Από τις Πλαταιές και την Ναυμαχία της Μυκάλης στην μνημονιακή Ελλάδα της φάπας και της υποταγής

Το ηρωικό παρελθόν των Ελλήνων, από την μια πλευρά είναι μια πηγή έμπνευσης και υπερηφάνειας για τους συνειδητοποιημένους απογόνους τους, ενώ από την άλλη, φέρνει σε δύσκολη θέση τους σημερινούς επίσημους εκφραστές του Ελληνικού κράτους για την τόση αντίθεση ανάμεσα στην συμπεριφορά των Ηγετών των προγόνων μας και τους σημερινούς υπεύθυνους του Τόπου.
Ο ΠτΔ, επισκεπτόμενος την Σάμο με αφορμή την επέτειο της Ναυμαχίας της Μυκάλης, σε δηλώσεις του είπε μεταξύ άλλων, ότι «Περίπου 2.500 χρόνια πριν, τον Αύγουστο του 479π.Χ., οι πρόγονοί μας απώθησαν, στις Πλαταιές και στη Μυκάλη, το δεύτερο κύμα των Περσών εισβολέων και.....
έθεσαν, νικηφόρα, τέρμα στους Μηδικούς Πολέμους. Η νίκη των Ελλήνων κατά των Περσών κατέστησε, στη συνέχεια και έως σήμερα, την Ελλάδα το νοητό όριο μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Και το εδαφικό αυτό όριο απέκτησε σταδιακώς μοναδικές πνευματικές διαστάσεις, αφού η άνθηση του ελληνικού πνεύματος απετέλεσε το λίκνο γέννησης του δυτικού πολιτισμού».
Αναφερόμενος, επίσης, στη Ναυμαχία της Μυκάλης δήλωσε: «Επιτρέψατέ μου όμως εφεξής να σταθώ σε μιαν άλλη πτυχή της ιστορικής διαδρομής της Σάμου. Το ίδιο στίγμα, από πλευράς νοήματος που αναγνωρίζει στην Ελλάδα τα χαρακτηριστικά του βιγλάτορα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, αφήνει η Ναυμαχία της Μυκάλης της 5ης Αυγούστου 1824. Η οποία φέρει τη σφραγίδα του μεγάλου αγωνιστή αλλά και δημοκρατικού ηγέτη της Παλιγγενεσίας του 1821 Λυκούργου Λογοθέτη. Ναυμαχία που όχι μόνον οδήγησε στην απελευθέρωση της Σάμου από τον οθωμανικό ζυγό, αλλά και διευκόλυνε την όλη αίσια έκβαση του τότε απελευθερωτικού αγώνα».
Σε αντίθεση με τα λόγια του ΠτΔ η σημερινή Ελλάδα δεν μοιάζει σε τίποτα με τους προγόνους της, τόσο στην Αρχαία Ελλάδα, όσο και στην τουρκοκρατία. Απέναντι σε υπερδυνάμεις όπως η περσική και η οθωμανική αυτοκρατορία οι πρόγονοί μας έδωσαν έναν τιτάνιο και ηρωικό αγώνα, ο οποίος τους έβγαλε νικητές.
Σήμερα, όμως, οι πολιτικοί «ηγήτορες» του νέου Ελληνικού κράτους εκλιπαρούν τους δανειστές για οίκτο, κατανόηση και επίδειξη ελαστικότητας απέναντι σε μια καταχρεωμένη οικονομικά Χώρα. Οι Έλληνες, οι οποίοι όντως έσωσαν και διαφύλαξαν την έννοια του Δυτικού Πολιτισμού, βλέπουν σήμερα την Χώρα τους να γίνεται τόπος υποδοχής και εγκατάστασης εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών από τις χώρες της Ασίας κυρίως και της Αφρικής. Οποιαδήποτε νόμιμη και ειρηνική αντίδραση απέναντι σ’ αυτήν την κατάσταση βαφτίζεται ως «ρατσισμός», ενώ το επίσημο κράτος, τόσο με δηλώσεις, όσο και με ενέργειες, φροντίζει να δείχνει σ’ όλη την υφήλιο ότι οι πόρτες της Ελλάδας είναι ανοιχτές στον καθένα.
Άραγε ο ΠτΔ έχει μετανιώσει για εκείνη την περιβόητη δήλωσή του σε τηλεοπτικό κανάλι πριν μερικά χρόνια, όπου στην ουσία καλωσόριζε τους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα; Όσο για την περίοδο της τουρκοκρατίας, ακόμη και εκεί η πολιτική ορθότητα του εθνομηδενισμού και των «ανοιχτών κοινωνιών» φροντίζει να αναθεωρεί με τον πιο αισχρό και παραποιητικό τρόπο την ιστορική αλήθεια.
Ο όρος «κατοχή» για τα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς εξαφανίζεται, ο εξισλαμισμός των Ελληνόπουλων σε γενίτσαρους μετατρέπεται σε «μέθοδο κοινωνικής ανέλιξης», οι αιώνιες στιγμές θαυμασμού όπως το Κρυφό Σχολειό, το Ζάλογγο αμφισβητούνται ευθέως, η σφαγή της Σμύρνης μετατρέπεται σε συνωστισμό, η γενοκτονία των Ποντίων χαρακτηρίζεται ως «νεοπαγές θεώρημα» και ο κατάλογος συνεχίζεται.
Ας γνωρίζουν, επομένως, όλα τα θεσμικά πρόσωπα, ότι οι όποιες αναφορές τους σε ηρωικά γεγονότα της Ελληνικής Ιστορίας δεν γεννούν μόνο θαυμασμό, αλλά και προβληματισμό για τα έργα και τις ημέρες των σημερινών υπευθύνων του Ελληνικού κράτους.
Γιώργος Μάστορας