Νέος οχετός του κομμουνιστή - κρατικοδίαιτου (από το ΠΑΣΟΚ) Φελέκη εναντίον της Χρυσής Αυγής... "Σκοτώστε τους.."!

Πριν διαβάσετε το άρθρο - εμετός του δημοσιοκάφρου κάλο θα είναι θυμηθείτε ότι μιλάμε για έναν ακραιφνή κομμουνιστή, άνδρα ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ - κρατικοδίαιτου πανελίστα της ΝΕΤ με την έλευση του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 2009 και με μια χρεοκοπημένη εφημερίδα "Κόσμος του Επενδυτή".

Διαβάστε το νεο παραλήρημα του μπολσεβίκου δημοσιοκάφρου...που φυσικά κανένας εισαγγελέας δεν θα έχει διαβάσει ακόμη για να ενεργήσει αυτομάτως..

Λοιπόν, να κοπεί το καλαμπούρι. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι «ακροδεξιά οργάνωση», «ναζιστικό μόρφωμα», «φασιστικό κόμμα» όπως την .....

αποκαλούν οι πολιτικοί και τα Μέσα Ενημέρωσης.

Είναι μια συμμορία ( και πληρωμένων;) δολοφόνων, ένας εσμός από μπράβους της νύχτας, κοινωνικά αποβράσματα, μορφωτικά και αισθητικά περιτρίμματα, κομπλεξικούς, καθ’ έξιν παραβατικούς και κατ’ επάγγελμα δολιοφθορείς της δημοκρατικής ομαλότητας.

Και σαν τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Μπορεί να την ίδρυσαν κάποιοι ακροδεξιοί εθνικιστές, χουντικά κατάλοιπα και ιδεοληπτικοί αντικομμουνιστές που είχαν, αποδεδειγμένα και με ντοκουμέντα, και έμμισθη σχέση με την ΚΥΠ, τώρα όμως έχει μεταλλαχθεί σε «Γιακούζα».

Και σαν τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Δεν είναι, όπως θέλει να προβάλλεται, αντισυστημική δύναμη, είναι καθεστωτική τραμπουκαρία, της οποίας ο ρόλος, διαγενομένου του χρόνου θα αποκαλύπτεται ότι δεν είναι άλλος παρά αυτός της λοξής φάλαγγας του συστήματος. Μαύρες χήρες και φαλαγγίτες της Νέας Τάξης είναι.

Και σαν τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Δεν είναι «μόδα» να είσαι Χρυσή Αυγή, όπως ορισμένοι, ιδίως από το χώρο της κίτρινης, αλλά και της χαζοχαρούμενης και ηλίθιας δημοσιογραφίας, το παρουσιάζουν. Είναι παρακμή και ξεφτίλα. Μόνον κάποιος που είναι ψυχάκιας, γκάου ή τζάνκι μπορεί να έχει σαν πρότυπο τύπους όπως ο Καιάδας, ο Μιχαλολιάκος, ο Κασιδιάρης και ο Καραϊσκάκης.

Και σαν τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Δεν είναι τα καλόπαιδα της Χρυσής Αυγής οι σταυροφόροι κατά των μεταναστών, είναι οι μισθοφόροι του φόβου και της τυφλής βίας. Δεν είναι οι υπερασπιστές της «ανήμπορης γριούλας» και του «ανυπεράσπιστου συνταξιούχου», όπως τους εμφανίζει ο μύθος που οι ίδιοι έχουν αριστοτεχνικά φιλοτεχνήσει και τον οποίον αρκετοί (αδαείς ή για άλλους λόγους, που δεν είναι του παρόντος άρθρου, κάποιοι) αναπαράγουν. Είναι ιδιοτελείς μαχαιροβγάλτες και σεκιουριτάδες σκοτεινών συμφερόντων.

Και σαν τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Πριν ένα χρόνο είχα γράψει ότι «το αβγό του φιδιού δεν επωάζεται», όπως έλεγαν και έγραφαν αρκετοί τότε, αλλά ότι «έχει βγει από το κέλυφος». Προέτρεπα μάλιστα «να τους κάψουμε, να τους λιώσουμε και να τους θάψουμε» πριν να είναι αργά.  Δυστυχώς αφέθηκαν ανεξέλεγκτοι.

Και από τους ξυλοδαρμούς των αλλοδαπών, τις απαγορεύσεις «ασεβών» θεατρικών παραστάσεων, τον ευτελισμό του κοινοβουλίου και την Λακεδαίμονα καρακιτσαρία, φτάσαμε στις επιθέσεις κατά κομμουνιστών στο Πέραμα, στον εξευτελισμό διοικητικών και αστυνομικών αρχών στο Μελιγαλά και τώρα στην εν ψυχρώ και προμελετημένη πολιτική δολοφονία στο Κερατσίνι.

Οι αλλοδαποί ήταν η «προπόνηση» για τις απροκάλυπτες και δολοφονικές πλέον επιθέσεις κατά των Ελλήνων που διαφωνούν μαζί τους. Εξ αρχής αυτός ήταν ο στόχος τους. Τώρα που αποκαλύπτονται ήρθε η ώρα να τους σταματήσουμε, να τους τσακίσουμε με κάθε μέσον. Και πρώτη απ´ όλους η συντεταγμένη πολιτεία.

