Πέμπτη, Απριλίου 03, 2014

Πέντε μήνες χωρίς τον Γιώργο και τον Μανώλη.


Δε θα περάσει ούτε μια μέρα που δε θα σκεφτούμε το Γιώργο και το Μάνο
 
...Ναι, θα μπορούσα να ζήσω οπουδήποτε, στη μοναξιά, στη λησμονιά, οπουδήποτε, απόστρατος κι ανεύθυνος, δίχως φθόνο, να χαίρομαι τα κατορθώματα των άλλων, ένδοξες πράξεις, που δεν έκανα εγώ.. να κοιτάω τη διαδρομή ενός αργοπορημένου μυρμηγκιού που κουβαλάει μες στο ολοπόρφυρο λιόγερμα ένα σπυρί καλαμπόκι πιο μεγάλο απ' το μπόι του και να νιώθω όλης της γης το κάλεσμα και του καλοκαιριού τη ζέστα με τα πόδια αυτού του μερμηγκιού, κι όλου του κόσμου η ευγνωμοσύνη αμίλητη να στέκει μες στα μάτια μου καθώς θ' ακούω αιώνια κείνο το ψαράκι να φωνάζει : "αύριο, αύριο". Ποιο αύριο, σήμερα ;; ’’
Για το δικό μας αύριο αγωνιζόμαστε σήμερα!!
Ναι,θα μπορούσαμε να ζούμε μια ζωή ανέμελη,μακρυά από αγώνες και θυσίες,μακρυά από στεναχώριες και άγχη,μια ζωή γεμάτη διασκέδαση και χαλαρότητα,σε ήθη και αξίες..Όμως όχι!Όχι εμείς,γιατί για εμάς η ζωή δεν είναι παρά μια........
αδιάκοπη μάχη,ένας διαρκής αγώνας δίχως τέρμα!Επιλέξαμε τη ζωή γεμάτη αγώνα και αντίσταση,για να δημιουργήσουμε τον κόσμο των ονείρων μας, για να ανατείλει η Χρυσή Αυγή της Ιερής μας Πατρίδας, για να ζήσουμε σε μια Ελλάδα ελεύθερη, σε μια Ελλάδα πολύ πιο τρανή,αντάξια της μακραίωνης ιστορίας της και όχι σκλάβα,φτωχή και αδύναμη,πόρνη των εμπόρων των Εθνών..
1 Νοεμβρίου 2013 και οι Συναγωνιστές Γιώργος Φουντούλης  και Μάνος Καπελώνης ,δολοφονούνται άνανδρα από το αριστερό παρακράτος στα γραφεία της Τ.Ο Β.Προαστίων.Οι συναγωνιστές μας πίπτουν,μαχόμενοι ηρωικά και περνούν στο Πάνθεον των Ηρώων του Έθνους και της Εθνικιστικής Ιδέας,εκεί όπου τους περιμένουν αμέτρητοι Ήρωες..Τα μάτια χιλιάδων συναγωνιστών γεμίζουν δάκρυα και οι ψυχές τους κατακλύζονται από οδύνη..
Την στιγμή αυτή του πόνου όμως, λαμβάνει χώρα μια τελετουργία Ιερή..Οι Αθάνατοι Ηρωές μας παραδίδουν φλεγόμενη, τη Σημαία του αγώνα, φλεγόμενη σαν πύρινο άλογο ικανό να διασχίσει το άπειρο και το θάνατο, σαν άσβηστη δάδα μέσα σ' όλες τις νύχτες των σκλάβων με την εντολή να μην ξεχάσουμε!
Οι Ήρωες από τα Υλίσσια πεδία ,καλούν σε αγώνα και αντίσταση με κάθε τίμημα!
