ΑΝΑΡΧΟΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ;;;

Ένα νέο ανάχωμα προς το Εθνικιστικό ρεύμα που δυναμώνει στην Ευρώπη κι όχι μόνο, είναι ο λεγόμενος Αναρχοεθνικισμός. Υποτίθεται ότι έχει τις ρίζες του στη δεκαετία 90, σε μια βρετανική οργάνωση την NFR (National Revolutionary Fraction). Όμως δεν είναι τυχαίο, ότι ξαφνικά γέμισε το διαδίκτυο με αναλύσεις και ιστοσελίδες προσκείμενες στην «νέα» εναλλακτική εθνική οδό.

Διαβάζουμε σε ένα τέτοιον ιστοχώρο:

«Με τον ίδιο σχεδόν τρόπο οι αναρχοεθνικιστές στοχεύουν στη δημιουργία μιας κοινωνίας θεμελιωμένης επάνω στις παραδοσιακές εθνικιστικές αρχές της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, της αλληλεγγύης και της αυτάρκειας αλλά η μέθοδος των αναρχοεθνικιστών προς την επίτευξη αυτού του είδους κοινωνίας είναι διαφορετική από αυτήν του τυπικού σύγχρονου εθνικιστή. Ο αναρχοεθνικιστής είναι, όπως οι κλασικοί αναρχικοί, ενάντια στον....

απολυταρχισμό και βλέπει την προσωπική ελευθερία σαν τη σημαντικότερη αρχή στον κόσμο – απορρίπτοντας έτσι το κράτος και τις αυταρχικές εξουσιαστικές οργανώσεις ως μέσο επίτευξης μιας Εθνικιστικής κοινωνίας. Ο εθνικοαναρχικός στοχεύει έτσι να δημιουργήσει ένα είδος λαϊκού εθνικισμού στον οποίο η κουλτούρα του έθνους του/της θα κρατιέται ζωντανός μέσω ενός ζωηρού και ζωντανού ενδιαφέροντος από το κοινό για την κουλτούρα του έθνους παρά μέσω μιας τεχνητής κρατικής υποστήριξης: Ένας λαϊκός εθνικισμός στον οποίο οι άνθρωποι θα αποφασίζουν ελεύθερα να απολαμβάνουν την εθνική κουλτούρα τους.»

Τέτοιες ιδεολογίες, μπορεί να είναι ελκυστικές σε αρκετούς, αλλά σίγουρα δεν είναι εθνικιστικές. Για όποιον έχει βασικές γνώσεις της εθνικιστικής ιδεολογίας, κάτι τέτοιο είναι ξεκάθαρο.

Η ελευθερία, την οποία το παραπάνω κείμενο, ορίζει σαν «σημαντικότερη αρχή στον κόσμο», για τον Εθνικιστή δεν είναι απλώς μια λέξη, αλλά μια απόλυτα μετρήσιμη έννοια.

Τον ιδανικότερο ορισμό της ελευθερίας, μας δίνει ο Αριστοτέλης, ο οποίος αναγνωρίζει την ελευθερία, μόνο στον δημιουργικό άνθρωπο. Και σαν δημιουργικό ορίζει τον άνθρωπο που έχει συνείδηση των καθηκόντων του προς την κοινότητα. Γι αυτό κατά τον Αριστοτέλη, η έννοια της ελευθερίας προϋποθέτει δέσμευση προς τη κοινότητα.

Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι είναι πολύ μακριά από τον Εθνικισμό, μια αναρχική θεώρηση που τοποθετεί το άτομο στο κέντρο του ενδιαφέροντος αλλά κι εξυψώνει τη προσωπική ελευθερία σε «σημαντικότερη αρχή στον κόσμο».

Ο Εθνικιστής εργάζεται, αγωνίζεται και πολεμά για τη διατήρηση και την προστασία της Φυλής. Η σημαντικότερη αρχή στον Εθνικιστικό κόσμο είναι η Πίστη στην Ιδέα και η Τιμή.

Εύκολα λοιπόν καταλαβαίνουμε, ότι τέτοιες «αναρχοεθνικιστές» θεωρίες, εμφανίζονται σαν ανάχωμα, στην ορμή του Εθνικισμού των ημερών μας. Κάποιοι περιθωριακοί, τις περισσότερες φορές από επιλογή, συνηθισμένοι να ζουν γκρινιάζοντας για τη δράση των άλλων, προωθούν τέτοιες ιδεολογίες για να μπερδέψουν και να αποσπάσουν από την κύρια δύναμη του Εθνικισμού, πιθανούς υποστηρικτές που μάλλον θα έχουν χαμηλότερη ιδεολογική κατάρτιση και έτσι θα μπλεχτούν.

Τέτοιες «δυνάμεις» είναι είτε καλοπροαίρετες στην εθνικιστική αναζήτησή τους είτε καθοδηγούμενες από το σύστημα, το οποίο μανιωδώς προσπαθεί να βρει τρόπους να ανακόψει την άνοδο της Χρυσής Αυγής.

Για τους καθοδηγούμενους, το μόνο που θα κάνουμε είναι να γελάσουμε δυνατά και να τους προσπεράσουμε με αποφασιστικότητα κι αδιαφορία. Η Χρυσή Αυγή, μέσα από δολοφονίες και διώξεις, έχει πιστεύω, ξεπεράσει για καλά τέτοιους παιδιάστικους κινδύνους.

Για τους καλοπροαίρετους, που ίσως μπερδευτούν, έχουμε να συστήσουμε μελέτη και διάβασμα. Όπως συνηθίζουμε να λέμε, δικαίωμα γνώμης έχει όποιος έχει γνώση. Κάντε λοιπόν πράξη την πρώτη αρχή του εθνικισμού που είναι, μελέτη και πειθαρχία. 

Πηγή: MYPMIΔONAΣ