Προυντόν, ήταν μια κατώτερη φυλή, ένα παράδειγμα της ύπαρξης ανισότητας ανάμεσα στις φυλές της ανθρωπότητας...

Το βιβλίο του La Guerre et la paix, που εμφανίστηκε το 1861, ήταν ένας ύμνος στον πόλεμο, σε τόνο πιο παθιασμένο από οτιδήποτε παρήγαγαν οι φασίστες στην εποχή μας...Σχεδόν κάθε σελίδα του La Guerre et la paix περιέχει μια δοξολογία του πολέμου σαν ιδανικό και σαν θεσμού...Το υστερικό του εγκώμιο για τον πόλεμο, όπως και η φλογερή υποστήριξή του στη δικτατορία του Louis Napoleon, όπως και η ακλόνητη στήριξή του στη μεσαία τάξη, ήταν αναπόσπαστο μέρος της κοινωνικής του φιλοσοφίας...Στον ισχυρό αγωνιστή του 19ου αιώνα είναι τώρα δυνατό να διακρίνει κανείς έναν προάγγελο του φασισμού. Ένα ενοχλητικό αίνιγμα για τη γενιά του, οι διδασκαλίες του που παρεξηγήθηκαν σαν αναρχικές από τους οπαδούς του,η θέση του Προυντόν στη διανοητική ιστορία είναι προορισμένη να αποκτήσει μια νέα και μεγαλύτερη σημασία. Με την ανασκόπηση του 19ου αιώνα, θα φανούν ως πρελούδιο στην παγκόσμια επανάσταση που τώρα αποκαλείται Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος."

πηγή