Ο «ΕΥΡΩΠΑΪΣΤΗΣ» ΤΣΙΠΡΑΣ, Ο «ΑΝΤΙΕΥΡΩΠΑΪΣΤΗΣ» ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΑ… ΠΕΛΑΤΑΚΙΑ

Γράφει ο Αντίοχος.

Την ίδια ώρα που ο «ευρωπαϊστής» Τσίπρας ομνύει όρκο στο ευρώ με (πολύ αβανταδόρικη…) συνέντευξή του στους Financial Times, ο «αντιευρωπαϊστής» Λαφαζάνης, με συνέντευξή του στην Ημερησία (του Μπόμπολα…), τραγουδάει σε διαφορετικό ρυθμό, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο εξόδου από την ευρωζώνη:
«Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για νέες θυσίες στο όνομα οποιασδήποτε δικαιολογίας. Το πρόγραμμα του κόμματος θα εφαρμοστεί χωρίς ταλαντεύσεις μέχρι τέλους. Δεν υπάρχουν θέματα που απαγορεύονται στον δημόσιο διάλογο».
Επιπροσθέτως, ο αρχηγός των… λαφαζανίστας αποκλείει δε οποιαδήποτε μετεκλογική συνεργασία με.....
τη ΝΔ και με το ΠΑΣΟΚ, ανεξαρτήτως της ηγεσίας του, ενώ ο Τσίπρας από το βήμα της ΔΕΘ είχε αποκλείσει συγκυβέρνηση με Βενιζέλο και Σαμαρά, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να συγκυβερνήσει με το κλεφτο-ΠΑΣΟΚ και την νουδούλα, αν μετά την εκλογική τους συντριβή δεν έχουν αρχηγούς τους Βενιζέλο και Σαμαρά (κάτι που είναι από πιθανό έως σίγουρο…).
Και βέβαια, εδώ έχουμε μια ακόμα περίπτωση κλασσικής πολιτικής απάτης: ο «ευρωπαϊστής» Τσίπρας κάνει νταραβέρι με το παγκόσμιο κατεστημένο και οι… λαφαζανίστας παίζουνε το παιχνίδι του σκληρού κομματικού, που δήθεν «δε θα επιτρέψει την προδοσία των αρχών του ΣΥΡΙΖΑ», για να μη λακίσουνε τα αριστερά… πελατάκια.
(ΥΓ): Εκ της μακροχρόνιας πολιτικής πείρας του γράφοντος (που έχει καβατζάρει τα 50), συνάγεται το εξής συμπέρασμα: όσο πιο αριστερός δηλώνει κάποιος, τόσο πιο βαθιά βάζει το χέρι στο… μέλι! Και στο τέλος, μαζί με το μέλι τρώει και το… βάζο από τη μανία του να τα φάει όλα!