Οι μεγάλοι «δημοκράτες» και ο ρυθμιστικός ρόλος της Χρυσής Αυγής

Γράφει ο Αντίοχος

Δε μπορούν να χωνέψουν οι μεγάλοι «δημοκράτες» αυτού του τόπου, ότι η Χρυσή Αυγή είναι ο ρυθμιστής στη διαδικασία εκλογής προέδρου της «δημοκρατίας» τους και στην ανατροπή της αγαπημένης τους συγκυβέρνησης. Έτσι, το πάνε από δω, το φέρνουν από κει και πάντα καταλήγουν στην απαγόρευση της Χρυσής Αυγής, στην μη προσμέτρηση των ψήφων της και άλλα τέτοια εξόχως… δημοκρατικά. Ιδού ένα τέτοια άρθρο από την «Καθημερινή» των ολιγαρχών Αλαφούζων:
«Από τα κέφια της Χ.Α.
Μια ανάλογη πρωτοβουλία θα μπορούσαν να ....
είχαν αναλάβει εγκαίρως και από κοινού ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, και ο πιθανός διάδοχός του, Σταύρος Δήμας, λέγοντας ότι δεν πρόκειται να ανεχθούν ένα κόμμα υποδίκων, που κατηγορούνται ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης, να εκβιάζει το πολιτικό σκηνικό και να καθορίζει την ατζέντα του διαλόγου. Το έκανε, έστω όψιμα, χθες ο κ. Δήμας και είναι προς τιμήν του. Είπε ότι δεν δέχεται να εκλεγεί με ψήφους της Χ.Α. Αλλά το πρόβλημα παραμένει. Αυτήν τη στιγμή η τρίτη ψηφοφορία κρέμεται από τις διαθέσεις της Χρυσής Αυγής. Αν έχει ξυπνήσει στραβά στις 29 Δεκεμβρίου, ο Νίκος Μιχαλολιάκος μπορεί να αθετήσει τη δέσμευσή του ότι το κόμμα του δεν θα ψηφίσει τον Δήμα για Πρόεδρο και να δημιουργήσει την τέλεια πολιτική καταιγίδα. Να υποχρεώσει, για παράδειγμα, τον Δήμα να παραιτηθεί ή νεοδημοκράτες βουλευτές να ψηφίσουν «παρών», όπως προανήγγειλε χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ή άλλους βουλευτές της αντιπολίτευσης να στηρίξουν την υποψηφιότητα Δήμα ως ύστατη ένδειξη θωράκισης του πολιτεύματος.
Ο συνταγματολόγος Σταύρος Τσακυράκης είχε διατυπώσει πριν αρχίσουν οι ψηφοφορίες μία πρόταση απομόνωσης της Χ.Α., προκειμένου να μην προσμετρηθούν οι ψήφοι των βουλευτών της ούτε προς τη μία ούτε προς την άλλη κατεύθυνση. Από την πρότασή του, η οποία θα ήταν εφικτή μόνο με διακομματική συναίνεση, προέκυπτε ότι ο επόμενος Πρόεδρος θα μπορούσε να εκλεγεί με 170 καθαρές δημοκρατικές ψήφους. Φυσικά έπεσε στο κενό, γιατί η διακομματική συναίνεση είναι σε αυτήν τη χώρα σχήμα οξύμωρο: διαφορετικά κόμματα και συνεννόηση είναι δύο έννοιες που δεν τέμνονται πουθενά.
Από την πρώτη στιγμή που εισήλθε στη Βουλή η Χ.Α. είχαν υπάρξει εκκλήσεις για μία «υγειονομική ζώνη», προκειμένου να αποφεύγονται ακριβώς τέτοιου είδους διλήμματα. Ποτέ δεν διαμορφώθηκε ένα κοινό μέτωπο κατά της Χ.Α. ώστε να καταστεί σαφές ότι είναι ένα κόμμα αποσυνάγωγο, του οποίου η απεχθής ιδεολογία και πρακτική συσπειρώνουν όλες τις υπόλοιπες δυνάμεις…».
Τρεις συντομότατες παρατηρήσεις:
1^ον) Οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής δε μπήκαν με το ζόρι στη βουλή. Τους έβαλε ο ελληνικός λαός με την ψήφο του, η οποία κατά τους δημοκράτες είναι «ιερή». Ή μήπως όχι;
2^ον) Η ψήφος των βουλευτών της Χρυσής Αυγής για τη μη εκλογή του αχυρανθρώπου του Σαμαρά, έχει ξεκαθαριστεί εξ’ αρχής και δεν εξαρτάται βεβαίως από το πώς… θα ξυπνήσει εκείνη την ημέρα ο Αρχηγός του Κινήματος. Γιατί η Χρυσή Αυγή έχει αρχές, έχει θέσεις, έχει ιδεολογία. Δεν είναι συνονθύλευμα σαν τα άλλα…
Εθνικισμός