ΕΓΙΝΑΝ… ΠΑΤΡΙΩΤΑΚΙΑ ΟΙ ΣΥΡΙΖΟΜΟΥΡΗΔΕΣ;

Γράφει ο Αντίοχος

Με όλο αυτό το κλίμα του «υπερπατριωτισμού» που κυριαρχεί στην Ελλάδα μετά την 25η Ιανουαρίου (με τις «σκληρές» και «εθνικά υπερήφανες» διαπραγματεύσεις, τους «νέους Καραϊσκάκηδες» και τα ρέστα), που αποκορυφώθηκε με τη μεγαλειώδη παρέλαση της 25ης Μαρτίου, με τανκς και με κανόνια (αν και ο καιρός μούσκεψε τα κλαρίνα του υπουργοπάνου…), αναρωτιούνται πολλοί: μήπως τελικά είναι… πατριωτάκια οι συριζομούρηδες και τόσον καιρό μας το ’κρυβαν και το ’παιζαν… κομμουνιστές; Ή μήπως στην πορεία γοητεύτηκαν από τις εθνικές ιδέες και το… γύρισαν; Ή μήπως μας δουλεύουν ψιλό γαζί, γιατί έχουν το σκοπό τους;

Πρακτορείο της Νέας Τάξης Πραγμάτων!

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα απλό αριστερό κόμμα, αλλά το ...

πρακτορείο της Νέας Τάξης Πραγμάτων και της Παγκοσμιοποίησης στην Ελλάδα! Ανέκαθεν θεωρούσε ακόμα και την πιο απλή εκδήλωση πατριωτισμού «φασισμό» και «ρατσισμό», που χρειάζεται «τσάκισμα», ετάχθη αναφανδόν υπέρ του σχεδίου Ανάν στην Κύπρο, ψηφίστηκε μαζικά από τους αυτοαποκαλούμενους «Τούρκους» της Θράκης κι έχει στις τάξεις του τρεις φανατικούς τουρκόφρονες βουλευτές, τάσσεται υπέρ της παραχώρησης του ιερού ονόματος της Μακεδονίας μας στους Σκοπιανούς, πολλά στελέχη του έχουν αναφερθεί –χωρίς να αποδοκιμαστούν επισήμως ή ανεπισήμως- στην ύπαρξη «τουρκικής» και «μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα, οι οποίες «καταπιέζονται», είναι υπέρ της θεωρίας ότι «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του», υπέρ της μαζικής εισροής λαθρομεταναστών, καθώς επίσης υπέρ της νομιμοποίησης και της… ελληνοποίησής τους, υπέρ της αθεΐας και του χωρισμού Εκκλησίας-Κράτους, υπέρ του «εκδημοκρατισμού» (δηλαδή της διάλυσης) των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας, υπέρ της κατάργησης των παρελάσεων, κ.τ.λ., κ.τ.λ. Μπορούν, λοιπόν, αυτοί οι απάτριδες κοσμοπολίτες να μεταβληθούν σε πατριώτες –και μάλιστα… σούπερ- εν μία νυκτί;

Πατριώτες με… φουστανέλα, τσαρουχ’, φούντα, φεσ’!

Τι γίνεται, λοιπόν; Είναι πολύ απλό: οι συριζαίοι (και οι ψεκασμένοι συνοδοιπόροι τους…) δεν έχουν άλλη επιλογή για να κάνουν την προσυμφωνημένη με τους διεθνείς τοκογλύφους κωλοτούμπα στο φλέγον θέμα του Μνημονίου, όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα, παρά μόνον να το παίξουν… πατριώτες. Πατριώτες ατρόμητοι, που είναι έτοιμοι για όλα (ακόμα και για… ρήξη, άμα λάχει να’ ουμ…), που φοράνε… φουστανέλα, τσαρούχ’, φούντα, φεσ’, για να… διαπραγματευτούν σκληρά, που βγάζουνε γλώσσα στους Γερμαναράδες και καταθέτουν άνθη στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, που κάνουνε και… επιδείξεις στρατιωτικής ισχύος σε μεγαλειώδεις παρελάσεις (με τη συνοδεία κλαρίνων…) και που στο τέλος του… πολέμου, θα πέσουν ηρωικώς μαχόμενοι, πετυχαίνοντας ωστόσο έναν «έντιμο συμβιβασμό», για τους μισθούς και τις συντάξεις μας ρε γαμώτο!

Το μεγάλο σταλινικό σχολείο της ΚΝΕ

Άλλωστε, η εικονική «πατριωτική» στροφή –σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης- δεν είναι καθόλου δύσκολη για όσους έχουν θητεύσει στο μεγάλο σταλινικό σχολείο της ΚΝΕ και του ΚΚΕ και το 90% των συριζαίων έχει περάσει από κει μέσα. Την πρώτη (καθ’ όλα απαράδεκτη από μαρξιστικής απόψεως, αφού αναιρεί τη βασική αρχή του μαρξισμού «οι προλετάριοι δεν έχουνε πατρίδα»…) «πατριωτική» στροφή στην ιστορία του κομμουνισμού, την έκανε ο μεγάλος «πατερούλης» αυτών των υποκειμένων, το 1941, μετά τη γερμανική εισβολή στην ΕΣΣΔ, κι απ’ αυτόν έχουνε πάρει την πατέντα οι Τσιπρολαφαζαναίοι (και πριν απ’ αυτούς οι κουκουέδες με τους «συνεργαζόμενους» Κανέλλα και Ζουράρη…)! Οι πρώτες πληροφορίες που ελάμβανε από το μέτωπο, δεν του άφηναν άλλα περιθώρια. Στρατιές ολόκληρες παραδίδονταν πρόθυμα στους εισβολείς, αφού πρώτα εκτελούσαν με συνοπτικές διαδικασίες τους πολιτικούς κομισαρίους, ενώ σύσσωμοι οι κάτοικοι ολόκληρων πόλεων και χωριών –ειδικά στην Ουκρανία- «καθάριζαν» τις τοπικές αρχές, γκρέμιζαν τα αγάλματα του Λένιν και του Στάλιν, άνοιγαν τις εκκλησίες, καταργούσαν τα κολχόζ και υποδέχονταν αυθορμήτως ως «απελευθερωτές» τους Γερμανούς, όπως αποτυπώνεται στα «επίκαιρα» φιλμ και τις φωτογραφίες της εποχής.

