Η επίσκεψη Ολάντ και ο Μεγάλος Περικλής Γιαννόπουλος

Ήταν Φεβρουάριος του 2013 όταν το ψευτορωμαίικο με επικεφαλής τον Αντώνη Σαμαρά υποδεχόταν στην Αθήνα τον Γάλλο Πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ ως «σωτήρα» του Ελληνικού Έθνους. Δυόμιση χρόνια μετά, είναι η κυβέρνηση της Αριστεράς και συγκεκριμένα η κυβέρνηση Τσίπρα εκείνη η οποία πρωταγωνιστεί στο ίδιο κακοστημένο σενάριο εξαπάτησης της ελληνικής κοινής γνώμης.
Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου είχε τότε καλλιεργήσει μεγάλες προσδοκίες για την επίσκεψη του Ολάντ στην Αθήνα. Οι ρυπαροφυλλάδες και τα υπερχρεωμένα κανάλια της διαπλοκής προκειμένου να αποπροσανατολίσουν τον Λαό από τα δεινά του Μνημονίου, έστησαν την παραμύθα η οποία συμπυκνώνεται στο σύνθημα «Ελλάς-Γαλλία-Συμμαχία» και ήθελε πλήθος Γάλλων επιχειρηματιών που συνόδευαν τον Γάλλο Πρόεδρο να επενδύουν στην Ελλάδα του success story.
Παρήλθαν έκτοτε δύο και πλέον έτη, ούτε επενδύσεις ήρθαν, ούτε οι....
γαλλικές φρεγάτες τις οποίες υπερδιαφήμιζε η πατριδοκάπηλη μασονοδεξιά απευθυνόμενη στα αληθή πατριωτικά αισθήματα των Ελλήνων. Η επίσκεψη Ολάντ, του Γάλλου «σωτήρα» αναλώθηκε επί της ουσίας στην απόπειρα αναβάθμισης του προφίλ Σαμαρά.
Μπορεί οι γαλλικές επενδύσεις (και οι φρεγάτες μαζί τους) να μην ήρθαν ποτέ, ήρθε όμως ένα Νέο Μνημόνιο, το Μνημόνιο της Αριστεράς, με μέτρα τρισχειρότερα από εκείνα που προέβλεπε το προηγούμενο. Μόνο που τούτη τη φορά πέραν των υπογραφών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, υπήρχαν οι υπογραφές και η σφραγίδα των αριστερών «αγωνιστών» του Σύριζα και των ελαφροδεξιών ΑΝΕΛ.
Ωχριούν όμως οι ψοφοδεξιοί μπροστά στους μυθοπλάστες της Αριστεράς. Υπό το βάρος του εξευτελισμού της υπογραφής του Νέου Μνημονίου, η Αριστερά αναζήτησε απεγνωσμένα ένα πυροτέχνημα προς αποπροσανατολισμό του Ελληνικού Λαού. Επέλεξε την πεπατημένη, την εύκολη λύση και την βρήκε στο πρόσωπο του συνήθους υπόπτου, του «φιλέλληνα» Φρανσουά Ολάντ. Η εγχώρια Μιντιοκρατία ανέλαβε τα υπόλοιπα. Πηχυαίοι τίτλοι και διθύραμβοι στα μέσα ενημέρωσης, ένα ανεπανάληπτο deja vu: «Ελλάς-Γαλλία-Συμμαχία», «έρχεται ο Ολάντ με 70 Γάλλους επιχειρηματίες», «ένας πραγματικός σύμμαχος της Ελλάδας»!
Ο Γάλλος «σωτήρας» του 2013 επανήλθε ως «σωτήρας» του 2015. Ανέξοδα. Αποθεώθηκε από την Αριστερά και την ψοφοδεξιά στη Βουλή, απ' όπου και κάλεσε για το θεαθήναι Γάλλους επιχειρηματίες να επενδύσουν στην Ελλάδα. Ποια λοιπόν η «τεράστια συνεισφορά» του στην υπόθεση της Ελλάδος; Εξέφρασε τη στήριξή του στην Ελλάδα για να ξεπεράσει την κρίση και να εισέλθει στο δρόμο της ανάπτυξης! Ό,τι ακριβώς δηλαδή, είχε πράξει και το 2013, επί Σαμαρά-Βενιζέλου!
Ο «μέγας φίλος» της Ελλάδος έφυγε, αλλά έμεινε το Μνημόνιο της Αριστεράς και τα εξοντωτικά του μέτρα. Ίσως και η εικόνα του Έλληνα πρωθυπουργού σε στάση κουνάμενης ημιανάπαυσης κατά την ανάκρουση των Εθνικών Ύμνων Γαλλίας και Ελλάδος μπροστά στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Μην τον ψέγετε όμως, δεν φταίει εκείνος, οι επικοινωνιολόγοι είχαν λησμονήσει να του πουν οτι στον Εθνικό Ύμνο στέκεσαι σε στάση προσοχής.
Κάπως έτσι, ένα ολάκερο Έθνος σύρεται από τις ξενόδουλες κυβερνήσεις του στην επαιτεία και στην τακτική της βάφτισης αποτυχημένων πολιτικών του εξωτερικού ως «φιλελλήνων», «συμμάχων», «σωτήρων». Όπως όμως στο εσωτερικό της χώρας δεν μπορεί να αναζητείται η λύση του προβλήματος από εκείνους που το δημιούργησαν, κατά αντίστοιχο τρόπο και στο εξωτερικό δεν νοείται να προβάλλεται ως σωτήρας εκείνος που συναποφάσισε τον αργό και βασανιστικό σου θάνατο.
Εν κατακλείδι, η Ελλάς δεν θα σωθεί ποτέ από τη μεγαλοψυχία των ξένων, διότι απλούστατα οι ξένοι ωφελούνται από τα δεινά της Ελλάδος. Σκοπός τους δεν είναι η σωτηρία αλλά η ολοκληρωτική ισοπέδωση της ελληνικής παραγωγικής οικονομίας. Τραγική ειρωνεία το γεγονός πως τα φλογερά λόγια του Μεγάλου Περικλή Γιαννόπουλου ένα και πλέον αιώνα πριν, είναι σήμερα πιο επίκαιρα από ποτέ: "Ελληνική Φυλή δε μας λες; Κοκότα κατάντησες και δε σε μέλλει και δε μιλάς για τίποτε άλλο παρά ποιος Φράγκος σε χάιδεψε και ποιος σε φίλησε και τίνος αρέσεις;"
Ευάγγελος Καρακώστας