Ανάλυση “Επίκαιρα”: Η μάταια στρατηγική της ΝΔ για ανάσχεση της Χρυσής Αυγής

Δύσκολος γρίφος για το επιτελείο του πρωθυπουργού η στάση της ΝΔ απέναντι σε Χρυσή Αυγή και ΣΥΡΙΖΑ

Ένα δύσκολο πολιτικό γρίφο στρατηγικής καλείται να λύσει το πρωθυπουργικό επιτελείο κατά τη διάρκεια του θέρους. Θα επιμείνει στη θεωρία των άκρων, βάλλοντας κατά του ΣΥΡΙΖΑ και της Χρυσής Αυγής; Θα χαλαρώσει την κριτική του προς τη «συστημική» Κουμουνδούρου, αφιερώνοντας μεγάλο μέρος της επιθετικής στρατηγικής του στη Χρυσή Αυγή, η οποία δείχνει ικανή να περάσει με άνεση το φράγμα του 10% και να παρεμβληθεί ως σφήνα ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση; Ή θα κάνει το αντίθετο, να οξύνει, δηλαδή, την κόντρα με την Αριστερά για να ρίξει γέφυρες συνεργασίας στο εκλογικό ακροατήριο της Χρυσής Αυγής, που αποτελεί κατά βάση - και όχι μόνο τμήμα του - την παλαιά εκλογική πελατεία της ΝΔ; Η απάντηση δεν είναι εύκολη.

Οδηγός για την κρίσιμη απόφαση στρατηγικής της ΝΔ είναι οι...
δημοσκοπήσεις, είναι η οικονομία που οδηγεί ασθενή στρώματα του πληθυσμού αλλά και τη μεσαία τάξη προσωρινά στη Χρυσή Αυγή σε ένδειξη διαμαρτυρίας, είναι και οι συνθήκες. Τι νόημα θα έχει να εγκαταλείψει τη θεωρία των άκρων η κεντροδεξιά παράταξη, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ προετοιμάζεται για να δώσει το φθινόπωρο παράσταση ριζοσπαστισμού έξω από τα νοσοκομεία, σπίτια εργαζομένων που εκπλειστηριάζονται από τράπεζες ή σε κατ' οίκον συσσίτια, αντιγράφοντας, σε μια λάιτ εκδοχή βεβαίως, την πρακτική της Χρυσής Αυγής και του ΚΚΕ; (Αυτό προανήγγειλε με την ομιλία του στο Συνέδριο ο Αλέξης Τσίπρας.)
 
Τι νόημα θα έχει να ρίξει το βάρος της κριτικής προς το γενικό γραμματέα του Λαϊκού Συνδέσμου Νίκο Μιχαλολιάκο, όταν από τώρα γίνεται προετοιμασία στην καρδιά του παλαιού μιντιακού συστήματος ώστε τα όσα θα λέγονται στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων του φθινοπώρου να είναι κατά πολύ χειρότερα απ' όσα λένε δημοσίως για την πολιτική της κυβέρνησης τα στελέχη της Χρυσής Αυγής; Σε συνθήκες θερμοκηπίου και θερινής ανάγνωσης των τελευταίων πριν από τις διακοπές αξιόπιστων μετρήσεων, στο Μέγαρο Μαξίμου η τάση που πλειοψηφούσε ήταν «κριτική 40% κατά του ΣΥΡΙΖΑ και 60% κατά της Χρυσής Αυγής». Ίσως και περισσότερο.

Ανάλυση της θεωρίας

Η φιλοσοφία της σκέψης αυτής, εισηγητής της οποίας είναι ο βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας και στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Χρύσανθος Λαζαρίδης, είναι η εξής: Ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει απώλειες στα αριστερά νώτα - κάτι που ήδη φαίνεται στην πράξη - στην προσπάθεια του να διεισδύσει στο μεσαίο χώρο και να πείσει τους Έλληνες ότι μετατρέπεται σε κυβερνητικό - μνημονιακό κόμμα. Ήδη από το Συνέδριο του και από το συσχετισμό δυνάμεων που δημιουργήθηκε στη νέα Κεντρική Επιτροπή φαίνεται ότι οι νεομαρξιστικές δυνάμεις που στοιχίζονται πίσω από τον Παναγιώτη Λαφαζάνη πήγαν πολύ καλύτερα απ' ό, τι θα ανέμεναν και οι ίδιες, γιατί ο κορμός των στελεχών θέλει να περιφρουρηθεί πάση θυσία ο αριστερός χαρακτήρας του κόμματος. Σύμφωνα με τη λογική αυτή, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πορευτεί μέσα στο χειμώνα με τα προβλήματά του να οξύνονται και θα επιδιώξει ομαλές πολιτικές εξελίξεις μέσα από τις ευρωεκλογές. Τον τρομάζει η ανάληψη ευθύνης μέσα στο χειμώνα σε περίπτωση ανώμαλων πολιτικών εξελίξεων. Ο Αλέξης Τσίπρας ποντάρει στο γεγονός ότι στις ευρωεκλογές θα κατέβουν πολιτικές ομάδες και όχι εθνικά κόμματα, ότι τα ψηφοδέλτια θα γράφουν «Χριστιανοδημοκρατικό», «Σοσιαλιστικό», «Αριστερά» και ότι ο ίδιος θα είναι ο μόνος Έλλην επικεφαλής ψηφοδελτίου μετά την επιλογή του από την Ευρωπαϊκή Αριστερά. Η απόπειρά του να «πιάσει» Κέντρο παρά το ρηχό θέατρο ριζοσπαστισμού που προανήγγειλε για το Σεπτέμβριο - προκειμένου να φυλάξει τα εσωκομματικά του νώτα - θα τον καταστήσει μάλλον ευάλωτο απέναντι στον Αλέκο Αλαβάνο και τον ανερχόμενο Δημήτρη Κουτσούμπα. Αυτό εκτιμάται από την κυβέρνηση.

