Τετάρτη, Οκτωβρίου 15, 2014

Εστίν ουν Ελλάς και η Μακεδονία


Εστίν ουν Ελλάς και η Μακεδονία

Στράβων,  Έλλην  γεωγράφος, φιλόσοφος, ιστορικός (64 π.χ - 24 μ.χ)

Στις μέρες μας συντελείται ένα κοσμοϊστορικό γεγονός, το οποίον αναλόγως των εξελίξεων είναι ικανό να αλλάξει όχι μόνον την μοίρα της Μακεδονίας, αλλά ολοκλήρου του έθνους των Ελλήνων και κατά κάποιο τρόπο όλο του κόσμου. Λαμβάνει χώραν εις τον λόφο Καστά, της ιστορικής πρωτεύουσας της Αμφιπόλεως, ήτις ιδρύθηκε παρά των Μακεδόνων Ηδονών και αργότερον κατακτήθηκε και αποικήθηκε το 437 π.χ. από....
τους Αθηναίους, με στόχο τον έλεγχο των μεταλλείων της Θράκης. Μετά ογδόντα (80) χρόνια περίπου καταλήφθηκε από τον Φίλιππο Β’, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και έγινε μέρος του Βασιλείου των Μακεδόνων. Ο Μέγας Αλέξανδρος αγάπησε την Αμφίπολη και προφανώς θα είχε εκφράσει την επιθυμία του να ταφεί εδώ, κάτι που ο καλύτερος του στρατηγός και φίλος Πτολεμαίος ασφαλώς και θα εγνώριζε.
Ο Μέγας Αλέξανδρος ξεκινώντας την άνοιξη του 334 π.χ. κατέκτησε και εκπολίτισε τον τότε γνωστό κόσμο, προς Ανατολάς την Ασία μέχρι Ινδία και προς Νότο την Αφρική, όπως σχεδόν ολόκληρος η ανθρωπότης γνωρίζει. Μετά από έντεκα (11) χρόνια συνεχών μαχών, αρχές καλοκαιριού 323 π.χ., επιστρέφει εις την Βαβυλώνα, την πόλιν που την παρέδωσαν αμαχητί το  331 πχ, όπου και οργάνωσε μεγάλους αγώνες για να εορτάσει το γεγονός, μοιράζοντας πλούσια δώρα σε αξιωματικούς και οπλίτες και συνάπτοντας επιφανείς γάμους στους στρατηγούς του. Επίσης εδώ εις την Βαβυλώνα σχεδιάζει νέους στόχους, άμα τη επιστροφή του εις την Μακεδονία, όπως την κατάκτηση της Δύσεως.
Την εποχήν αυτή στον Μακεδονικό θρόνο, ευρίσκεται ο στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Αντίπατρος Α’όστις και προετοιμάζει τον διάδοχο γιό του, παντρεύοντας τον με την ετεροθαλή αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου την Θεσσαλονίκη. Με την σκέψη όμως και μόνον ότι, εάν ο Μέγας Αλέξανδρος δεν υλοποιήσει τα νέα του σχέδια προς την Δύση, παραμένοντας  εις την Μακεδονίαν θα χαθεί ο θρόνος, ο νεαρός Κάσσανδρος σε συνεργασία με τον Καλλισθένη τον επίσημο ιστοριογράφο του ημερολογίου εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ανηψιό του Προξένου, που είχε αναλάβει την κηδεμονία του Αριστοτέλη, μαθητής και αυτός όπως ο Μέγας Αλέξανδρος του Αριστοτέλη, λόγω διαφωνιών του αμετάπειστου Μακεδόνος Βασιλέως με τον μεγάλο διδάσκαλο, συνωμοτούν, ούτως ώστε ο Κάσσανδρος, συγγενής πλέον του Μεγάλου Αλεξάνδρου να τον συναντήσει και με τον μαγγανευτή δόλο να προκαλέσει τον θάνατο του. Έτσι την νύχτα της 2ας προς 3ην Ιουνίου 323 π.χ. ο Μέγας Αλέξανδρος μετά από ένα συμπόσιο εμφάνισε πολύ υψηλό πυρετό και δέκα ημέρες αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή.
