Η κόρη του Αρχηγού της Χρυσής Αυγής, Νίκου Μιχαλολιάκου, σε μια εκ βαθέων συνέντευξη: "Ο Αγώνας μας δε θα σταματήσει ποτέ...Μέχρι να δικαιωθούν οι νεκροί μας"

Η Ουρανία Μιχαλολιάκου, κόρη του έγκλειστου γ.γ. του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή, Νίκου Μιχαλολιάκου, έγινε περισσότερο γνωστή στο πανελλήνιο από την εικόνα όπου κατεβαίνοντας τα σκαλιά του ανακριτικού γραφείου μετά την προφυλάκισή του, αγκάλιαζε σφιχτά το χέρι του πατέρα της, σα να μην πίστευε ότι σε λίγο θα τον έπαιρναν από κοντά της.

Λίγο αργότερα δέχθηκε και αυτή την επίσκεψη της αντιτρομοκρατικής στο σπίτι της, αλλά η, μόλις 26 ετών, απόφοιτος της Φιλοσοφικής, αντιμετώπισε στωικά και αυτό το γεγονός.

Τα όσα διδάσκεται στο μεταπτυχιακό που κάνει στην Ψυχοπαθολογία αυτή την εποχή – όπως λέει και η ίδια αστειευόμενη στο defencenet.gr - “την έχουν εκπαιδεύσει να αντέχει στην ψυχολογική πίεση και τις κακουχίες”.

Σε λίγες ημέρες καλούν και την μητέρα της την βουλευτή Ελένη Ζαρούλια, σε απολογία. Πώς αισθάνεται στο ενδεχόμενο να φυλακιστεί και εκείνη;

“Σίγουρα δεν είναι εύκολο” λέει και σπάει η φωνή της για μια στιγμή.

Για να επανέλθει αμέσως μετά: “Το να.....

βιώνεις μια τέτοια κατάσταση σου δημιουργεί πολλά συναισθήματα και σου καλλιεργεί στοιχεία που δε γνώριζες πως έχεις. Για παράδειγμα εμένα μου καλλιέργησε την υπομονή.

Ο άδικος πόλεμος που γίνεται εναντίον τόσο της φυσικής όσο και της παράταξης που θεωρώ δεύτερη οικογένεια μου είναι πρωτοφανής. Η πίστη και η υπομονή είναι δύο αρετές που θέλοντας και μη καλλιεργούνται μέσα από αυτές τις καταστάσεις.

Εάν προφυλακίσουν και τη μητέρα μου τότε θα αποδείξουν περίτρανα πως το μίσος και ο φόβος που τρέφουν για τη Χρυσή Αυγή τους έχει τυφλώσει τόσο πολύ που δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Η μητέρα μου, όπως και ο πατέρας μου δεν εμπλέκονται ως φυσικά πρόσωπα σε καμία από τις δικογραφίες.

Αυτά από ότι φαίνεται είναι ψιλά γράμματα για τις ανακρίτριες και τους εισαγγελείς.

Έχω όμως πίστη στην έννοια της δικαιοσύνης, όπως επίσης στη Θεία Δίκη. Ξέρω πως ότι και εάν γίνει στο τέλος θα δικαιωθούμε”.

-Πάντως η υποψηφιότητά σας ως δημοτική συμβούλου στην Αθήνα δίνει τροφή στα όσα λέγονται για οικογενειοκρατική αντιμετώπιση εντός του Λαϊκού Συνδέσμου, πολιτικών ζητημάτων…

Οργίζεται: “Θα μιλήσει για οικογενειοκρατία ποιος; Αυτοί που κλέβουν επί σειρά ετών την πατρίδα μας και έχουν πάρει το οικογενειακό χρίσμα μέσα στα σαλόνια και στα πούπουλα; Ή μήπως αυτοί που τους ψήφιζαν επί χρόνια; Δε νομίζω ότι είναι κανένας αρμόδιος να μιλήσει για κάτι τέτοιο.

Εγώ το χρίσμα το πήρα μέσα από προσαγωγές της καθεστωτικής αστυνομίας σε πορείες του κόμματος. Μέσα από ράμματα που προκάλεσαν οι εχθροί του εθνικισμού επιτιθέμενοι σε εκδηλώσεις του κόμματος.

Γιατί έτσι ψήνεται ο εθνικιστής στα χρόνια που μεγάλωσα εγώ. Είμαι συνειδητά ενεργή στο πολιτικό σκηνικό εδώ και 6-7 χρόνια και δίνω τον αγώνα τον καλό, δίπλα στους συναγωνιστές μου ως απλή στρατιώτης.