Η «πατριωτική» στροφή του «πατερούλη» Στάλιν

Ενώπιον, λοιπόν, αυτής της καταστάσεως, ο «πατερούλης» συνειδητοποίησε ότι οι Ρώσσοι δεν ήταν πρόθυμοι να πολεμήσουν για τον μπολσεβικισμό, κι έπαιξε το «πατριωτικό» χαρτί. Έτσι, στο πρώτο του διάγγελμα προς τους υπηκόους του, ξεκίνησε με το χριστιανικό «αδελφοί και αδελφές» -αντί του συνήθους «σύντροφοι και συντρόφισσες- και τους ζήτησε να πολεμήσουν στον «Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο» -όπως τον ονόμασε-, για την «Αγία Ρωσσία», φέρνοντας ως πρότυπα τους τσαρικούς στρατηγούς Κουτούζωφ και Σουβόρωφ, που απέκρουσαν τις στρατιές του Ναπολέοντα. Τις επόμενες μέρες δε, εξαφάνισε από παντού τα σφυροδρέπανα, άλλαξε τον εθνικό ύμνο της χώρας, επανέφερε από τα Γκούλαγκ κάποιους εναπομείναντες εν ζωή ιερωμένους, διόρισε τάκα-τράκα Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών, άνοιξε όσες εκκλησίες δεν είχαν γκρεμιστεί συθέμελα και είχαν απλώς γίνει στάβλοι, αποθήκες κ.λπ. και μέχρι και… λιτανείες εικόνων επέτρεψε να γίνουν στις ρωσσικές πόλεις. Ακόμα και το σώμα των μισητών από τους μπολσεβίκους Κοζάκων, επανίδρυσε! Απηύθυνε δε πρόσκληση στον εξόριστο τσαρικό στρατηγό Ντενίκιν, ηγέτη της «Λευκής Φρουράς», να επιστρέψει και να συμβάλλει στον «πατριωτικό» αγώνα (αυτός όμως κατάλαβε τι τον περιμένει μετά και δεν τσίμπησε…).

Ο Βελουχιώτης με… σταυρουδάκι

Την ίδια ψευτο- πατριωτική στροφή επέβαλλε ο «πατερούλης» και στα Κ.Κ. της Ευρώπης. Έτσι, το κόμμα της «ανεξάρτητης Μακεδονίας και Θράκης» και του «όχι μόνο χαρήκαμε για την Μικρασιατική Καταστροφή, αλλά την επιδιώξαμε κιόλας», έφτιασε το… Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) και ο αρχισφαγέας Βελουχιώτης τριγύριζε στα χωριά για στρατολόγηση, παριστάνοντας τον «ήρωα του αλβανικού μετώπου» ταγματάρχη του ελληνικού στρατού, ενώ είχε κρεμάσει στο λαιμό του κι έναν σταυρό, παριστάνοντας τον… θεοσεβούμενο. Μιλούσε δε στους χωριάτες, για την «ηρωική κλεφτουριά» και το «αθάνατο ’21»! Οποιαδήποτε αναφορά δε, σε ΚΚΕ, κομμουνισμό, σοσιαλισμό, πάλη των τάξεων, αθεΐα και τα ρέστα, απαγορευόταν ρητά και δια ροπάλου! Κι ήταν -στην αρχή τουλάχιστον- τόσο πειστικοί ως «πατριώτες» οι κουκουέδες, που ένας αφελής «μαυροσκούφης» κατήγγειλε στον Βελουχιώτη έναν άλλον αντάρτη ως «επικίνδυνο κομμουνιστή»!!! Δε μάθαμε ποτέ τι απέγινε ο καταγγέλλων…

Στημένα κι από πριν ξεπουλημένα!

Και ποια ήταν η κατάληξη της «πατριωτικής» στροφής; Όταν ήταν φανερό ότι όλα χάθηκαν, οι ψευτοπατριώτες πέταξαν τις μάσκες και επέστρεψαν στις γνωστές τους θέσεις. Έτσι, το 1949, οι «εθνικοαπελευθερωτές» του ΚΚΕ εξέδωσαν τη γνωστή απόφαση της 5ης Ολομέλειας, με την οποία χάριζαν τη Μακεδονία και την Θράκη στους Βούλγαρους κομιτατζήδες. Έτσι άδοξα θα τελειώσει και η «πατριωτική» μασκαράτα του ΣΥΡΙΖΑ, μόλις θα γίνει πλέον φανερό ότι τα «πατριωτάκια» του είναι στημένα κι από πριν ξεπουλημένα στους παγκόσμιους εξουσιαστές-τοκογλύφους