Από την άλλη, ο προβληματισμός για την εκτίναξη των ποσοστών της Χρυσής Αυγής είναι μάλλον μεγαλύτερος στο Μαξίμου. Το κόμμα Μιχαλολιάκου, αποκλεισμένο από όλα τα ΜΜΕ, καταφέρνει να παίρνει ψήφους διαμαρτυρίας απ' όλους, ακόμη και από τον ΣΥΡΙΖΑ, πολύ περισσότερο, όμως, από την ίδια τη Νέα Δημοκρατία. Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο οποίος προσφάτως βρέθηκε στο στόχαστρο επίθεσης από το ομότιτλο κομματικό έντυπο της Χρυσής Αυγής, είναι οπαδός της στρατηγικής της έντασης απέναντι στην Ακροδεξιά, όχι όμως με προσωπικές επιθέσεις, αλλά με πολιτικές. Γι' αυτό και η Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ δεν «τσιμπά» και δεν απαντά στις επιθέσεις χρυσαυγιτών από το βήμα του Κοινοβουλίου, όπως η τελευταία του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου Χρήστου Παππά κατά του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Ιθαγένεια και μετανάστες

Το σχέδιο για την εκδίωξη 500.000 λαθρομεταναστών κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας, η ψήφιση του νέου δρακόντειου νόμου για την απονομή ιθαγένειας σε μετανάστες και η μεθοδικά σχεδιαζόμενη πατριωτική κίνηση ανακήρυξης της ΑΟΖ - ίσως και να αποτελέσει μαζί με το χρέος τον εθνικό λόγο προκήρυξης εκλογών το Μάιο του 2014, αν δεν επιβληθούν από τις καταστάσεις νωρίτερα - αυτό το στόχο θα έχουν: τον περιορισμό των ποσοστών της Χρυσής Αυγής. Εύκολο; Όχι. Διότι η ψήφος προς τη Χρυσή Αυγή δεν είναι πλέον μόνο διαμαρτυρίας για την ιθαγένεια και τους μετανάστες, όπως ξεκίνησε αρχικώς, αλλά είναι αρνητική, μαύρη ψήφος διαμαρτυρίας - απελπισίας ισχυρού τμήματος της μεσαίας τάξης για την οικονομική πολιτική. Χωρίς απτά αποτελέσματα και χωρίς σοβαρό διακύβευμα για την οικονομία, η Χρυσή Αυγή θα εξακολουθήσει να είναι απειλή για όλο το πολιτικό σύστημα και κατ' επέκταση για την κυβέρνηση.
 
Η σχολή σκέψης Λαζαρίδη «καμία συνεργασία με τη Χρυσή Αυγή» αντιστοιχείται σήμερα και προς τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας. Τη στιγμή που η Κομισιόν, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο της Ευρώπης αλλά και οι σύμμαχες χώρες στην περιοχή έχουν αναδείξει την εθνικιστική Ακροδεξιά ως νούμερο ένα εχθρό τους με την κατηγορία του ναζισμού, θα ήταν μάλλον αφύσικο να περιορίσει την επιθετικότητά του απέναντι της το κυβερνών κόμμα. Πόσο μάλλον όταν στο σχεδιασμό για την ΑΟΖ και την αξιοποίηση κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη Μεσόγειο εμπλέκονται και ξένες δυνάμεις, που παραδοσιακά βρίσκονται στο στόχαστρο της Χρυσής Αυγής από την ημέρα της ιδρύσεώς της.

Βεβαίως, υπάρχει και η εναλλακτική ανάγνωση που φέρεται ότι έκανε στο Κοινοβούλιο (όπως υποστήριξε ο Φώτης Κουβέλης) ο επίσης στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού και γενικός γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου Τάκης Μπαλτάκος: υπέρ της συνεργασίας με τη Χρυσή Αυγή, η οποία δημιουργεί αμηχανία στην Ακροδεξιά, καθώς την εμφανίζει ως κομμάτι του συστήματος. Γι' αυτό και την καταγγέλλει με σφοδρότητα. Είναι προφανές: επρόκειτο μάλλον για «απειλή συγκυρίας» παρά για πραγματική δήλωση προθέσεως, καθώς την εποχή που ο κ. Μπαλτάκος έριξε τη ρουκέτα του η ΔΗΜΑΡ μετείχε στην κυβέρνηση και έκανε νούμερα. Ο πυρήνας της ιδέας όμως π[ου έχει στόχο το άνοιγμα στους εν δυνάμει ψηφοφόρους του ακροδεξιού αυτού κόμματος δεν πρέπει να αγνοείται. Ο γραμματέας ήξερε τι έκανε.

Σε κάθε περίπτωση, ο πολιτικός σχεδιασμός Σαμαρά είναι καταρχάς να διαφυλάξει - θωρακίσει τα δεξιά νώτα του, άρα η στρατηγική του γέρνει περισσότερο σε αυτή τη φάση κατά της Χρυσής Αυγής και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων - είναι σε εξέλιξη λεπτές διεργασίες - και στην τελική φάση, είτε Σεπτέμβριο είτε Οκτώβριο είτε Μάιο, θα είναι άνοιγμα στο εκσυγχρονιστικό Κέντρο με κατά μέτωπο επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα. Όλα αυτά όμως, όπως είπαμε, είναι σχεδιασμός με δεδομένα Ιουλίου σε συνθήκες εργαστηρίου. Το Σεπτέμβριο βλέπουμε.

πηγή