Ράπισμα στο ανουσιούργημα που λέγεται μαρξισμός/μπολσεβικισμός: Η μαρξιστική άποψη για την επανάσταση του 1821

Ανακοινώσεις εξέδωσαν τα κόμματα της αριστεράς με αφορμή την επέτειο της 25ης Μαρτίου, με προκλητικότερη εκείνη του ΚΚΕ, που είναι στο πνεύμα της ανιστόρητης παρεμβάσεως των σταλινικών υπολειμμάτων του ΠΑΜΕ («η Επανάσταση ήταν κοινωνική κι όχι εθνική», «με βασιλικό διάταγμα του 1838 ορίστηκε εθνική γιορτή η μέρα του Ευαγγελισμού για να ντύσουν την Επανάσταση με θρησκευτικό μανδύα», «η επίσημη Εκκλησία δεν ήταν υπέρ της Επανάστασης», «είναι ψέμα ότι ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε πρώτος τη σημαία της Επανάστασης του 1821», «στο πλήρωμα του Μιαούλη όλοι μιλούσαν αρβανίτικα» κ.τ.λ.).
Φαίνεται, πως οι…
μοσχαναθρεμμένοι κουκουέδες, ενώ παπαγαλίζουν 2-3 τσιτάτα τους («προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε» κ.τ.λ.) δεν έχουν ποτέ μπει στον κόπο ν’ ανοίξουν ένα βιβλίο και να μελετήσουν τις απόψεις των δημιουργών της ιδεολογίας των, Μαρξ και Ένγκελς, γι’ αυτό και λένε τέτοιες κουταμάρες. Ή μήπως, γνωρίζουν τις θέσεις των Μαρξ και Ένγκελς και τις αποκρύπτουν από τον ελληνικό λαό, γιατί αν τις πληροφορηθεί θα πάρει τους κουκουέδες με τις… πέτρες; Είναι, λοιπόν, γεγονός ότι οι δύο πατέρες του μαρξισμού έχουν αναφερθεί πολλές φορές σε κείμενα και άρθρα τους στην Επανάσταση του 1821! Παρακάτω, θα δούμε πως.
Οι Μαρξ και Ένγκελς, λοιπόν, μισούσαν θανάσιμα την τσαρική Ρωσσία, την οποία θεωρούσαν «ιμπεριαλιστική», αλλά και τους Ρώσσους και γενικότερα τους Σλάβους, τους οποίους θεωρούσαν «καθυστερημένους», «αντιδραστικούς» και «μέγιστο κίνδυνο για την Ευρώπη». Επειδή δε πίστευαν ότι ο διαμελισμός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας θα ήταν προς το συμφέρον της τσαρικής Ρωσσίας, ήσαν φανατικοί υπέρμαχοι της συνοχής της και πολέμιοι των εθνικών επαναστάσεων –μεταξύ αυτών και της ελληνικής, στις οποίες έβλεπαν ρωσσικό δάκτυλο!
Αλλά, ας αφήσουμε τους Μαρξ και Ένγκελς να μιλήσουν και να χύσουν όλο το ανθελληνικό τους δηλητήριο. Τα αποσπάσματα που παραθέτουμε παρακάτω τα πήραμε από το βιβλίο “Κ. Μάρξ – Φρ. Ένγκελς, Η Ελλάδα, η Τουρκία και το Ανατολικό Ζήτημα”, εκδόσεις Γνώση, Αθήνα, 1985, η εισαγωγή και η μετάφραση του οποίου είναι του Παναγιώτη Κονδύλη).
Μαρξ:
«Υποστηρίζουμε με τον πιο αποφασιστικό τρόπο τους Τούρκους».
Ένγκελς:
«Οι Έλληνες της Τουρκίας είναι σλαβικής καταγωγής, οι οποίοι υιοθέτησαν την σύγχρονη ελληνική γλώσσα».
