Δεν γίνεται εθνική πολιτική υψώνοντας λευκή σημαία

Ένα άρθρο του Αρχηγού της Χρυσής Αυγής στο τεύχος 621 της εφημερίδας "Χρυσή Αυγή" από το μακρινό 2007, πολύ πριν η Χρυσή Αυγή αποκτήσει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Επτά χρόνια πριν ο Αρχηγός σκιαγραφεί τους λόγους για τους οποίους η Χρυσή Αυγή υφίσταται τις διώξεις και την πολεμική που όλοι γνωρίζουμε. Η Χρυσή Αυγή πληρώνει το γεγονός ότι δεν αφομοιώθηκε μέσα στον εσμό των πολιτικών απατεώνων, αλλά συνέχισε να λέει την Αλήθεια και μόνο την Αλήθεια.
Οι σκιαμαχίες μέσα στο σύστημα δεν οδηγούν πουθενά
Ο καθένας θα πρέπει σε αυτή την ζωή να ξέρει τι θέλει και τι.....
σκοπό έχει και με παρρησία και με ειλικρί­νεια αυτό να το υπερασπίζεται. Αν κάποιος έχει σκοπό να κάνει οπωσδήποτε μία πολιτική καριέρα, να εκλεγεί βουλευτής, δημοτικός σύμβουλος ή το οτιδή­ποτε, τότε πράγματι ο σκοπός του «αγιάζει» και τα μέσα που χρησιμοποιεί.
Δεν πείθει, όμως, σε καμμία περίπτωση ότι αυτός ο σκοπός είναι δυνατόν να αφορά την υπεράσπιση μίας μεγάλης και ακατάλυτης Ιδέας όπως η Πατρίδα, η Ιδεολο­γική Τιμή και η Αξιοπρέπεια ενός αγωνιστή. Το να μετέχεις σε αγώνες, που άλλοι κατά τα μέτρα τους έχουν στήσει τους κανόνες (κανόνες δόλι­ους), άλλοι που έχουν σημαδέψει κυριολεκτικά την τράπουλα είναι σε ορισμένες περιπτώσεις χρήσιμο (σαν πρόσχημα...), αλλά δεν μπορεί να είναι σε καμμίαπερίπτωση αυτοσκοπός, ούτε και να οδηγεί σε μία αυταπάτη που αγγίζει τα όρια της σχιζοφρένειας ότι έτσι εξυπηρετείται η Ιδεο­λογία!
Πριν από 25 ολόκληρους αιώνες ο Αριστοφάνης με μια φράση τα είπε όλα: «Εν αμίλλαις πονηραίς αθλιώτερος ο νικήσας» που σημαίνει, για να μιλήσουμε με τη γλώσσα του σήμερα, πως σε παιχνίδια πονηρά όποιος είναι περισσότερο άθλιος, αυτός και θα νικήσει!
Όταν οι πύλες της ενημερώσεως του λαού, σε αυτή την χώρα, ανήκουν σε υπεράκτι­ες εταιρείες ατόμων αγνώστου ηθικής ταυτότητος και εθνικότητος, όταν κάθε είδους πληροφόρηση περνά μέσα από τα χέρια των πορνοβοσκών του 090, όταν συμβαίνουν όλα αυτά, είναι τουλάχιστον βλακώδες να πιστέψεις ότι μπορείς με τους δικούς τους τρόπους να τους πολεμήσεις. Όσοι δεν τολ­μούν να είναι Επαναστάτες (ή τουλάχιστον δυνάμει επαναστάτες), τουλάχιστον ας σιωπήσουν.
Οι σκια­μαχίες μέσα στο σύστημα δεν οδηγούν πουθενά. Όσοι παλεύουν για μία θέση κάτω από τον ήλιο αυτού του συστήματος και είναι πρόθυμοι γι' αυτό να πουλήσουν την ψυχή τους στον διάβολο, καλό κατευόδιο. Δεν μας αφορούν.
Προπαντός, όμως, ας μη μας κρίνουν! Γιατί εμείς βρισκόμαστε σήμερα εκεί που βρισκόμασταν και εχθές. Στο ίδιο μετερίζι των ιδεών.
Ν.Γ. Μιχαλολιάκος