Τα λόγια των Μαρτύρων του Αγώνα σε αυτούς που μένουν πίσω είναι μας γεμίζουν με πίστη και δύναμη:’’..Εσύ που θα κλάψεις για το θάνατό μου, με βοήθησες να πεθάνω με το κεφάλι ψηλά,εσύ που θα πάρεις το ντουφέκι μου να εκδικηθείς το θάνατό μου, με βοήθησες να πεθάνω ευτυχισμένος, για σένα και για μένα!Αν λυπάμαι για κάτι είναι που πια δε θα μπορέσω να κάνω τίποτα για σας. Έτσι να πούμε, να ρίξω και γω μια τουφεκιά στον αέρα στη γιορτή της απελευθέρωσης! Kάλλιο μια φούχτα τιμημένη στάχτη παρά γονατισμένος συναγωνιστές! Mια μέρα θα λυγίσουμε κείνους που φέρνουν το άδικο και σπέρνουνε το μίσος! Τούτη είναι η εντολή μου, μη πετάξεις τους ήρωες απ’ την ψυχή σου!’’
Δεν θα περάσει ημέρα που δεν θα σκεφτούμε το Γιώργο και το Μάνο…
Κάθε ημέρα που ξημερώνει θα σκεφτόμαστε τους πεσόντες Ήρωες του Κινήματος και θα αγωνιζόμαστε υπερήφανα, γεμάτοι θάρρος και όχι θλιμμένοι,βέβαιοι πως η κληρονομιά και το πνεύμα τους θα συνεχίσει να ΖΕΙ αιώνια στις καρδιές μας!
Από τη θυσία των συναγωνιστών θα έρθει η Νίκη του Κινήματος που θα σημάνει και τη λευτεριά της Πατρίδος.Από αυτή τη θυσία του Γιώργου και του Μάνου θα εμπνευστούν και οι θυσίες των νέων Συναγωνιστών που θα ακολουθήσουν μέχρι την τελική Νίκη!Για εμάς δεν είναι νεκροί!Στέκονται ευθυτενείς στην τοπική Βορείων Προαστίων,βρισκόμενοι σε επιφυλακή όχι μόνο για τους συντρόφους τους αλλά για ένα ολόκληρο λαό!Βρίσκονται εκεί ως πραγματικοί μάρτυρες του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος!Θα τους θυμόμαστε κάθε ημέρα γιατί η θυσία τους ενέπνευσε και βοήθησε έναν ολόκληρο λαό να εγερθεί και πάλι!
Όπως σκεφτόμαστε τους Νεκρούς μας οι οποίοι επέλεξαν το δρόμο της θυσίας για Πατρίδα και Ελευθερία και μέσα από τη θυσία τους νίκησαν,ο θόρυβος της ημέρας χάνεται και λαμβάνει χώρα μια συνομιλία μυστική..Οι Νεκροί έρχονται δίπλα μας..Στέκονται στο πλευρό μας τη διάρκεια της ημέρας,στη χαρά της μάχης,κατά τη σιωπή της νύχτας μας μιλούν..Οι Νεκροί μας μιλούν, λέγοντας πως δεν θυσιάστηκαν για το τίποτε.. Μόνο τότε ένα Έθνος αναπτύσσεται, όταν καθαγιασθεί από την πίστη,και οι θυσίες των Νεκρών Ηρώων μας σφραγίζουν την πίστη αυτή.Μόνο όταν είμαστε πιστοί και δυνατοί στην πίστη μας,έτοιμοι να θυσιαστούμε για αυτή,μόνο τότε εκείνοι οι Αθάνατοι Ήρωες γίνονται ένα με εμάς και ευλογούν τις σημαίες του αγώνα, μαχόμενοι στις τάξεις μας και στην πρώτη γραμμή!
Τα λόγια τους είναι ξεκάθαρα σαν προσταγή.. ‘’Μα σας ξορκίζω στην αγάπη μου και στην ελπίδα μου, μη πετάξετε τους ήρωες απ’ την ψυχή σας!’’
