Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας "Εμπρός", Ειρήνης Δημοπούλου - Παππά
Τα τρέχοντα προβλήματα της καθημερινότητας απα-σχολούν τον μέσο Ελληνα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Κομμένοι μισθοί, συντάξεις πείνας, ακρίβεια, φόροι, αβεβαιότητα. Αυτή είναι η πραγματικότητα την οποία καμία κυβέρνηση του συστημικού τόξου δεν προτίθεται να αλλάξει. Οι αυταρχικές εξουσίες θέλουν τον λαό ανίσχυρο, μπερδεμένο σε έννοιες που δεν καταλαβαίνει, ναρκωμένο σε διασκεδάσεις που κρατούν την σκέψη του σε αδράνεια και εν τέλει σε αχρηστία.
Με τον νου απασχολημένο στο πώς θα φέρει βόλτα τις....
τεχνητές υποχρεώσεις που του δημιούργησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις και συντηρεί το αντισυνταγματικό μνημονιακό τόξο, ο πολίτης δεν έχει διάθεση να ασχοληθεί με τα αίτια του προβλήματός του που δεν είναι οικονομικά αλλά πολιτικά. Αλλά αυτό δεν πειράζει την εξουσία. «Εσύ πλήρωνε και άφησε την πολιτική σε μας». Αυτό θέλουν, επιδιώκουν και σε μεγάλο βαθμό καταφέρνουν οι εξουσιαστές.
Πότε αισθάνονται ότι κινδυνεύουν; Όταν οι πολίτες καταφέρουν να εστιάσουν την προσοχή τους στις πολιτικές αποφάσεις. Όταν απαντούν στις απαγορεύσεις με περιφρόνηση. Όταν αρνούνται να σκέφτονται μόνο τα καθημερινά και τετριμμένα. Όταν σηκώσουν κεφάλι, και κοιτάξουν πέρα από την μύτη τους. Ποια πρέπει λοιπόν να είναι η απάντηση του λαού; Όπως δείχνει η πραγματικότητα με την τελευταία εναλλαγή κυβέρνησης από τα Δεξιά στα Αριστερά, οι επιλογές είναι δύο: Είτε η συνέχιση των πολιτικών της υποταγής, με κυβέρνηση Δεξιάς, Αριστεράς ή συνδυασμό τους, είτε η αλλαγή πολιτικής.
Η πρώτη οδηγεί με κάθε βεβαιότητα στην εξαθλίωση και τον μαρασμό. Η δεύτερη, εάν στηριχθεί από τον λαό και αποκτήσει στιβαρή και συνεκτική ηγεσία, έχει κάθε δυνατότητα να επιτύχει. Αν κοιτάμε πίσω στην Ιστορία δεν είναι για να κάψουμε λιβάνι και να κλάψουμε στις στάχτες ενός παρελθόντος που παίρνει ιδανική μορφή μπροστά στην σύγχρονη μετριότητα. Είναι γιατί μας διδάσκει πως η ζωή των κοινωνιών, των ανθρώπων και των λαών, προχωρεί μόνο με αποφάσεις και μεγάλα βήματα που αποτολμούν οι δυνατοί, είτε είναι ηγέτες είτε λαοί.
Μένει λοιπόν να πάρουμε απόφαση ως λαός ότι μια επαναστατική αλλαγή είναι απαραίτητη για να ξεκολλήσει η Ελλάδα από το αδιέξοδο. Να αποκτήσει υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια. Θέλει κόπο, είναι βέβαιο. Θα έχει όμως αποτέλεσμα που θα είναι καλύτερο από την απραξία. Για την αποφασιστικότητα και την ενίσχυση των αντιστάσεών μας χρειάζονται διδαχές που θα μας δυναμώσουν. Τις έχουμε.
Αυτόν τον Μάη θα βρεθούμε και πάλι εμπρός στο άγαλμα του Μαρμαρωμένου Βασιλιά. Θα ζητήσουμε και φέτος να πάρουμε αντίδωρο της Τιμής στο πρόσωπό του, την αποφασιστικότητα, το θάρρος, κι εκείνη την Ιερή Τρέλλα, εκείνη την αποκοτιά που μόνον μ΄ αυτήν προχωρούν εκείνοι που γράφουν Ιστορία, όπως την περιγράφει ο Αγγελος Σικελιανός από τα χείλη του Σόλωνα:
Κι α, χύσου πια απ' τον Όλυμπο
ή απ' τα Τάρταρα έλα,
ιερή μεγάλη τρέλα
και πάρε μου το νου
Και τη σοφία σπατάλα μου
για μιαν αθάνατη ώρα,
μιαν ώρα νικηφόρα
σα νάταν αλλουνού!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών