Ακροαριστεροί τρομοκρατες απειλούν ξανά την Χρυση Αυγή

Φωτογραφία από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στην Σωκράτους μετά την βομβιστική επίθεση της 19ης Μαρτίου 2010
Μια πρωτοεμφανιζόμενη τρομοκρατική οργάνωση υπό τον τίτλο “Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών”, με πολυσέλιδη προκήρυξη ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση με καλάσνικοφ στα κεντρικά γραφεία της ΝΔ στην Συγγρού, στις 14 Ιανουαρίου. Στην προκήρυξή της η τρομοκρατική οργάνωση αναφέρεται και στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, για την οποία αναφέρει τα εξής: «Και από την άλλη η Χ.Α. η οποία, πολλαπλά πριμοδοτημένη από....
την ακροδεξιά μετατόπιση του αοτικού πολιτικού φάσματος των τελευταίων χρόνων, θα αναδειχθεί σε υπολογίσιμη δύναμη της κεντρικής πολιτικής σκηνής, θωρακισμένη συν τοις άλλοις και από την – απαραίτητη τόσο για αυτήν όσο και για το σύστημα· αντισυστηματική της μεταμφίεση, την αποκάλυψη της οποίας δεν θα κατορθώσει να επιτύχει ένα υπό διαρκή υποχώρηση κίνημα. Υποχώρηση που μεταξύ άλλων έχει τις ρίζες της και στην ανθρωπιστική προσέγγιση του μεταναστευτικού ζητήματος που επέδειξε σημαντικό τμήμα του κινήματος, και η οποία προφανώς απάδει των αρχών του προλεταριακού διεθνισμού, όταν δεν φλερτάρει με την ελεημοσύνη, όσο και με την απουσία (που μαρτυρά τη διαβρωτική επίδραση των ιδεών του αστικού κοσμοπολιτισμού όσο και των πάσης φύσεως εθνομηδενιστικών ρευμάτων) μιας αυθεντικά ταξικής πατριωτικής στόχευσης εναντίον των ιμπεριαλιστικών επιβουλών της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν άφησε αναξιοποίητο η Χ.Α. που και μηχανισμό και σχέδιο φαίνεται να διαθέτει, για να διεισδύσει με τις δημαγωγικές και διαταξικές εξαγγελίες της για την “εθνική αντίσταση όλων των Ελλήνων” (αφεντικών και εργατών) ενάντια αόριστα στους “ξένους τοκογλύφους” (και όχι βέβαια ενάντια στην Ε.Ε. την οποία ασθμένως αποδέχεται), στο τμήμα εκείνο των μικροαστικών στρωμάτων που η κρίση αποσύνθετε και το οποίο με τη μορφή του όχλου το είδαμε να συνωστίζεται στην πάνω πλατεία Συντάγματος το καλοκαίρι του 2011. Εκεί όπου και ανδρώθηκε πολιτικά μέσα από τα άκρως αντιδραστικά συνθήματα ενάντια γενικά στην πολιτική, τα κόμματα, και τα συνδικάτα κ.τ.λ. τα οποία όμως εγκληματικά αφελώς πολιτικά ρεύματα και της κάτω πλατείας αναπαρήγαγαν για χρόνια».

Σχολιάζοντας τα γραφόμενα του συντάκτη της προκήρυξης γύρω από την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ αυτό που παρατηρούμε καταρχάς είναι η παραδοχή τους ότι το κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών  «θα αναδειχθεί σε  υπολογίσιμη δύναμη της κεντρικής πολικής σκηνής». Ενδιαφέρον, επίσης, έχει η προσέγγιση που κάνουν οι τρομοκράτες γύρω από το μεταναστευτικό ζήτημα, η οποία σε αντίθεση με την “αναρχική” (τύπου “αντίφα”) άποψη για τους “καλούς μετανάστες” και τους “κακούς Έλληνες ” έχει μια θέση που παραπέμπει κοντά στις αρχές του Μαρξισμού - Λενινισμού. Οι εκφράσεις περί “προλεταριακού διεθνισμού”, “αστικού κοσμοπολιτισμού”, “πάσης φύσεως εθνομηδενιστικών ρευμάτων”, “ταξικής πατριωτικής στόχευσης” θυμίζουν, σε πολλά, τις διακηρύξεις της τρομοκρατικής οργάνωσης 17Ν.
