Πολλά ακούσαμε τις προηγούμενες ημέρες από τα (κομμουνιστοκρατούμενα) κρατικά και καθεστωτικά ΜΜΕ, για την «παλλαϊκή αντίσταση στη χούντα» κ.τ.λ. Ποια είναι η αλήθεια; Την περιγράφει –με τον δικό του τρόπο- ένας αριστερός που μάλλον βαρέθηκε τα παραμύθια, σε άρθρο του με τίτλο «Η Παρασκευή 21η Απριλίου 1967 και οι ανεξιχνίαστες συνέχειες», που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ. Ιδού:
«Αλλά αυτό που θέλω να πω με την υπερβολή μου, είναι ότι το αντιδικτατορικό αίσθημα ήταν ισχυρό στους κύκλους της διανόησης, στην....
Αριστερά και σε ελάχιστες ακόμα ποιοτικές νησίδες του κοινωνικού σώματος. Όχι στον λαό. Ο κόσμος, αδιάφορος, σήκωνε διώροφα, έβλεπε ματς και τα «Δίχτυα της Αράχνης», προσπαθούσε να τα ‘χει καλά με τους χωροφύλακες και τους αστυνομικούς, για να μην τον γράφουν με το μηχανάκι, ξέκλεβε (οι νέοι) κανένα δίσκο με τα αγγλικά Top of the pop’s από κανένα ναυτικό».
Τα συμπεράσματα δικά σας…
ΠΗΓΗ: ETHNIKISMOS.NET
"ποιοτικές νησίδες" το μπολσεβικαριο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μάλιστα κάνουν και τέτοιου είδους διαχωρισμούς "ποιοτικών" και μη!!!
Τρικυμία εν κρανιω τα ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΗ του Μαρδοχαι
ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΣΛΟΓΚΑΝ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΕ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟΥ !!!!! ΕΚΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑ ΚΙΝΗΤΑ ΤΟΥΣ !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚουράστηκα. Κουράστηκα πια να τους ακούω να λένε τα ίδια και τα ίδια. Τους σιχαίνομαι όλους. Δεν μπορώ να ξεχάσω τι λέγανε πριν και τι κάνανε μετά. Ψεύτες όλοι τους, λαοπλάνοι, κλέφτες, εξουσιολάγνοι. Σας βαρέθηκα, σας σιχάθηκα, Ούτε να ακούσω δε θέλω για πολιτικούς. Δεν ξέρω που μπορεί να φτάσω αν συναντήσω κανένα από αυτά τα ρεμάλια. Είμαι νέος, πτυχιούχος και άνεργος. Δεν θα με νοιάξει καθόλου αν κάποια μέρα έρθει στρατιωτική κυβέρνηση. Δεν θα στενοχωρηθώ καθόλου αν πάνε φυλακή ισόβια πολιτικοί που έκλεψαν και πρόδωσαν την χώρα. Θα χαρώ πολύ να κλείσουν μερικές παλιοφυλλάδες και ξενοελεγχόμενα κανάλια. Θέλω επιτέλους να τους δω να σαπιζουν στις φυλακές. Να πληρώσουν για ότι έκαναν. Μπορώ να ζήσω άνετα χωρίς την καθημερινή τους σαπίλα και την αποχαύνωση που μας επιβάλλουν. Θέλω να ζησω με ψηλά το κεφάλι. Να έχω δουλειά και να οραματίζομαι το μέλλον των παιδιών μου. Και αν τα τάνκς μου το εξασφαλίσουν, θα ειμαι από τους πρώτους που θα τα υποδεχτώ. Στο διάολο να πάτε πολιτικοί και δημοσιογράφοι. Το αίμα των Ελληνων που χύνεται καθημερινά κρίμα στο λαιμό σας. Να ´στε καταραμένοι
ΑπάντησηΔιαγραφή