Είχα κατέβει πρώτη φορά υποψήφια στα 21 μου, τον καιρό που το ποσοστό μας δεν άγγιζε ούτε το 1%. Και εν τοιαύτη περιπτώσει ο πατέρας μου είναι στη φυλακή.

Εκτός από ιδεολογικό και πολιτικό ζήτημα για μένα είναι επίσης προσωπικό. Βγαίνω μπροστά στον αγώνα μαζί με τους συναγωνιστές μου γιατί στηρίζω τον πατέρα μου μέχρι το τέλος”.

-Πολλά ακούγονται και γράφονται σχεδόν στο σύνολο του Τύπου για ενδοκομματικές συγκρούσεις στον Λαϊκό Σύνδεσμο, με επίκεντρο την φημολογούμενη σύγκρουση του πατέρα σας με τον εκπρόσωπο του κόμματος, Η. Κασιδιάρη.

“Τα όσα ακούγονται είναι αστειότητες. Δεν υπάρχει καμία απολύτως κόντρα. Η αλήθεια είναι πως μας διασκεδάζουν αρκετά τα δημοσιεύματα για πλεκτάνες και συνωμοσίες. Οι άνθρωποι είναι για Όσκαρ. Πολλές φορές που βρισκόμαστε με τον Ηλία Κασιδιάρη στα γραφεία ή για καφέ τα διαβάζουμε μαζί και γελάμε.

Επίσης τη Μεγάλη Παρασκευή εγώ και η μητέρα μου ακολουθήσαμε τον Επιτάφιο μαζί με τον Ηλία κάτι το οποίο βεβαίως δε σχολιάστηκε από τα μέσα που μας θέλουν σκοτωμένους.

Και για να τελειώνει αυτό το αστείο ο Ηλίας Κασιδιάρης είναι άτομο της πλήρους εμπιστοσύνης όλων μας και φυσικά της δικής μου για να το κάνω και πιο συγκεκριμένο”.

-Εν πάση περιπτώσει, είστε υποψήφια για το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Αθηναίων. Πέρα από τις γενικές πολιτικές αντιλήψεις πρέπει να έχετε και κάποιες συγκεκριμένες θέσεις και συγκεκριμένες προθέσεις για να τιμήσετε την ψήφο των δημοτών σε ότι αφορά τα προβλήματα της πόλης. Ποιες είναι αυτές οι θέσεις:

“Ο δήμος της Αθήνας είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Η Ελληνική Αυγή για την Αθήνα θα ασχοληθεί με κάθε θέμα που απασχολεί τους δημότες μας.

Στο κομμάτι που μου αναλογεί θα ασχοληθώ με τη μάστιγα των αυτοκτονιών και την έξαρση των ψυχικών ασθενειών όπου ο δήμος ουσιαστικά δεν έχει ενεργό ρόλο και δεν είναι δίπλα στον πολίτη.

Ένα ακόμη ζήτημα στο οποίο θα έχω ενεργό ρόλο, εάν εκλεγώ, είναι αυτό της προστασίας των αδέσποτων ζώων και γενικά η ανάπτυξη φιλοζωικής πολιτικής. Έχουμε και προτάσεις και λύσεις για τους μικρούς μας φίλους.

Από εκεί και πέρα όλοι μαζί πρέπει να εργαστούμε για να κάνουμε την πόλη ασφαλέστερη και οικονομικά αυτάρκη με συγκεκριμένες δράσεις. Και ελκυστική στους ξένους τουρίστες που την επισκέπτονται. Η Αθήνα πρέπει να ξαναγίνει η βιτρίνα της Ελλάδας μας”.

-Η δυσκολότερη στιγμή σας από τότε που ασχοληθήκατε με την πολιτική;

“Η στιγμή που έμαθα για τις δολοφονίες του Γιώργου (σ.σ.: Φουντούλη) και του Μανώλη (σ.σ.: Καπελώνη). Θέλω κάθε Έλληνας και Ελληνίδα που διαβάζει αυτές τις γραμμές να δώσει λίγο από το χρόνο του και να σκεφτεί μια προσευχή για τα αδέρφια μου, τα αδέρφια μας, που έπεσαν ηρωικά από τα πυρά του παρακράτους. Καμία λέξη δε μπορεί να περιγράψει την οδύνη μας. Καμία λέξη δε μπορεί να περιγράψει όμως και την πίστη μας στον Αγώνα. Θα συνεχίσουμε για εσάς αδέρφια. ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΙ ΜΑΝΟΣ, ΑΘΑΝΑΤΟΙ!”.

Πηγή: defencenet.gr