Απόλυτη ταύτιση αριστερών και φιλελεύθερων στο θέμα της λαθρομετανάστευσης: "Ας έρθουν να αντικαταστήσουν τους ΈΛληνες"

σ.σ.ΠΑΣΠΑΡΤΟΥ: Η ομοιότητα των απόψεων για το θέμα της λαθρομετανάστευσης στις δύο φαινομενικά αντίθετες ιδεολογίες "αριστερή" και "φιλελεύθερη" είναι απόρροια της κοινής καταγωγής τους (Σιωνισμός - Παγκοσμιοποίηση) και της απόλυτης συμφωνίας τους στο γεγονός ότι για αυτούς η ύλη υπερέχει του αίματος και του ανθρώπου, άρα θεοποείται ο υλισμός. Αριστεροί και Φιλελεύθεροι έχουν έναν μόνο σκοπό... Τη διασφάλιση του πλούτου τους και τη διάλυση των Εθνών.

Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει μεταμορφωθεί πλήρως σ’ ένα μνημονιακό φερέφωνο, αλλά οι διεθνιστικές του ιδεοληψίες παραμένουν αμετάβλητες.
«Λύση στο δημογραφικό πρόβλημα του ασφαλιστικού προβλήματος μπορεί να δώσει η νόμιμη απασχόληση των μεταναστών», δήλωσε ο υφυπουργός Εργασίας, αρμόδιος για την Κοινωνική Ασφάλιση, Τάσος Πετρόπουλος. Ο υφυπουργός Εργασίας της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επικαλείται και πάλι ένα τετριμμένο επιχείρημα, το οποίο χρησιμοποιείται κατά κόρον τόσο από αυτούς που θέλουν τους μετανάστες εδώ με φτηνά μεροκάματα, όσο και από εκείνους που επιζητούν να ικανοποιήσουν τις διεθνιστικές τους φαντασιώσεις και ιδεοληψίες.
Και όλα αυτά, σε μια Ελλάδα, η οποία πάσχει από....
στρατιές Ελλήνων ανέργων, που οι φοροεπιδρομές γίνονται μόνο στα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα, που η αποσύνθεση του κρατικού μηχανισμού έχει φτάσει στο έπακρο και το πελατειακό σύστημα καλά κρατεί.
Λες και έχουμε περίσσευμα θέσεων εργασίας, έτσι ώστε να τακτοποιηθούν και όλοι οι μετανάστες. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι αν και η μνημονιακή λαίλαπα προχωρά ακάθεκτα, εν τούτοις το πνεύμα του αριστερισμού συνεχίζει να κοσμεί τις κεντρικές επιλογές της κυβέρνησης.
Μια αριστερή κυβέρνηση δεν διστάζει να ανοίξει την ατζέντα των πλέον αποκρουστικών απόψεων του νεοφιλελευθερισμού για το μεταναστευτικό. Απόψεις, οι οποίες εξυπηρετούν συγκεκριμένα συντηρητικά συμφέροντα εκμετάλλευσης φτηνών εργατικών χεριών, αλλά και μια γενική στρατηγική αποικισμού της Χώρας από τριτοκοσμικούς μετανάστες, οι οποίοι δεν έχουν την εργασιακή συνείδηση διεκδικήσεων που διαθέτουν οι Έλληνες Εργαζόμενοι. Μπορεί ο φιλελευθερισμός και ο αριστερισμός, ενδεχομένως, να έχουν μια διαφορετική άποψη για τον χειρισμό των οικονομικών θεμάτων, αλλά στην διαχείριση των κοινωνικών ζητημάτων οι θέσεις τους είναι επί της ουσίας ανατριχιαστικά ταυτόσημες.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