Υποσχόμαστε στους Ήρωες μας πως θα τους τιμούμε τα  δύσκολα χρόνια του αγώνα και των διώξεων,τα χρόνια που η έννοια της θυσίας τους χάθηκε στα σκότη του αστικού κόσμου της φυλελεύθερης πολυφυλετικής κοινωνίας και οι ίδιοι λοιδωρήθηκαν από το μαρξιστικό καθεστώς.Υποσχόμαστε με όλη τη δύνατη της ελεύθερης εθνικιστικής  μας ψυχής  πως θα έρθει η ημέρα που θα ανατείλει μια Αυγή Χρυσή,και το τραγούδι της θυσίας τους θα μεταφέρεται από τους ανέμους απ’άκρη σε άκρη στην Ελεύθερη πια Πατρίδα!
 Εκατοντάδες σύντροφοι είναι σήμερα έτοιμοι να ακολουθήσουν τους δύο Αθάνατους Συναγωνιστές στην Αιωνιότητα, έτοιμοι να πεθάνουν για την Ιδέα, μαχόμενοι λυσσαλέα ενάντια στο μπολσεβικισμό και την τυραννία του διεθνούς σιωνισμού,μαχόμενοι για την ελευθερία του λαού μας!Τα αδέρφια μας έπεσαν δίδοντας τον Αγώνα τον καλό για την Πατρίδα και τη Φυλή!Ο θάνατός τους είναι η Νίκη του Κινήματος και η κληρονομιά τους είναι για εμάς η αιώνια υποχρέωση!Θα θυμόμαστε πάντοτε τους νεκρούς Ήρωες οι οποίοι ζουν μέσα σε εμάς και στα παιδιά μας!Το αίμα τους θα ρέει για πάντα στις φλέβες μας!
Αγωνιζόμαστε για την ημέρα όπου νικητές, περισσότερο υπερήφανοι από ποτέ θα σταθούμε δίπλα στους τάφους των συντρόφων μας,αντικρύζοντας τον ανατέλλοντα Ήλιο και απευθυνόμενοι σε αυτούς θα κραυγάσουμε : ‘’Συναγωνιστές μετά από όλα αυτά ΝΙΚΗΣΑΤΕ!’’
Την Άγια εκείνη ημέρα, σε ολόκληρη την Πατρίδα οι Πιστοί της Ιδέας του Λαϊκού Εθνικισμού θα τιμούν τη μνήμη των  Μαρτύρων του Κινήματος. Μεγάλες εκδηλώσεις θα λαμβάνουν χώρα σε διάφορες τοποθεσίες, υποδηλώνοντας ότι η φλόγα της Φυλής που και οι ίδιοι άναψαν με τη θυσία τους, καίει άσβεστη και θα παραμείνει άσβεστη, εις το βάθος των αιώνων.
Δεν θα περάσει ημέρα που δεν θα σκεφτούμε το Γιώργο και το Μάνο.Η θύμηση τους μας γεμίζει με ασύγκριτη δύναμη και πίστη.
Ο Περικλής Γιαννόπουλος έλεγε πως είναι αδύνατον να βαδίσουμε εμπρός εάν δεν υπάρξει νέο πνεύμα,νέο ιδανικό,νέα πίστη,νέα σημαία!
Η Ελληνική νεολαία θα βαδίζει πάντα εμπρός διότι υπάρχει πια πνεύμα μαχητικό,το ιδανικό της λευτεριάς,η πίστη στο Λαϊκό Εθνικισμό και η σημαία του Κινήματος!Η τελική νίκη θα είναι δική μας. Θα έρθει μέσα από δάκρυα και αίμα, αλλά θα δικαιώσει όλες τις θυσίες που έχουμε κάνει.
 
Η μέρα για ελευθερία και ψωμί χαράζει.
Για τελευταία φορά θα ηχήσει πλέον η σάλπιγγα!
Είμαστε όλοι ήδη έτοιμοι για μάχη!
Οι Σύντροφοι Γιώργος και Μάνος βαδίζουν στην πρώτη γραμμή..
ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών