Τι θα προκύψει μετά το τέλος της συγκυβέρνησης;

Το ζήτημα, πλέον, δεν είναι αν θα αντέξει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά για πόσο χρονικό διάστημα θα αντέξει ακόμη.
Το «απόθεμα» της εκλογικής νίκης στις 20 Σεπτεμβρίου δείχνει να εξαντλείται πολύ πιο γρήγορα απ’ όσο θα φανταζόταν ο οποιοσδήποτε. Ήδη ο Τσίπρας κραυγάζει αγωνιωδώς προς τους εντολείς του για μια σχετική χαλάρωση του προγράμματος του τρίτου Μνημονίου, προκειμένου να μπορεί να διατηρηθεί η πολιτική σταθερότητα. Είναι ολοφάνερο ότι....
για την κυβέρνηση είναι εξαιρετικά δύσκολο να μπορέσει να διαχειριστεί επιτυχώς σε πολιτικό επίπεδο τις συνέπειες των μέτρων που αυτή περνάει στην Βουλή, τα οποία οδηγούν στην κατάργηση κάθε έννοιας, έστω και στοιχειώδους, κοινωνικού κράτους, πρόνοιας και προστασίας.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο συμβιβασμός στο καυτό θέμα των κόκκινων δανείων. Το προεκλογικό σύνθημα «κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη» κοντεύει να μετατραπεί στο «κανένα σπίτι στα χέρια ιδιοκτήτη», με την δαμόκλειο σπάθη να είναι σε μόνιμη βάση πάνω από το κεφάλι οποιουδήποτε δεν μπορεί για κάποιον λόγο να ανταποκριθεί σε δεδομένη χρονική στιγμή στην κάλυψη των δανείων του. Σαν προπέτασμα καπνού η κυβέρνηση θριαμβολογεί(!) ότι έσωσε μόλις το 25% των δανειοληπτών.
Τα ίδια χάλια συμβαίνουν και σε άλλους τομείς, με την Παιδεία να οδηγείται σε πλήρη κατάρρευση, την Δημόσια Υγεία σε κατάσταση ολοκληρωτικής αποσύνθεσης, οι αγρότες βρίσκονται σε διαδικασία οικονομικής εξόντωσης και αφανισμού των καλλιεργειών τους, ενώ το τελειωτικό χτύπημα στο Ασφαλιστικό θεωρείται ως δεδομένο. Συνοψίζοντας, η δεύτερη φορά Αριστερά κυβέρνηση, παίρνει τα σπίτια των Ελλήνων, διαλύει την Παιδεία και την Υγεία, εξοντώνει την ραχοκοκαλιά του Έθνους (δηλαδή τους Αγρότες), οδηγεί στον γκρεμό της απόγνωσης τους συνταξιούχους, αλλά από την άλλη μεριά είναι ιδιαιτέρως γενναιόδωρη ως προς τους λαθρομετανάστες, οι οποίοι ασταμάτητα εισρέουν παράνομα στην Χώρα μας, μετατρέποντας την Ελλάδα σε αποθήκη ψυχών προκειμένου να βγουν από την δύσκολη θέση οι ισχυροί της Ευρώπης, αλλά και να ικανοποιηθούν οι διεστραμμένες, αντιφυσικές, ξεπερασμένες και επί της ουσίας απάνθρωπες ιδεοληψίες κάποιων εγχώριων εθνομηδενιστικών κύκλων που μισούν την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Το μόνο ερωτηματικό, λοιπόν, εκτός από τον χρόνο κατάρρευσης αυτής της συγκυβέρνησης, είναι η μορφή που θα έχει η επόμενη κυβέρνηση. Προκήρυξη νέων εκλογών ή η ώρα νέας συγκυβέρνησης, ακόμη και με την συμμετοχή της ΝΔ (αν χρειαστεί, καθώς πρέπει να υπάρχει μια «αξιόπιστη» συστημική εναλλακτική λύση), στα πλαίσια του πολυπόθητου (για τους διεθνείς τοκογλύφους και τα εγχώρια στενά συντηρητικά συμφέροντα) «μεγάλου συνασπισμού»;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