Ο ανάλγητος Ψαρράς του "Ιού" έγινε... μνημονιακός μόνο για έναν λόγο: "Για να καταστρέψουμε το Ελληνικό Έθνος"

Είναι γνωστή η ρήση ότι «η δικαιολόγηση ενός λάθους είναι ορισμένες φορές χειρότερη από το ίδιο το λάθος». Όταν, μάλιστα, αυτή η δικαιολόγηση του λάθους προβαίνει και σε αποκαλύψεις, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο ενδιαφέροντα.
Ο μνημονιακός Δημήτρης Ψαρράς, ο τύπος ο οποίος αφιέρωσε όλη την μέχρι τώρα ζωή του για «να παίρνει μάτι» τα κείμενα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, μπορεί να είναι ανίκανος στο να κάνει έστω και μια στοιχειώδη πολιτική ανάλυση, στην οποία να μην αποτυγχάνει παταγωδώς στις προβλέψεις του, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν βγάζουν «λαβράκια» τα όσα λέει. Έτσι, λοιπόν, σε ολοσέλιδη «ανάλυσή» του στην Εφημερίδα των Συντακτών μπορεί να αρλουμπολογεί (ως συνήθως) αλλά, συν τοις άλλοις, βγάζει στην επιφάνεια τις πραγματικές επιδιώξεις του ΣΥΡΙΖΑ, ασχέτως αν ο ίδιος είναι… ανυπόμονος για την όσο το δυνατόν πιο γρήγορη εφαρμογή τους.
Γράφει, λοιπόν, ο μεγάλος αυτός «αντιφασίστας», μεταξύ άλλων, τα εξής: «Εκείνο που φαίνεται ότι όλοι αποφεύγουν να παραδεχτούν είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς ήρθε στην εξουσία χωρίς αυτή η εκλογική επιτυχία να....
συνοδεύεται από τη μαζική εξάπλωση των ιδεών της Αριστεράς. Για την ακρίβεια προηγήθηκε επί πέντε χρόνια μια φάση ήττας των ιδεών της Αριστεράς και συντριβής όλων των μαζικών κινημάτων που γεννήθηκαν ως αυθόρμητη αντίδραση στη σκληρότητα της λιτότητας. Ο αυτοπεριορισμός του ΣΥΡΙΖΑ στην αντιμνημονιακή ρητορική του προσέδωσε χαρακτηριστικά κόμματος εξουσίας, βοήθησε στην ενότητα δράσης των «συνιστωσών», αλλά ταυτόχρονα τον παγίδευσε σε ένα μονοδιάστατο σχήμα και επέτεινε τη σύγχυση ως προς το πραγματικό πολιτικό πρόσημο του αγώνα του. Ο «αντιμνημονιακός» ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε σύμπτωμα της υποχώρησης των ιδεών της Αριστεράς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν έγινε ούτε λόγος επί πέντε μήνες για την εφαρμογή των (εκτός μνημονίων) προγραμματικών θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Το παράδειγμα του χώρου της Παιδείας είναι χαρακτηριστικό. Ενώ το υπουργείο ανέλαβε –πρώτη φορά έπειτα από δεκαετίες – ένας διανοούμενος με γνώσεις και όραμα, αποτέλεσε αμέσως στόχο κάθε λογής συκοφαντικών επιθέσεων από την αντιπολίτευση και τα συστημικά μέσα ενημέρωσης. Από κοντά και οι δημοσκοπήσεις που φρόντισαν να τον φέρουν στην τελευταία θέση μεταξύ των μελών της κυβέρνησης. Δεύτερο παράδειγμα, το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια. Οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου αυτού, παρά το γεγονός ότι αφορούσαν αυτονόητα ζητήματα στοιχειώδους ανθρωπισμού, δεν επρόκειτο να ψηφιστούν χωρίς τη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού».
Επί της ουσίας, αυτό το οποίο βγαίνει από την πένα του μνημονιακού Ψαρρά, είναι ότι η «αντιμνημονιακή ρητορική» είναι δευτερεύουσας σημασίας μπροστά στην «μαζική εξάπλωση των ιδεών της Αριστεράς». Για την ακρίβεια, η «αντιμνημονιακή ρητορική» μετατράπηκε σε ένα τρίτο, πολύ χειρότερο, Μνημόνιο, αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει καθόλου στην πραγματικότητα τον μνημονιακό Ψαρρά. Το μόνο που μετράει, είναι η εξάπλωση των αντεθνικών ιδεοληψιών της αριστεράς και το «μπόλιασμα» της Ελληνικής Κοινωνίας με το διεθνιστικό δηλητήριο.
Τα δύο παραδείγματα που παραθέτει ο μνημονιακός Ψαρράς είναι χαρακτηριστικά του τι εννοεί ως «ιδέες της Αριστεράς». Το πρώτο αφορά τον υπουργό Παιδείας Μπαλτά, με τις γνωστές ανεκδιήγητες και απαράδεκτες απόψεις του περί Αριστείας. Αν και αντιλαμβανόμαστε ότι ο Ψαρράς έχει κάθε λόγο να συμφωνεί με τον Μπαλτά για την κατάργηση της Αριστείας…
Το δεύτερο (και κυριότερο) αφορά το νομοσχέδιο για την Ιθαγένεια, της «κυρα Τασίας» Χριστοδουλοπούλου. Για άλλη μια φορά, φαίνεται ότι ο μνημονιακός Ψαρράς και οι όμοιοί του «δεν δίνουν δεκάρα» (για να μιλήσουμε στην γλώσσα του χρήματος…) για το Μνημόνιο και τις επιπτώσεις του στην Πατρίδα και τον Λαό. Ενδιαφέρονται μόνο στο κατά πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να προωθήσει, ως κυβερνητική εξουσία, την εθνομηδενιστική ατζέντα και την μετατροπή της Ελλάδας από μια Χώρα με ομοιογενή Εθνικά Λαό σε ένα ετερογενές μείγμα πληθυσμών. Γι αυτό, άλλωστε, πρέπει να χτυπηθεί αμείλικτα κάθε προσπάθεια Εθνικής Αντίστασης, ιδιαιτέρως δε η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, η οποία αποτελεί το κυριότερο εμπόδιο στην επιχείρηση αποεθνικοποίησης και αφελληνισμού του Τόπου. Αν σ΄αυτήν την προσπάθεια βοηθάει με τον τρόπο της και η κυβέρνηση Μέρκελ με το υπουργείο Εξωτερικών, ακόμη καλύτερα...
Χαιρόμαστε που ο εμπαθής αυτός αντιεθνικιστής, στην προσπάθειά του να δείξει πόσο «καίγεται» για την πλήρη εφαρμογή του εθνομηδενισμού στην Ελλάδα, αποκαλύπτει τις προθέσεις τόσο αυτού όσο και των ομοίων του. Μάθαμε, πλέον, ότι εκτός από φανατικός αντιεθνικιστής είναι και φανατικός υποστηρικτής μιας μνημονιακής, της πιο μνημονιακής για την ακρίβεια, κυβέρνησης. Εξού και ο χαρακτηρισμός «μνημονιακός Ψαρράς».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