Έτσι έφυγε αυτός, ο μεγαλύτερος των μεγάλων, Μακεδόνας βασιλιάς, αφήνοντας πίσω του τεράστιες πολιτισμικές επιρροές σε ολόκληρο τον τότε γνωστό  κόσμο, πριν όμως προλάβει, όπως επιθυμούσε, να ανοικοδομήσει την πάλαι ποτέ ένδοξη πόλη του Ναβουχοδονόσορος, την καταραμένη Βαβυλώνα, την μοναδική πόλη της ιστορίας που χρεώθηκε την έως εδάφους συντριβή της Σιών, της ιερής πόλεως του Γιαχβέ. Η σφοδρότητα και η ταχύτητα της ασθενείας κάνουν πολλούς ιστορικούς να πιστεύουν ότι δηλητηριάστηκε και δη από τον Κάσσανδρο, ο οποίος επιστρέφοντας στην Μακεδονία και παίρνοντας τον θρόνο από τον πατέρα του, δολοφόνησε την μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου Ολυμπιάδα, που πάντα τον θεωρούσε φονιά του γιού της και αργότερα δολοφόνησε  και την σύζυγο του Μεγάλου Αλεξάνδρου Ρωξάνη και τον 12χρονο γιο της Αλέξανδρο,  τον οποίον ήδη ο Μακεδονικός στρατός είχεν επίσημα αναγορεύσει διάδοχο του μεγάλου πατέρα του, ως Αλέξανδρος ο 4ος.
Ερχόμενοι πάλιν εις την σύγχρονον εποχή, ξεκινούμε από τον Μάρτιο του 1989 εκεί όπου η αρχαιολόγος μας κα Λιάνα Σουβανλτζή, ιδίοις εξόδοις δυστυχώς, άρχισε τις ανασκαφές για τον πρώτο τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην όαση Σίουα της Αιγύπτου και με τα ευρήματα της οδήγησε στις 29 Ιανουαρίου 1995, τις επίσημες Αιγυπτιακές Αρχές να ανακοινώσουν, ότι στην τοποθεσία Ελ Μαράκι, στην όαση Σίουα της Αιγύπτου απεκαλύφθη ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όμως όλως αιφνιδίως το Ελληνικό προξενείο στην Αίγυπτο, δια στόματος του θανόντος πλέον, μορφωτικού συμβούλου Μοσκώφ, άνθρωπο της αριστεράς διανόησης, μαρξιστή, υπ. Βουλευτή του ΚΚΕ, διευθυντή του Κέντρου Μαρξιστικών ερευνών, εκτελώντας διαταγές του φρεσκότατου τοποθετημένου πρωθυπουργού της Ελλάδος Κ. Σημίτη, ζητά από το Υπουργείο πολιτισμού της Αιγύπτου να μην δώσουν περαιτέρω άδεια για το τελευταίο στάδιο των ανασκαφών, που πιθανόν θα έφεραν στο φως αδιάσειστα στοιχεία δια τον εντοπισμόν του ταριχευμένου σώματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μια απόφασις εθνική που ελήφθη από δύο ανθρώπους, τον Σημίτη και τον Βενιζέλο, πρωθυπουργό και υπουργό πολιτισμού αντιστοίχως, δυστυχώς αυθαίρετη, μονομερή, ανεξήγητη, περίεργη και εθνικά επιζήμια. Ίσως, αν συνέχιζε η κα Σουβλαντζή για λίγο ακόμα και με λίγη τύχη, να έφτανε στον κεντρικό τάφο και πιθανόν κάποιο στοιχείο, κάποια γραφή να έδειχνε ότι ο Μέγας Αλέξανδρος, έφυγε από εκεί και μετεφέρθη στην Ελλάδα, στην Μακεδονία, στην Αμφίπολη, όπου ο στρατηγός και φίλος του Πτολεμαίος, θεματοφύλακας και τελευταίος επιζών, είχε φροντίσει να ετοιμάσει το μεγάλο αυτό οικουμενικό μνημείο που έβλεπε προς το λιμάνι της Αμφιπόλεως εκείνης της εποχής, εδώ που σήμερα γίνονται οι ανασκαφές, ένα έργο που λέγεται ότι διήρκησε σχεδόν δέκα χρόνια, με αρχιτέκτονα τον φίλο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Δεινοκράτη, με έμβλημα του το λεοντάρι στην κορυφή του τύμβου, σύμβολο των Μακεδόνων βασιλέων από τα πολύ παλαιά χρόνια, ως και τις δύο σφίγγες εκατέρωθεν της εισόδου, φρουρούς του νεκρού βασιλέα.
