ΕΞΩ ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Γράφει ο Γεώργιος Δημητρακόπουλος, φιλόλογος

Η ανέγερση του τεμένους δεν είναι η κορυφή του βουνού, είναι η κορυφή του παγόβουνου. Κάτω από την επιφάνεια των ταραγμένων υδάτων της διαμάχης μεταξύ υποστηρικτών  και επικριτών, βυσσοδομεί ένας και μόνο παράγοντας. Αυτός δεν είναι η ιδεοληπτική αγκύλωση των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ως κυβέρνηση κάνει σήμερα πραγματικότητα ένα χρόνιο μουσουλμανικό αίτημα, καθώς ο πάλαι ποτέ πανίσχυρος κομματικός πυρήνας, έχει απολέσει την επιρροή του στο κυβερνητικό πλέον επίπεδο. Δεν είναι ούτε καν η διάθεση να παραχωρηθεί ένα ακόμα έργο του δημοσίου στην κοινοπραξία των εταιριών, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζει αυτή του Μπόμπολα. Ο επιούσιος των εργολάβων θα βγει μεν, χωρίς όμως αυτό να είναι ο σκοπός του όλου εγχειρήματος, αλλά ένα απότοκό του. Το τέμενος κτίζεται στην Ελλάδα, χώρα με....

υψηλότατο θρησκευτικό αίσθημα, προκειμένου να ευοδωθεί ο δόλιος σχεδιασμός εξισλαμισμού της Ευρώπης, θεματοφύλακα του λευκού πολιτισμού, τέκνο του ελληνικού πνεύματος. Το Ισλάμ αποτελεί κατά τον 21 αιώνα το πιο επικίνδυνο όπλο στα χέρια του σιωνιστικού σκοταδισμού.

Η άμυνα της Ευρώπης απέναντι στην κτηνωδία του ισλαμικού κράτους είναι να συνεχίζει να δέχεται ορδές εισβολέων πασχίζοντας ταυτόχρονα να τους εξασφαλίσει τη δυνατότητα άσκησης των θρησκευτικών τους καθηκόντων, χωρίς πάντως οι ίδιοι να έχουν επιδείξει τάση τέτοιου είδους μέριμνας. Το αντίθετο μάλιστα. Ενώ αυτομολούν για να αποφύγουν την εφαρμογή των ισλαμικών επιταγών πάνω τους, καλούνται, ω της προδοσίας, να επιβάλουν την άσκησή τους πάνω μας. Η ευθύνη παραταύτα δεν βαραίνει αποκλειστικά την εξωνημένη  ευρωπαϊκή ηγεσία,  αλλά εξίσου και την υπνώττουσα  ευρωπαϊκή λαϊκή κοινότητα. Στον βορρά έχουμε αφενός πόλεις με τον μουσουλμανικό πληθυσμό να υπερτερεί αριθμητικά των εντοπίων, αφετέρου με μουσουλμάνους ανωτάτους τοπικούς άρχοντες (δημάρχους). Ο νότος βρίσκεται τώρα στο στόχαστρο.

Στην χώρα μας, όπως σε ολόκληρη την ήπειρο, παρακολουθούμε άναυδοι τις τζιχαντιστικές φρικαλεότητες, πράξεις πρωτοφανούς κτηνωδίας στα χρονικά του ανθρωπίνου γένους, όχι τόσο για την, οπωσδήποτε απάνθρωπη, πρακτική τους, όσο για τον πνευματικό σαδισμό των εκτελεστών τους. Απαντάμε δε επιβραβεύοντας τους ψυχοπαθείς δολοφόνους βρεφών και αμάχων, παραχωρώντας τόπο λατρείας στους εν Ελλάδι ομοθρήσκους τους. Σε αυτούς δηλαδή οι οποίοι παραβιάζουν τα σύνορά μας, καταπατούν σκαιότατα το Σύνταγμά μας, διαπράττουν τα ειδεχθέστερα των εγκλημάτων κατά του λαού μας. Το μήνυμα που τους αποστέλλουμε με την παθητική εθελοτυφλία μας είναι ότι μπορούν να συνεχίσουν ατιμώρητοι αυτήν τους την διαγωγή, ενώ επιπλέον θα λαμβάνουν ως επιστέγασμα των πράξεών τους παροχές με τα χρήματά μας, τα οποία σήμερα στερούνται τα ίδια μας τα παιδιά.

Να διευκρινίσουμε ότι το ζήτημα δεν είναι ούτε θεολογικό ούτε θρησκευτικό. Απερίφραστα δηλώνουμε ότι αναγνωρίζουμε με τρόπο απόλυτο και εμφατικό το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να αντιλαμβάνεται το Υπέρτατο Ον  όπως αυτός δύναται ή επιθυμεί και να εκδηλώνει την πίστη του όπως θεωρεί ότι αρμόζει, αρκεί βεβαίως να μην θίγει την πίστη των άλλων και ακόμη περισσότερο να μην καθίσταται επικίνδυνος εν ονόματι της δικής του. Παρότι την ίδια παραδοχή δεν μπορούν να κάνουν οι ανά τον κόσμο μουσουλμάνοι, είναι πασίδηλο ότι τα κίνητρα της αιμοσταγούς επίθεσης κατά της ανθρωπότητας δεν είναι θρησκευτικά, αλλά μόνο ενδεδυμένα παρελκυστικό θρησκευτικό μανδύα. Ούτε οι παραληρηματικοί ιμάμηδες ούτε οι αυτόκλητοι τιμωροί του ισλαμικού κράτους κόπτονται για τον Αλλάχ και τα επί της Γης δίκαιά του. Η θρησκεία εν προκειμένω είναι η συγκολλητική ουσία που χρησιμοποιείται για να ενώσει το πολυεθνικό μωσαϊκό που μάχεται για την αναβίωση του χαλιφάτου. Κατ’ ουσίαν το ζήτημα έχει φυλετική βάση.

Μετά την διαπίστωση αυτή γίνεται κατανοητό πως Ασιάτες και Αφρικανοί δεν έχουν θέση στην Ευρώπη. Πολλώ δε μάλλον είναι ανεπίτρεπτο να τους παραχωρούμε το δικαίωμα να υποδεικνύουν το μέλλον της. Για μια Ελλάδα των Ελλήνων σε μια Ευρώπη των Ευρωπαίων , λέμε ΟΧΙ στο τέμενος στην Αθήνα.