Τέλος η ΔΗΜΑΡ... Ένας, ένας οι βουλευτές της πλησιάζουν άλλα κόμματα μήπως και εκλεγούν στις επόμενες εκλογές!

Λίαν συντόμως το "κόμμα μιας χρήσεως" - όπως τα προφυλακτικά - ΔΗΜΑΡ διαλύεται... Το δυστύχημα όμως είναι ότι οι βουλευτές του, μερικοί εκ των οποίων αποτελούν την αφρόκρεμα του ανθελληνισμού, θα βρουν πολιτική στέγη σε κόμματα που θα τους προσφέρουν θέση στα ψηφοδέλτιά τους και έτσι θα συνεχίζουν να διαιωνίζουν την ύπαρξή τους στην πολιτική ζωή του τόπου.

Το εντυπωσιακό βέβαια με το κόμμα της ΔΗΜΑΡ είναι ότι θα αποδειχθεί ότι αποτελούσε ένα μωσαϊκό καιροσκόπων και οπουρτουνιστών και η δημιουργία του είχε σκοπό μονάχα τη μιαρή συνένωση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.

Οι βουλευτές του λοιπόν οσονούπω θα βρεθούν άλλος στον ΣΥΡΙΖΑ, άλλος στο ΠΑΣΟΚ, άλλος στο Θεοδωράκη, άλλος στον Καμμένο κτλ..

Ξεκινάμε από τον Πρόεδρο, Φώτη Κουβέλη, που σε συνέντευξή του στη Real News ούτε λίγο, ούτε πολύ προσδιόρισε τη....
νέα του πολιτική κίνηση που θα είναι η συνεργασία με το "προοδευτικό ΠΑΣΟΚ".
Συνεχίζουμε με τη Ρεπούση που μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό «στο Κόκκινο 105,5» τάχθηκε υπέρ ενός ενιαίου ψηφοδελτίου με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, στο οποίο θα συμμετέχουν η Δημοκρατική Αριστερά, οι Οικολόγοι και ένα τμήμα του ΠΑΣΟΚ!!
Ο Θ. Οικονόμου, που τώρα είναι ανεξάρτητος οδεύει προς τον Καμμένο ενώ υπάρχουν και πρώην βουλευτές, όπως ο Θ. Μαργαρίτης και ο Λυκούδης που γλυκοκοιτάζουν τον Θεοδωράκη!!!

Αυτό ήταν το κόμμα του Κουβέλη κύριοι, που κάποια συστημικά ΜΜΕ τον παρουσίαζαν ως το "σωτήρα" που μετά τη Συγκυβέρνηση θα είναι ο άνθρωπος που θα ενώσει όλα τα κόμματα και θα γίνει ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Ένας θίασος τσαρλατάνων που μόλις διαπίστωσαν ότι ο λαός τους φτύνει, αντί να κλειστούν σπίτια τους και να το βουλώσουν έχουν τα μούτρα και κάνουν υποδείξεις και μιλούν για τις νέες πολιτικές τους περιπέτειες!

Για αυτό και εμείς τους αφιερώνουμε τα παρακάτω λόγια που τους αντιπροσωπεύουν πλήρως:

Κανένας από αυτούς τους εκπροσώπους του λαού δεν θα μπορέσει ποτέ να συγκινηθεί από μια αλήθεια ανώτερη για να θελήσει κατόπιν να τη θέσει στην υπηρεσία του λαού. Όχι κανένας δεν θα ενεργήσει μ’ αυτά τα κίνητρα εκτός αν ελπίζει ότι έτσι θα διασώσει την επιτυχία του σε μια νέα εκλογή. Μόλις όμως αντιληφθούν ότι το κόμμα τους μπορεί να αποτύχει στις επόμενες εκλογές, αυτά τα πρότυπα ανδρικού θάρρους το εγκαταλείπουν κι ακολουθούν ένα νέο κόμμα ή μια νέα κίνηση που οι εκλογικές της πιθανότητες είναι μεγαλύτερες… Έτσι συμβαίνει, όταν ένα κόμμα επισύρει την τόσο εκδηλωμένη λαϊκή αποδοκιμασία που προδικάσει συντριπτική αποτυχία, να επακολουθεί μια μεγάλη μετανάστευση: Οι ποντικοί του κοινοβουλίου εγκαταλείπουν το πλοίο του κόμματος.