Οι συντάκτες του κειμένου λένε το αυτονόητο, ότι δηλαδή οι αυτοαποκαλούμενοι εκπρόσωποι της εργατικής τάξης στην χώρα μας έχουν χάσει κάθε ουσιαστική επαφή με τους Έλληνες Εργαζόμενους, ταυτιζόμενοι -σε προκλητικό βαθμό - με τα καραβάνια των λαθρομεταναστών που έρχονται στην Ελλάδα και οι οποίοι φυσικά ούτε ταξική συνείδηση διαθέτουν ούτε κινούνται με την ανάλογη αντίληψη στις όποιες πολιτικές(;) πράξεις τους,  που διακατέχονται εξ’ ολοκλήρου από τον θρησκευτικό (μουσουλμανικό) φονταμενταλισμό. Από εκεί και πέρα, όμως, ως συνειδητοποιημένοι μπολσεβίκοι, οι εν λόγω τρομοκράτες, δεν μπορούν παρά να παραχαράξουν την Αλήθεια γύρω από τον ιδεολογικό και πολιτικό χαρακτήρα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, διαστρεβλώνοντας πλήρως την εννοιολογική ερμηνεία του συνθήματός μας “εθνική αντίσταση όλων των Ελλήνων”, όπως και την θέση μας για την Ε.Ε.
Όταν μιλάμε για “όλους τους Έλληνες” εννοούμε φυσικά όλους τους συμπατριώτες μας που έχουν εθνική συνείδηση και όχι φυσικά τα διάφορα ασπόνδυλα, που έχουν εξελιχθεί σε “γιουσουφάκια” του ξένου και ντόπιου χρηματιστικού κατεστημένου. Από τον Σαμαρά τον Βενιζέλο και τον Τσίπρα, μέχρι τον Μπόμπολα, τον Ψυχάρη και τον Κυριακόπουλο ο εθνομηδενισμός και η κοινωνική αναλγησία είναι κοινός, ανεξαρτήτως από τις όποιες ατομικές αυξομειώσεις του καθενός από αυτούς στις δεδομένες αρνητικές ιδιότητες. Είναι φανερό, μέσα στην μαρξιστική παραζάλη, ότι δεν θέλουν να κάνουν διαχωρισμό ανάμεσα στον κεφαλαιούχο και κεφαλαιοκράτη, μπλεγμένοι έτσι μέσα στις αντιφάσεις, τα παροράματα και την σκληρή πραγματικότητα των απάνθρωπων ιδεών τους, που κονιορτοποιήθηκαν όταν τέθηκαν σε πρακτική εφαρμογή σε οποιοδήποτε μέρος της Υφηλίου.
Γνωρίζουν πολύ καλά ότι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ αποτελεί τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ και ΑΛΗΘΙΝΟ εχθρό του εγχώριου καπιταλιστικού συστήματος. Δεν το παραδέχονται, όμως, αναλισκόμενοι σε γενικότητες που αναιρούν κάθε ίχνος σοβαρότητας στα όσα υποστηρίζουν. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ επανειλημμένως έχει υποστηρίξει την Ευρώπη των Εθνών και όχι των τραπεζιτών και των τοκογλύφων. Η σημερινή Ε.Ε. ουδεμία σχέση έχει με την υπεράσπιση των Εθνικών Κρατών και του Πολιτισμού τους. Επειδή, όμως, τόσο η Ε. Ε. όσο και το ευρώ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΝΕ και δεν τους χρωστάμε, το όποιο ενδεχόμενο αποχώρησης και από τα δυο αποτελεί θέμα απόφασης ενός Ισχυρού Ελληνικού Κράτους με θέληση για Εθνική Κυριαρχία και Λαϊκή Ευημερία, και όχι του σημερινού παρία, όπως έχουν καταντήσει την Χώρα μας τα (από)κόμματα της μεταπολίτευσης. Οι αοριστίες, οι γενικότητες, οι λεκτικοί βερμπαλισμοί, οι μεγαλοστομίες ταιριάζουν με την φρασεολογία των καθεστωτικών πολιτικών σχημάτων της αριστεράς (κοινοβο(υ)λευτικής και μη) και όχι στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, η οποία έχει ξεκάθαρες, κρυστάλλινες και ατόφιες θέσεις γύρω από όλα τα Εθνικά και Κοινωνικά ζητήματα.
Τελειώνοντας, με τους τύπους αυτούς, τους υπενθυμίζουμε ότι το φαινόμενο της τρομοκρατίας αποτελεί ένα πολιτικό αδιέξοδο, ιδεολογικοποίηση της απελπισίας και μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για το υπάρχον καθεστώς να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τα πραγματικά προβλήματα του τόπου και να δημιουργεί “αποδιοπομπαίους τράγους”, στους οποίους διοχετεύει το Λαϊκό ενδιαφέρον. Οι μέχρι τώρα τρομοκρατικές ενέργειες όχι μόνον δεν αποσταθεροποίησαν, έστω κατ’ ελάχιστα, το σύστημα αλλά το ενδυνάμωσαν (π.χ. περίπτωση Παύλου Μπακογιάννη). Στην καλύτερη περίπτωση αφελείς, στην χειρότερη μίσθαρνα όργανα του παρακράτους.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