Ένγκελς:
«Η Ρωσία είναι πέρα από κάθε αμφιβολία κατακτητικό έθνος, και ήταν τέτοιο έναν αιώνα ολόκληρο πριν το μεγάλο κίνημα του 1789 ξυπνήσει την έντονη ενεργητικότητα ενός τρομερού ανταγωνιστή. Εννοούμε την ευρωπαϊκή Επανάσταση, την εκρηκτική δύναμη των δημοκρατικών ιδεών και τη φυσική δίψα του ανθρώπου για ελευθερία. Από την εποχή αυτή και μετά, στην πραγματικότητα δεν υπήρξαν παρά δύο μόνο δυνάμεις στην ευρωπαϊκή ήπειρο – η Ρωσία με την απολυταρχία κι η Επανάσταση με τη δημοκρατία. Προς το παρόν η Επανάσταση φαίνεται καταπνιγμένη, όμως ζει και τη φοβούνται εξίσου όσο και πάντα. Αν όμως η Ρωσία κατακτήσει την Τουρκία, τότε θ’ αυξήσει τη δύναμη της σχεδόν κατά το ήμισυ και θα γίνει υπέρτερη απ’  όλη μαζί την Ευρώπη. Κάτι τέτοιο θ’ αποτελούσε ανείπωτη συμφορά για την υπόθεση της Επανάστασης. Η διατήρηση της τούρκικης ανεξαρτησίας ή, σε περίπτωση πιθανής διάλυσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας, η ματαίωση του ρώσικου σχεδίου προσάρτησης είναι ζήτημα ύψιστης σημασίας. Στο σημείο αυτό συμβαδίζουν τα συμφέροντα της επαναστατικής Δημοκρατίας και της Αγγλίας.»
Ένγκελς:
«Ο Χριστιανός αγρότης κάτω από την τουρκική κυριαρχία ζούσε, από υλική άποψη, καλύτερα από αλλού. Είχε διατηρήσει τους προτουρκικούς του θεσμούς και όλη του την αυτοκυβέρνηση όσο πλήρωνε τους φόρους του, ο Τούρκος κατά κανόνα δεν νοιαζόταν γι’  αυτόν . σπάνια μόνο ήταν εκτεθειμένος σε βιαιοπραγίες σαν κι αυτές που ήταν αναγκασμένος να υπομένει ο δυτικοευρωπαίος αγρότης από τους ευγενείς. Ήταν ζωή αναξιοπρεπής, που μόλις γινόταν ανεκτή (από μέρους του κατακτητή), δεν ήταν όμως και υλικά πιεσμένη, πάντως δεν ήταν αταίριαστη με την τοπική πολιτισμική κατάσταση των λαών εκείνων, και γι’  αυτό χρειάστηκε πολύς καιρός ώσπου ν’  ανακαλύψει ο Σλάβος ραγιάς ότι η ζωή αυτή είναι αφόρητη».
Μαρξ:
«Η Κωνσταντινούπολη είναι η αιώνια πόλη, η Ρώμη της Ανατολής… Ο αγώνας δυτικής Ευρώπης και Ρωσσίας για την κατοχή της Κωνσταντινούπολης περικλείει ένα ερώτημα, αν ο βυζαντινισμός θα υποκύψει μπροστά στον Δυτικό πολιτισμό, ή αν ο ανταγωνισμός τους θα αναβιώσει με μορφή περισσότερο τρομερή και κατακτητική παρά ποτέ. Η Κωνσταντινούπολη είναι η χρυσή γέφυρα ανάμεσα σ’ Ανατολή και Δύση κι ο Δυτικός πολιτισμός, όπως κι ο ήλιος, δεν μπορεί να κάνει τον κύκλο του γύρω απ’ τον κόσμο δίχως να περάσει τούτη την γέφυρα. Και δεν μπορεί να την περάσει δίχως αγώνα με την Ρωσσία. Ο Σουλτάνος κρατά την Κωνσταντινούπολη προς φύλαξη για λογαριασμό της επανάστασης».
Μαρξ:
“Ο σύνδεσμος της Φιλικής Εταιρείας. Απελευθέρωση με..........

Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/idou-auta-pou-mas-kruboun-h-marjistikh-apopsh-gia-thn-epanastash-tou-1821#.UVAlrlfLtMg#ixzz2OavfcLDO