Η αρχή να γίνει από την αστυνομία. Πρέπει να κοπεί ο λώρος των κατσαπλιάδων με την ΕΛΑΣ. Γιατί υπάρχει τέτοιος. Και μη νομίζουν οι «μπάτσοι» ότι θα γλιτώσουν λόγω …εκλεκτικών συγγενειών. Το επόμενο θύμα, μετά τον Φύσσα, μπορεί να είναι δικός τους σε μια σύγκρουση με τα αφιονισμένα κατακάθια της Χρυσής Αυγής.

Οι δικαστές είναι οι επόμενοι που πρέπει να πιάσουν δουλειά. Η δράση των καλόπαιδων, στις περισσότερες των περιπτώσεων, δεν είναι πολιτική, υπάγεται στις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα. Μάλιστα μπορούν, ερμηνεύοντας το Σύνταγμα και τους νόμους, να λύσουν και τα χέρια της Πολιτείας για να τους κλείσει το «παραμάγαζο» που έχουν στήσει.

Οι βουλευτές επίσης θα πρέπει να βρουν (και νομοθετικούς) τρόπους να τους αποβάλουν από το Κοινοβούλιο. Ας γίνει η αρχή από το Ευρωκοινοβούλιο. Αφού το δικό μας το Σύνταγμα δεν προβλέπει, όπως Συντάγματα άλλων ευρωπαϊκών κρατών, τον αποκλεισμό κόμματος από τις εκλογές, ας το κάνουν οι Βρυξέλλες.

Οι ρατσιστικές και ναζιστικές διακηρύξεις καθώς και η εγκληματική δραστηριότητα της Χρυσής Αυγής συγκρούονται ευθέως με τις αρχές συγκρότησης και τους κανονισμούς λειτουργίας του Ευρωκοινοβουλίου.

Η δήλωση του επικεφαλής των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, Χάνες Σβόμποντα, ανοίγει το δρόμο για να μην τους επιτραπεί να συμμετάσχουν στις ευρωεκλογές. Το προηγούμενο αυτό, εφόσον υπάρξει, ας αξιοποιηθεί και για τα καθ’ ημάς. Να τεθούν αμέσως εκτός νόμου και να τους απαγορευθεί η συμμετοχή στις εθνικές εκλογές.

Εάν αυτό συμβεί, η Χρυσή Αυγή έχει ακόμη οκτώ μήνες ζωής. Μετά οι ασβοί του Μιχαλολιάκου, έτσι θρασύδειλοι που είναι, θα ψάχνουν λαγούμι να κρυφτούν. Εκτός κι αν έχουν πιστέψει, οι αβδηρίτες, ότι είναι πολλοί, και μπορούν να στήσουν αντάρτικο. Όμως χωρίς ασυλία, χρήματα, προπαγάνδα και ανοχή είναι όσοι ήταν και πριν τις εκλογές του 2013 -λιγότεροι και από τους Κεντρώους του Λεβέντη.

Όσοι τους ψηφίζουν δεν είναι παράφρονες, λούμπεν και δολοφόνοι. Είναι απελπισμένοι άνθρωποι, που η κοινωνική περιθωριοποίηση και η οικονομική ανέχεια σε συνδυασμό με την κατάπτωση του πολιτικο-κομματικού συστήματος τους σπρώχνει σε εικαζόμενες τιμωρητικές επιλογές.

Τώρα που η Χρυσή Αυγή έκανε το λάθος να αποκαλύψει το δολοφονικό της πρόσωπο θα δει, σταδιακά, τα «μούσκουλά» της να ξεφουσκώνουν. Είμαι σίγουρος ότι από την επόμενη κιόλας δημοσκοπική μέτρηση τα ποσοστά της θα βαίνουν μειούμενα. Μπορεί πολλοί, μέχρι τώρα, να το διασκέδαζαν με την ηδυπαθή φάτσα του Κασιδιάρη, όμως είναι ελάχιστοι αυτοί που θα ήθελαν να ταυτιστούν με το αποκρουστικό πρόσωπο του δολοφόνου του Κερατσινίου.

Η Δημοκρατία είναι πολίτευμα ανοχής. Μπορεί να προστατεύει και να χρηματοδοτεί τους αρνητές της ακόμη και τους επίδοξους ανατροπείς της. Δεν μπορεί όμως να καλύπτει ή να αφήνει ατιμώρητους τους εγκληματίες και τους δολοφόνους. Εάν το πράττει δεν είναι Δημοκρατία. Και όταν έχουμε κατάλυση της Δημοκρατίας υπάρχει το παλιό 114 άρθρο του Συντάγματος που υποχρεώνει τους πολίτες να την υπερασπιστούν με κάθε μέσον.

Εάν οι, εκ του Συντάγματος και των νόμων, φρουροί της Δημοκρατίας δεν θέλουν ή δεν μπορούν να την προστατεύσουν, η ευθύνη, να την υπερασπιστούμε, πέφτει σε μας. Στους πολίτες. Σε όλους μας.

Και τότε θα δούμε πώς αντιμετωπίζονται οι μελανοχίτωνες δολοφόνοι. Και θα καταλάβουν οι ωχρές σπειροχαίτες της κοινωνίας πόσα απίδια χωράει η σαπιοκοιλιά τους…