Ο Δήμας, η Μαρίκα και ακόμα μια αποτυχία της ψοφοδεξιάς

Πέρα από το γεγονός ότι η υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα αποτελεί μια παραδοχή της κυβερνητικής αδυναμίας να μπορέσει να μαζέψει τις απαραίτητες 180  ψήφους για εκλογή του ΠτΔ, αξίζει να σημειωθούν δυο συγκεκριμένα περιστατικά για έναν β’ διαλογής πολιτικάντη, ο οποίος - μιλώντας με ποδοσφαιρικούς όρους- βρισκόταν πάντοτε μεταξύ πάγκου και κερκίδας.
Το πρώτο αφορά τα όσα συνέβησαν στις 25 Ιουλίου 1991, ενώ συνόδευε τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στο επίσημο ταξίδι του στην ακόμα υπάρχουσα Σοβιετική Ένωση. Δήλωσε τότε, εντελώς ξαφνικά, ότι παραιτείται από υπουργός Βιομηχανίας. Αν και τα αίτια της παραίτησής του δεν αποσαφηνίστηκαν από τον ίδιο, διέρρευσε η πληροφορία ότι.....
αυτό συνέβη ύστερα από φραστικό επεισόδιο που είχε με τη Μαρίκα Μητσοτάκη. Το περιστατικό αυτό είχε προκαλέσει τη σχετική ανεκδοτολογία και σάτιρα για αρκετό χρονικό διάστημα, για τον προκλητικό τρόπο δηλαδή με τον οποίο η σύζυγος του πρωθυπουργού φέρθηκε στον Δήμα.
Το δεύτερο περιστατικό αφορά την εσωκομματική διαμάχη στη Ν.Δ. το καλοκαίρι του 1984, ανάμεσα στους Μητσοτάκη και Στεφανόπουλο, ύστερα από την παραίτηση του Αβέρωφ από την αρχηγία του κόμματος. Όπως είχε καταγγείλει μερικά χρόνια αργότερα η εφημερίδα «Στόχος», ο Δήμας έδινε πληροφορίες για την εσωκομματική δραστηριότητα στην πιο εχθρική απέναντι στη Ν.Δ. εφημερίδα (αν και δεν την κατονόμαζε, το πιο πιθανόν είναι να εννοούσε την «Αυριανή»), με «αντάλλαγμα» την προβολή του από τη συγκεκριμένη εφημερίδα ως «δελφίνος» με πολλές και μεγάλες ικανότητες! Σύμφωνα πάντοτε με τον «Στόχο» στη Ν.Δ. πήραν χαμπάρι το παιχνίδι του και ο ίδιος δεν τόλμησε να μπει σφήνα στο δίδυμο Μητσοτάκη - Στεφανόπουλος, γιατί απλούστατα όπως έλεγαν όλοι στο κόμμα «δεν θα έβλεπε ούτε τη ψήφο του».
Η συγκεκριμένη εφημερίδα, μάλιστα, είχε έναν μόνιμο προσβλητικό χαρακτηρισμό για τον Δήμα, η οποία παρέπεμπε ευθέως στην ευφυΐα του Άβερελ Ντάλτον… Πολλά χρόνια μετά ο Σαμαράς τον επιλέγει ως προτεινόμενο ΠτΔ, προφανώς επειδή είχε κι αυτός την δυσαρέσκεια του Μητσοτακέικου και επειδή στις «δόξες» του δεν μπορούσε να επηρεάσει κανέναν υπέρ των όποιων ικανοτήτων του.
Γιώργος Μάστορας