«Εστίνούν Ελλάς και η Μακεδονία», γράφει στα «Γεωγραφικά» του ο Έλλην γεωγράφος, φιλόσοφος, ιστορικός (64 π.χ - 24 μ.χ), γεννηθείς εις Αμάσειαν του Πόντου, την πρωτεύουσα του βασιλείου των Μιθριδατών, έμβλημα και ρητό της 2ας Ταξιαρχίας Υποστηρίξεως (ΤΑΞ.ΥΠ) της οποίας τα λάβαρα υπεστάλησαν σε μια μικρή-σεμνή τελετή στο στρατόπεδο «ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ» της Κοζάνης, από το ανθελληνικό, εθνομηδενιστικό κράτος. Οι Έλληνες πολιτικοί, πλην ελαχίστων πεφωτισμένων, όσον και να το αποσιωπούν, αυτό δεν είναι δυνατόν να αποκρυβεί. Το 1996 οι νουθεσίες  προς την αρχαιολόγο μας κα Σουβαλντζή, πρέσβειρα αυτή ουσιαστικά της Ελλάδος εις την Αίγυπτο, ήταν ότι, «το θέμα αυτό δημιουργεί εθνισμό, εμείς θέλουμε χαμηλούς τόνους, δεν μιλάμε για τάφο του Αλεξάνδρου αλλά για ένα ελληνικό μνημείο. Να μην μιλάμε λοιπόν γιατί έτσι ανεβαίνει το φρόνημα των Ελλήνων!»  Τι λέτε, κ. ΥΠ.ΕΞ. Πάγκαλε, είναι δυνατόν να αποκρυβεί;
Ο… λαουτζίκος, Πρετεντέρη, ξέρει όταν λέει : «ήταν στραβό το κλήμα, το έφαγε και ο γάϊδαρος». Ποια Μακεδονία λοιπόν και ποιο έθνος, για το αμαρτωλό κράτος;Έτσι, στράβωσε το κλήμα και ήρθε ο ΥΠ.ΕΞ. και το έφαγε. Σε θυμόμαστε και από την νύχτα των Ιμίων, για τα αισχρά σου λόγια προς την σημαία μας, την νύχτα της 31-1-1996, τότε που η Τουρκία εισέβαλε και κατέλαβε με στρατιωτικές επιχειρήσεις ελληνικό έδαφος, τότε που έπρεπε να κάνουμε πόλεμο και δεν το κάναμε.
Η αρχαιολόγος μας κα Σουβαλντζή επίσης δηλώνει την απορία των Αιγυπτιακών αρχών για την πρωτοβουλία της ελληνοφώνου κυβερνήσεως όταν της δήλωναν: «είναι η πρώτη φορά στα χρονικά αυτό που συμβαίνει, η ίδια σας η χώρα να ζητά κάτι τέτοιο». Επίσης ιδιαίτερη μνεία γίνεται εις την επίσκεψη του Ισραηλινού πρέσβεως με ομάδα επιστημόνων, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενον, οι οποίοι θέλοντας να υποβαθμίσουν την προσωπικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ανεφέρθησαν πάλι στα γνωστά εμετικά τους σχόλια περί κίναιδου και μέθυσου, η Ελληνίς όμως αρχαιολόγος απάντησε λέγουσα ότι, οι κίναιδοι δέσμιοι όντες των παθών τους δεν μεγαλουργούν, τα περί μέθυσου δε είναι ιστορίες της Ρώμης, που ήθελαν ο πολιτισμός  να ξεκινά από αυτούς. Τέλος δε, όταν ο πρέσβης του Ισραήλ είπε ότι ο Μέγας Αλέξανδρος προσκύνησε τον αρχιερέα της Ιερουσαλήμ, η κα. Σουβαλτζή με περισσό θάρρος του απάντησε ότι, αυτά τα γράφει ένας  εβραίος ιστορικός και δεν ευσταθούν, διότι ο Μέγας Αλέξανδρος δεν πέρασε από την Ιερουσαλήμ, αν όμως λέγατε ότι ο Αρχιερέας προσκύνησε τον Μέγα Αλέξανδρο, αυτό θα το πίστευα. Εύγε σου, κα Σουβαλντζή!
Εμείς τα θύματα της πλειοψηφίας, αυτού του σαθρού πολιτικού συστήματος των ελληνοφώνων,  σε ευχαριστούμε.   ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ!
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ   ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ  
π. Ιπτάμενος Αξ/κός Αεροπορίας Στρατού

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών